Οι αγαπημένοι μας Φλίνστόουνς, έχουν σήμερα γενέθλια! Πέρασαν κιόλας πενήντα χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση στην τηλεόραση, στην Αμερική. Ήταν 30 Σεπτεμβρίου του 1960 που τα δύο… πρωτόγονα ζευγάρια συστήνονταν στο κοινό. Οι Flintstones που ζουν υποτίθεται στην λίθινη εποχή έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης οικογένειας, με τεχνολογικά μέσα της σημερινής εποχής! Οι φίλοι μας ζουν σε μια πόλη που ονομάζεται Bedrock. Κινούνται με προϊστορικά ζώα αλλά έχουν και αυτοκίνητα με πέτρινες ρόδες! Φορούν ρούχα από δέρματα ζώων αλλά έχουν και τηλέφωνο! Πρωταγωνιστές είναι ο Fred Flintstone και η σύζυγός του, Wilma, και ζουν δίπλα στους Barney και Betty. Τα περιστατικά της καθημερινότητάς τους, τους φέρνουν πολλές φορές σε σύγκρουση, αλλά συνήθως είναι πολύ αγαπημένοι…
Αν θέλετε να τους θυμηθείτε, επισκεφθείτε την παρακάτω διεύθυνση και απολαύστε το μουσικό θέμα της σειράς: The Flintstones Theme Song: http://www.youtube.com/watch?v=2s13X66BFd8&feature=player_embedded
Σήμερα, θα αναφερθούμε σε μια από τις καλύτερες περιπέτειες της Θρυλικής Τετράδας, που έχουν γραφτεί! Πρόκειται για την ιστορία "Το τρύπιο αστέρι", που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 298 του Μικρού Κάου-μπόυ. Ήταν μια από τις πρώτες ιστορίες που έγραψε ο συγγραφέας Γιώργος Μαρμαρίδης, νεοπροσληφθείς τότε στο περιοδικό. Είναι αξιοσημείωτο το πόσο γρήγορα μπήκε στο κλίμα των ιστοριών του περιοδικού ο άνθρωπος αυτός. Είναι σίγουρο ότι μέχρι τότε ήταν αναγνώστης του περιοδικού και των ιστοριών του Πότη Στρατίκη... Και για να συνεχίσουμε με την ιστορία μας, θα αναφέρουμε ότι ξαναδημοσιεύθηκε άλλες τρεις φορές στον Μικρό Αρχηγό, με τον λάθος τίτλο "Ο νεκρός στρατιώτης" (τεύχη 184, 508 και 785). Υπόθεση: Ο σερίφης Τζεφ Ρίτσαρσον, κυνήγησε τους τρεις κακοποιούς που λήστεψαν την τράπεζα του Λίμπερτυ Βέιλ. Εκείνοι για να γλιτώσουν, μπήκαν στην έρημο, όμως τελικά δεν ξέφυγαν από τον καταπληκτικό σερίφη που ακολούθησε τα ίχνη τους, τους βρήκε, μονομάχησε μαζί τους και τους σκότωσε! Δυστυχώς για εκείνον, όμως, κάποιος άλλος τον παρακολουθούσε και τον πυροβόλησε. Ο σερίφης έπεσε νεκρός, με μία σφαίρα στο στήθος. Μία σφαίρα που, πριν σκοτώσει τον αντιπρόσωπο του νόμου, τρύπησε το αστέρι που φορούσε κι εκείνο –με την καρφίτσα του σπασμένη– κύλησε ανάμεσα στους βράχους… Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά από αυτό το περιστατικό, η Θρυλική Τετράδα περνάει από εκείνο το σημείο και ο Πεπίτο, εντελώς τυχαία, ανακαλύπτει το τρύπιο αστέρι. Ο Τζιμ αποφασίζει να ερευνήσει σε ποιον ανήκει το αστέρι αυτό, κι όταν φτάνουν στο Λίμπερτυ Βέιλ μαθαίνει μια παλιά ιστορία για έναν σερίφη που πρόδωσε το καθήκον του και το έσκασε με τα κλοπιμαία της τράπεζας… Στην πόλη, κατοικεί και ο γέρος πατέρας του σερίφη, ο οποίος έχει αποξενωθεί από τον κόσμο και ζει τόσα χρόνια με την ντροπή του γιου του. Ο Τζιμ, θα τον επισκεφθεί και θα του παραδώσει το τρύπιο αστέρι που αποδεικνύει ότι τουλάχιστον ο γιος του δεν πρόδωσε αλλά σκοτώθηκε! Το Ελληνόπουλο, όμως, δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Θα προσπαθήσει, έστω και μετά από είκοσι χρόνια, να ανακαλύψει αυτόν που σκότωσε τον έντιμο σερίφη... Θα τα καταφέρει;... Κριτική: 5/5
Εδώ, θα πρέπει να αναφέρουμε και κάτι το οποίο αφορά την εικονογράφηση της ιστορίας. Η μεγάλη εικόνα που βρίσκεται στη μέση του περιοδικού, δεν είναι ακριβώς η ίδια στην πρώτη έκδοση με αυτές που ακολούθησαν. Οι εικονογράφοι του περιοδικού (Θ. Ανδρεόπουλος, Κ. Ραμπατζής), άλλαξαν την μορφή του γέρου πατέρα, έτσι ώστε να μοιάζει περισσότερο στεναχωρημένος, παρά τρελός... Πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερο, καθώς δεν υπάρχει άλλη τέτοια παρέμβαση στην πορεία της έκδοσης του περιοδικού...
Επεισόδιο 2Α: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΤΑΜΙ (D’Antonio, Calegari, Trevisan, Polese) Το κόμικς: Η κύρια περιπέτεια του 2ου τεύχους ξεκινάει ουσιαστικά στο τελευταίο καρέ της σελίδας 89 του 1ου τεύχους. Και φθάνει μέχρι τη σελίδα 68 του 2ου τεύχους. Αργότερα στη «κόκκινη» έκδοση της «Κατάκτησης» η περιπέτεια θα αυτονομηθεί ως το αυτοτελές 3ο τεύχος με τίτλο «Η Μεγάλη Κοιλάδα».
Λίγα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Brett άφησε την αποστολή των Lewis & Clark για να μείνει με τους Shoshone στην κοιλάδα του Missouri. Εδώ τον βρίσκουμε να μένει στις πεδιάδες του Ohio και να εργάζεται ως έμπορος γούνας για λογαριασμό της Missouri Fur Company του Manuel Lisa. Ο Toussaint Charbonneau φθάνει στο σπίτι των MacDonald και χαρίζει ένα κουτάβι με το όνομα Ranger στον πιτσιρίκο Pat. Ο Brett αναζητά το λόγο μιας αναπάντεχης καθυστέρησης στην παραλαβή των γουναρικών και έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με ένα μεθυσμένο Delaware. Ο Brett αποφασίζει να τον παραδώσει στο νέο διοικητή της Vincennes, τον William Henry Harrison. Στη Vincennes εντοπίζει τον υπεύθυνο για τη μέθη του Ινδιάνου και ξεσπάει τόσο εναντίον του όσο και κατά των μεθυστάκων ερυθρόδερμων.
Στο συμβούλιο ανάμεσα στον Harrison και τους αρχηγούς των φυλών που ακολουθεί λάμπει το άστρο του αρχηγού των Shawnee, του Tecumseh. Τα λόγια του Tecumseh κάθονται στο στομάχι του επιχειρηματία Potter ο οποίος στέλνει τους μπράβους του να τον βγάλουν από τη μέση. Ο Brett σώζει τον Tecumseh από μια θανάσιμη ενέδρα στον ποταμό Wabash. Καθώς όμως ο Ινδιάνος αρχηγός είναι βαριά χτυπημένος, τον παίρνει σπίτι του και τον περιθάλπει. Εκεί ο Tecumseh εξομολογείται στον Brett το σχέδιο του για μια Ινδιάνικη Συνομοσπονδία ανάμεσα στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ενώ ο Tecumseh αναρρώνει, ο αδελφός του ο Elkswatawa, ο επονομαζόμενος «Προφήτης» κηρύττει την επιστροφή στους «παλιούς τρόπους» και βρίσκει μεγάλη απήχηση στους ιθαγενείς της περιοχής. Όταν ο Tecumseh μπαίνει στον καταυλισμό του Προφήτη βρίσκει χιλιάδες ετοιμοπόλεμους πολεμιστές. Διστάζει όμως να δώσει τη μάχη και ξεκινάει να ζητήσει την υποστήριξη και άλλων φυλών: των Creek και των Cherokee. Ο αδελφός του όμως, βλέποντας ότι στο διάστημα της απουσίας του Tecumseh, ο Harrison ενισχύει συνεχώς με νέες δυνάμεις τη Vincennes, διατάσσει αιφνιδιαστική επίθεση. Ο Brett προσπαθεί να ειδοποιήσει τον Harrison, τρώει μια σφαίρα όμως και κάθεται στ’ αυγά του. Η Μάχη του Tippecanoe, δόθηκε στις 7 Νοεμβρίου του 1811 και τελείωσε με την υποχώρηση των Ινδιάνων και την καταστροφή του χωριού του Προφήτη. Ο Tecumseh θα επιστρέψει την επόμενη μέρα της μάχης, θα βρει τον Brett τραυματία και θα τον μεταφέρει μέχρι το σπίτι του. Κατόπιν θα φύγει για τον Καναδά.
Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης της περιπέτειας
(περιοδικό Collana Rodeo No 2, του 1967)
Παρατηρήσεις: Βγαίνοντας από το γραφείο του Harrison ο Brett έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον Jim Bridger και τους Bill και Smith Sublette. Ο Bill Sublette που αναφέρεται εδώ μπορεί να είναι ο γνωστός γουναροκυνηγός William Sublette αν και τη χρονική στιγμή που εξελίσσεται η ιστορία ήταν πολύ μικρός ακόμα, γύρω στα 12. Ο Bill Sublette είχε 4 αδέλφια, κανένα όμως δεν ονομαζότανε Smith. Φαίνεται πως ο D’Antonio εδώ αυτοσχεδιάζει μια και ο Jim Bridger γεννήθηκε το 1804 και δεν μπορεί να ήταν πάνω από 7-8 χρονών τότε! Επίσης ο «προφήτης» δε λεγόταν Elkswatawa αλλά Tenskwatawa και δεν πέθανε κατά τη καταστροφή του χωριού του αλλά πολύ αργότερα.
Στη Vincennes το 1810. Αψιμαχία μεταξύ Tecumseh και William Henry Harrison.
Η μάχη του Tippecanoe μέχρι σήμερα θεωρείται η σημαντικότερη μάχη που έγινε ποτέ στο έδαφος της πολιτείας της Indiana. Ο Tecumseh δεν επέστρεψε την επόμενη της μάχης, αλλά μετά από τρεις μήνες. Το δε κήρυγμα του στο νότο δε βρήκε μεγάλη επιτυχία παρά μόνο ανάμεσα στους Creek. Πυροδότησε τον λεγόμενο «πόλεμο των Creek», ο οποίος είχε ως πιο δραματικό επεισόδιο τη σφαγή στο οχυρό Mims, το 1813 (Βλ. Το Αρχείο Της Δύσης, τεύχους 5). O Tecumseh και ο αδελφός του, o «Προφήτης», είναι βασικοί χαρακτήρες και στο επιτυχημένο κόμικ The Tales of Alvin Maker του Orson Scott Card που στην Ελλάδα έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Fantasy Heroes.
Προς τιμήν του Ινδιάνου αρχηγού Τεκουμσέ, ένα από τα υποβρύχια του Αμερικανικού Ναυτικού, πήρε το όνομά του.
Παρά τις όποιες ιστορικές μικροαυθαιρεσίες του D’Antonio, η ιστορία του Tecumseh αποτελεί μια από τις πολύ δυνατές στιγμές της «Κατάκτησης», όπως μπορείτε να δείτε και από τα παρακάτω αποσπάσματα:
Tecumseh: «Ακούστε τα λόγια μου! Ο Tecumseh μιλάει για τους Shawnee. Αδέλφια! Λίγο καιρό πριν οι Shawnee ζούσαν ευτυχισμένοι στη γη της Αυγής. Αλλά ήρθαν οι λευκοί και τους έδιωξαν. Σκότωσαν τον πατέρα μου, παρόλα αυτά δε θ’ ακούσετε λόγια μίσους απ’ τα χείλη μου. Λευκέ Πατέρα, εγώ σε ρωτάω τούτο μοναχά: Δε σας φτάνουν λοιπόν οι χώρες της αυγής; Ακόμα τις θυμάμαι! Ήταν καταπράσινες, πλούσιες σε βοσκοτόπια και θηράματα. Μήπως έγιναν στέρφες τώρα; Βέβαια, όπου εσείς περνάτε, η ζωή αφανίζεται στο διάβα σας! Είδα τα τσεκούρια σας να πελεκάνε τα δάση και τα τουφέκια σας να εξολοθρεύουν τα ελάφια! Υπάρχει ακόμα αρκετός ελεύθερος τόπος μπροστά μας. Αλλά ως που θα μας σπρώξετε; Τα λευκά πρόσωπα δε θα χορτάσουν ποτέ τη πείνα τους για τη γη μας;»
Brett MacDonald (στον συμβουλάτορα του W.H. Harrison, Potter): «Εσείς καταραμένε ψεύτη! Μοιάζετε με αράχνη στη μέση του ιστού της! Πάνε μήνες που πασχίζετε να σπείρετε τη διχόνοια και τώρα είσαστε εδώ για να απολαύσετε τους καρπούς των ραδιουργιών σας!»
Επεισόδιο 2Β: ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ
Το κόμικς: Η περιπέτεια αυτή ξεκινά στο τελευταίο καρέ της σελίδας 68 του 2ου τεύχους και ολοκληρώνεται στη σελίδα 10 του 3ου τεύχους.
Ένα από τα μεγάλα ποταμόπλοια που εκτελούσαν δρομολόγια στον Μισσισσιπί
Είμαστε στο 1825. Η Sicaweja αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και ο γιατρός συμβουλεύει τον Brett να μετοικήσει με την οικογένειά του νοτιότερα όπου το κλίμα είναι θερμότερο. Έτσι οι MacDonald αφήνουν τις πεδιάδες του Ohio και αποφασίζουν να ακολουθήσουν τα βήματα του Stephen Austin και να πάνε στο (μεξικανικό) Texas. Πηγαίνουν με την άμαξα μέχρι το Saint Lewis προκειμένου να συνεχίσουν το ταξίδι τους με ποταμόπλοιο μέσω του ποταμού Mississippi. Τιμονιέρης στο ποταμόπλοιο είναι ο παλιός φίλος του Brett, ο Mulligan. Αργότερα στο πλοίο επιβιβάζονται ο θρυλικός Davy Crockett και ο φίλος του Georgie Russell. Ο νεαρός Pat και ο σκύλος του Ranger θα καταφέρουν να μπλέξουν πάλι σε φασαρίες όταν ο σκύλος μασάει το καπέλο ενός λιμοκοντόρου, του Argandou, ο οποίος ξεσπάει πάνω στον έφηβο MacDonald. Ο Pat φυσικά το κρατά μανιάτικο και αρχίζει να παρακολουθεί τον Argandou. Έτσι ανακαλύπτει πως είναι αρχηγός μιας σπείρας πειρατών οι οποίοι, μετά από νόημα του, προσεγγίζουν το πλοίο ενώ όλοι κοιμούνται. Η έγκαιρη ειδοποίηση του Pat σώζει το ποταμόπλοιο, ο ίδιος όμως πέφτει στα χέρια των πειρατών που αποχωρούν ξυλοφορτωμένοι. Ο Brett, ο Crocket κι ο Russell αναζητούν τον μικρό, ο οποίος φυσικά καταδιώκει τους πειρατές (αφού αυτοί τον πέταξαν στο ποτάμι) μόνος του με τον σκύλο του. Πρόκειται για την περιπέτεια όπου γίνεται σαφές πλέον πως ο D’Antonio σκοπεύει να ανάγει τον Pat MacDonald σε κεντρικό χαρακτήρα της σειράς. Εδώ εκδηλώνονται όλα τα στοιχεία που θα χαρακτηρίζουν στο εξής τη συμπεριφορά του: πείσμα, παρορμητικότητα, ευθιξία, επινοητικότητα...
Davy Crockett, μια από τις ιστορικές μορφές της Άγριας Δύσης
Παρατηρήσεις: Η περιπέτεια έχει ως σημείο αναφοράς της την ταινία της Disney “Davy Crockett and the River Pirates” του 1956. Το φιλμ υπήρξε ένα prequel στην υπερεπιτυχημένη ταινία “Davy Crockett, King of the Wild Frontier” της προηγούμενης χρονιάς, η οποία με τη σειρά της ήταν μια συντομευμένη μονταρισμένη εκδοχή του mini-series της Disney με τον ίδιο τίτλο. Πρέπει να τονίσουμε ότι o Davy Crockett ήταν εξαιρετικά δημοφιλής τη δεκαετία του 1950 στις ΗΠΑ. Το τραγούδι “The Ballad Of David Crockett” που ακουγόταν στην τηλεοπτική σειρά πούλησε 10 εκατομμύρια αντίτυπα ενώ ανέβηκε στα charts 4 φορές από 4 διαφορετικούς ερμηνευτές. Ο χαρακτήρας του George Russell είναι ο σύντροφος του Crocket στις ταινίες που αναφέραμε –τον ερμηνεύει ο ηθοποιός Buddy Ebsen. Δεν πρέπει να πρόκειται για ιστορικό πρόσωπο.
Κατά τ’ άλλα στο επεισόδιο αυτό σημειώνουμε και την πρώτη εμφάνιση του Kit Carson. H περιπέτεια αυτή, εμπλουτισμένη με νέο υλικό πήρε τον τίτλο Gli Invasori (Οι Εισβολείς) και αποτέλεσε ξεχωριστό αυτοτελές τεύχος (το 4ο) στην «κόκκινη» έκδοση της «Κατάκτησης».
Εξώφυλλα διαφόρων εκδόσεων που περιλαμβάνουν τα επεισόδια που παρουσιάζουμε.
5 e-books δίνουν για δωρεάν κατέβασμα από το site τους οι εκδόσεις Κέδρος. Τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι σε μορφή PDF. Δεν είναι κλειδωμένα (δεν έχουν DRM, Digital Rights Management) και έτσι δεν απαιτείται η εγκατάσταση του Adobe Digital Editions για να τα διαβάσετε. Διαβάζονται στον υπολογιστή ή σε όποιον ηλεκτρονικό αναγνώστη διαβάζει PDF. Τα βιβλία είναι παλιότερα και τυπώθηκαν για πρώτη φορά ανάμεσα στο 1977 και το 1983. Η ιδέα να ξεκινήσει ένας εκδοτικός οίκος την έκδοση e-books διαθέτοντας κάποια βιβλία του δωρεάν είναι σωστή, γιατί δίνει τη δυνατότητα στους αναγνώστες να δοκιμάσουν έναν νέο τρόπο ανάγνωσης χωρίς να υποχρεωθούν να αγοράσουν μια μορφή βιβλίων που δεν είναι σίγουροι ότι θα μπορέσουν να διαβάσουν όπως ένα τυπωμένο βιβλίο. Με την ηλεκτρονική τους έκδοση μάλιστα, παλιότερα βιβλία, που συνήθως έχουν κάνει τον κύκλο τους στα βιβλιοπωλεία, μπορεί να αποκτήσουν νέους αναγνώστες. Τα 5 βιβλία είναι τα εξής: "Καραμελοχώρα", του Γιώργου Μαρίνου "Η Αστραπή και τα τρία αδερφάκια της", της Μαργαρίτας Παπανδρέου "Άθροισμα 1933-1983", του Αλέξανδρου Μπάρα "Το ημερολόγιο ενός βαρυποινίτη", του Ευάγγελου Μπαλέρμα "Η διαλεκτική του σεξ", της Shulamith Firestone και μπορείτε να τα δείτε πηγαίνοντας εδώ: http://www.kedros.gr/main.php?cPath=773
Η Οργανωτική Επιτροπή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου & Πολιτισμού Πάτρας - 12ο Διεθνές Πανόραμα, που θα πραγματοποιηθεί (όπως πάντα) το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου στο πολυχώρο ΙΝΤΕΑΛ, από φέτος κάνει ένα «άνοιγμα» και σε άλλες μορφές τέχνης όπως θέατρο, ποίηση, μουσική, εικαστικά, βιβλίο κ.α. εκπληρώνοντας έτσι μια υπόσχεση για δημιουργία ενός φεστιβάλ κινηματογράφου και πολιτισμού. Γενικότερα, ενός φεστιβάλ των τεχνών που πρώτα από όλα θα είναι δημιούργημα και έκφραση Πατρινών και όχι να είναι ένας φορέας που απλώς θα κάνει μετακλήσεις με την βοήθεια ατζέντηδων που δεν γνωρίζουν και δεν βιώνουν την ιδιαιτερότητα της Πάτρας. Ανάμεσα στις άλλες παράλληλες εκδηλώσεις θα διοργανώσει και μια έκθεση κόμικς σε συνεργασία με ομάδα συλλεκτών, από την Πάτρα και το Αίγιο, που έχουν φτιάξει και συμμετέχουν στο www.mycomics.gr. Θα εκτεθούν εξώφυλλα από σπάνια τεύχη κόμικς που σημάδεψαν και έμειναν αναλλοίωτα στη μνήμη μας. Η ομάδα "mycomics", ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της Οργανωτικής Επιτροπής, δέχτηκε να διοργανώσει μια έκθεση ως παράλληλη εκδήλωση στην γκαλερί του ΙΝΤΕΑΛ. Θα είναι μια καλή ευκαιρία για τους κατοίκους της πόλης αλλά και τους επισκέπτες, να θυμηθούν τα αγαπημένα περιοδικά των παιδικών τους χρόνων! Συγχαρητήρια στην Οργανωτική Επιτροπή του Φεστιβάλ, αλλά και στο "Mycomics.gr" που πλέον αναγνωρίζεται και επίσημα ως ένας σημαντικός "παίκτης" στον ελληνικό χώρο των κόμικς! Μπράβο, παιδιά!
Δείτε και μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Κώστα Γιαννακόπουλου, εδώ: http://velvetmagazine.gr/2010/09/i-love-comics/
Με πλήρη επιτυχία στέφθηκε η συνάντηση των μελών του "Club φίλων Μικρός Σερίφης" και του "Μπλεκ Group"! Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί στον χώρο της "Λέσχης Φίλων Κόμικς και ήταν η μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι τώρα. Το παρόν έδωσαν 16 μέλη των δύο ομάδων: Θοδωρής Π., Χρήστος Ν., Κωνσταντίνος Β., Σάκης Σ., Μανώλης Ε., Στέργιος Σ., Στάθης Ν., Νίκος Ζ., Θεοδόσης Σ., Νίκος Ν., Κώστας Κ., Μπάμπης Μ., Γιώργος Β., Κώστας, Γιώργος Γ., Παναγιώτης Π. Η χαρά όλων -και ειδικά εκείνων που παραβρέθηκαν για πρώτη φορά σε συνάντηση- ήταν μεγάλη! Η καλή παρέα, ο όμορφος χώρος και η ζεστή φιλοξενία, ήταν τα στοιχεία που μας έκαναν όλους να χαλαρώσουμε και να περάσουμε τρεις ευχάριστες ώρες! Συζητήσαμε διάφορα θέματα γύρω από τον χώρο των κόμικς, είπαμε αστεία, γελάσαμε, αλλά δεν μείναμε μόνο στις… συζητήσεις. Ανταλλάξαμε τεύχη, συμμετείχαμε σε αγοραπωλησίες και… γενικώς, φανήκαμε αντάξιοι του τίτλου μας ως… συλλέκτες! Θέλω να ευχαριστήσω και προσωπικά τα παιδιά της Λέσχης Φίλων Κόμικς (erma jaguar, valtasar) για την καταπληκτική φιλοξενία τους στη σημερινή μας εκδήλωση. Σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις του Club μας, δεν είναι τυχαίο ότι όλοι έφυγαν κατενθουσιασμένοι από τον χώρο! Νιώθουμε υποχρεωμένοι και επιφυλασσόμαστε για το μέλλον! Να είστε καλά παιδιά!...
Υ.Γ.: περισσότερες φωτογραφίες από την συνάντηση, θα δημοσιευθούν στο επόμενο τεύχος του Magazine
Με ιδιαίτερη χαρά, σας ενημερώνουμε ότι ένα καινούριο blog βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες στο διαδίκτυο. Πρόκειται για τη σελίδα του φίλου μας Βρασίδα Παραξενίδη, ο οποίος μας εξέπληξε ευχάριστα με την δουλειά που μας παρουσίασε. Το νέο blog ονομάζεται "Οι θεωρίες του Βρασίδα" και μπορείτε να το επισκεφθείτε στην διεύθυνση http://theoriesvrasida.blogspot.com/ (για ευκολία, υπάρχει και το σχετικό λινκ στην αριστερή μας στήλη). Στο νέο αυτό blog, ο Βρασίδας θα μας παρουσιάζει κάθε τι το παράξενο και ανεξήγητο! Παράξενα φυσικά φαινόμενα, εμφανίσεις U.F.O., εξωγήϊνοι, μυστηριώδη πλάσματα, άλλες διαστάσεις, φαντάσματα και περίεργες οντότητες, είναι κάποια από τα θέματα για τα οποία θα διαβάσουμε και θα μάθουμε… Σας… τρομάζουν αυτά τα θέματα, είπατε; Καιρός να ξεπεράσετε τις φοβίες σας! Οι… Θεωρίες του Βρασίδα, θα σας βοηθήσουν να δείτε τον κόσμο μας με… άλλα μάτια! Καλή διασκέδαση!
Αγαπητοί φίλοι… Το “Club Φίλων Μικρός Σερίφης” και το “Μπλεκ Group” σας προσκαλούν στη συνάντηση των μελών τους, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου, στις 11:30 το πρωί, στον φιλόξενο χώρο της “Λέσχης Φίλων των Κόμικς”, στο Μοναστηράκι (Αγ. Ειρήνης 5). Η συνάντηση θα είναι ανοιχτή σε όλους, ακόμα και στα μη μέλη, που θέλουν απλά να μας γνωρίσουν. Θα παρευρεθούν μέλη και φίλοι από την επαρχία, ενώ θα μας τιμήσει –για άλλη μια φορά- με την παρουσία του και ο συγγραφέας-εκδότης, Πότης Στρατίκης. Όσοι φίλοι δεν γνωρίζετε πού ακριβώς βρίσκεται η “Λέσχη Φίλων των Κόμικς”, μην ανησυχείτε! Είναι πολύ εύκολο να την βρείτε: κατεβαίνετε στον σταθμό μετρό «Μοναστηράκι» και βγαίνετε από την έξοδο της οδού Αθηνάς. Στην απέναντι πλευρά και λίγο δεξιά, είναι ένας μικρός δρόμος, παράλληλος της οδού Ερμού. Αυτή είναι η οδός Αγίας Ειρήνης. Πενήντα μέτρα πιο πάνω βρίσκεται το κτήριο της Λέσχης. Ελάτε για να γνωριστούμε, να μιλήσουμε για το αγαπημένο μας χόμπυ, να συζητήσουμε για τα μελλοντικά μας σχέδια, να ανταλλάξουμε περιοδικά… Σας περιμένουμε…
Ξαναγυρίζουμε στον Μικρό Σερίφη, για να θυμηθούμε μια περιπέτεια που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1968, στο τεύχος 271 του περιοδικού. Είναι γραμμένη από τον Κώστα Φωτεινό (Πότη Στρατίκη) και ξαναδημοσιεύθηκε στα τεύχη 691 και 1140. Υπόθεση: Μια στρατιωτική περίπολος ανακαλύπτει τα απομεινάρια ενός καραβανιού το οποίο έχουν χτυπήσει οι Ινδιάνοι. Οι υποψίες πέφτουν στους Τσερόκυ, οι οποίοι κατοικούν σ’ εκείνη την περιοχή. Στο σημείο θα φτάσουν λίγη ώρα αργότερα και οι τέσσερις μικροί φίλοι και θα συνεργαστούν με τους στρατιώτες. Τι θα γίνει όμως, όταν ο Τσιπιρίπο, ψάχνοντας για ίχνη θα ανακαλύψει ότι το καραβάνι δεν το χτυπήσαν Ινδιάνοι αλλά λευκοί; Τι βρίσκεται πίσω από τη μυστηριώδη αυτή επίθεση και ποιο μυστικό κρύβεται στο κοντινό Φαράγγι της Σιωπής; Τα τέσσερα παιδιά του νόμου θα ακολουθήσουν το ένστικτό τους και ο Τζιμ θα ανακαλύψει ότι κάποιοι ζουν και δουλεύουν σαν σκλάβοι στο βάθος του φαραγγιού! Δυστυχώς, όμως, για εκείνον θα πιαστεί αιχμάλωτος...
Θυμηθήκατε κάτι; Αν όχι, αναζητήστε τα τεύχη στα οποία δημοσιεύθηκε η συγκεκριμένη περιπέτεια για να την διαβάσετε... Κριτική: 3/5.
Η.Π.Α., 1958, 124΄, Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock, Ηθοποιοί: James Stewart, Kim Novak, Barbara Bel Geddes, Tom Helmore
Το Vertigo είναι το πιο πυκνό, παράξενο, υποβλητικό, όμορφο και δουλεμένο έργο του μέγιστου Άλφρεντ Χίτσκοκ και σίγουρα μια από τις δέκα καλύτερες ταινίες από καταβολής του κινηματογράφου. Ανήκει στην ωριμότερη μα και σημαντικότερη περίοδο του σκηνοθέτη, εκείνη που μας χάρισε άφθαρτα στο χρόνο αριστουργήματα όπως τα Rear window (Σιωπηλός μάρτυς), North by Northwest (Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων) και Psycho (Ψυχώ).
Περίληψη: Ο Σκότι (James Stewart), έχοντας παραιτηθεί από το αστυνομικό Σώμα μετά από ένα ατύχημα (που κόστισε τη ζωή σ’ ένα συνάδελφο του) και πάσχοντας από υψοφοβία, δέχεται τη πρόταση ενός παλιού του γνώριμου να αναλάβει τη παρακολούθηση της συζύγου του τελευταίου, Μαντλέν (θεά η Κιμ Νόβακ!) η οποία μοιάζει να έχει στοιχειωθεί από το πνεύμα μιας νεκρής. Ο πρώην αστυνομικός ερωτεύεται παράφορα τη ψυχρή, απόμακρη, όσο και γοητευτική γυναίκα, όταν ξαφνικά αυτή αυτοκτονεί πέφτοντας από ένα καμπαναριό, ενώ ο Σκότι –λόγω της πάθησης του– αποτυγχάνει να τη σώσει (για δεύτερη φορά). Αρκετό καιρό μετά, ο πρωταγωνιστής γνωρίζει μια φανταχτερή υπάλληλο, τη Τζούντι Μπάρτον (η Κιμ Νόβακ ξανά) η οποία μοιάζει εκπληκτικά στη νεκρή! Συνάπτει σχέση μαζί της, ενώ προσπαθεί απελπισμένα να τη μεταμορφώσει (εξωτερικά) στη νεκρή Μαντλέν. Τι υπάρχει όμως πίσω απ’ όλα αυτά; Η τραγική αποκάλυψη του μυστήριου δε δίνεται παρά μόνο στη τελική αξέχαστη σεκάνς στο καμπαναριό!
Η νοσηρή ατμόσφαιρα που διαπνέει τη ταινία καθ’ όλη τη διάρκεια της, οι σαφείς αναφορές στο φανταστικό όσο και στη νεκροφιλία, η άστατη ψυχοσύνθεση του πρωταγωνιστή και οι πρωτοποριακές οπτικές της κάμερας είναι μερικά μόνο από τα στοιχειά εκείνα που προσδίδουν μια μοναδική αίσθηση απόκοσμης γοητείας στο Δεσμώτη του Ιλίγγου. Στην εποχή της προβολής της, η ταινία έτυχε σχετικά χλιαρής υποδοχής από κοινό και κριτικούς. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια (υπήρχαν πολλά προβλήματα με τα πνευματικά δικαιώματα) ώστε να επαναξιολογηθεί και να αναγνωριστεί η τεράστια άξια αυτού του μοναδικού κινηματογραφικού έργου.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει, τέλος, στην υπέροχη μουσική επένδυση του Bernard Hermann –μόνιμου σχεδόν συνεργάτη του Χίτσκοκ επί σειρά ετών– ο οποίος συνέθεσε για το Vertigo ένα πανέμορφο, ονειρικό soundtrack που μένει αξέχαστο… Όπως ακριβώς και η ταινία…
Επεισόδιο 1: ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ (D’Antonio, Calegari) Το κόμικς:
Ο Brett MacDonald φθάνει στην Αμερική το 1804 σε ηλικία περίπου 17-18 χρονών (δεν διευκρινίζεται). Για καλή του τύχη γνωρίζεται με τον Meriwether Lewis που την επόμενη μέρα ξεκινάει, με εντολή του προέδρου Thomas Jefferson, την διάσημη εξερευνητική του αποστολή στην ενδοχώρα της ηπείρου. Ο Lewis θα πάρει μαζί του τον νεαρό, ο οποίος έχει ιδιαίτερο ταλέντο στη ζωγραφική. Η αποστολή καθώς κατεβαίνει τον ποταμό Missouri δέχεται την επίθεση Ινδιάνων Fox και ο νεαρός Brett συλλαμβάνεται.
Η πρώτη σελίδα του κόμικς
Μια νεαρή Shoshone, η Sicaweja, η οποία είχε απαχθεί μικρή από τους Fox, ελευθερώνει τον Brett ελπίζοντας πως η Αποστολή θα την πάρει μαζί της μέχρι τις μεγάλες πεδιάδες όπου ζουν οι δικοί της. Ο Brett και η Sicaweja δεν αργούν να ερωτευτούν. Όταν φθάνουν στους Shoshone, o Brett αναγκάζεται να παλέψει για το χέρι της νεαρής Ινδιάνας με το γιο του αρχηγού των Arikara, και τελικά κερδίζει το δικαίωμα να την κάνει γυναίκα του. Παράλληλα μια ομάδα κατεργαρέων, προσπαθεί συστηματικά να σαμποτάρει την Αποστολή για λογαριασμό Ρωσικών συμφερόντων. Τελικά η ομάδα των Lewis & Clark θα αντικρύσει τον Ειρηνικό το Νοέμβριο του 1805. Στο δρόμο της επιστροφής ο Brett εγκαταλείπει την αποστολή και μένει στην περιοχή των Shoshone (στις πεδιάδες του Missouri) με την Sicaweja και τον νεογέννητο γιο τους, Patrick.
Παρατηρήσεις:
Η εξερευνητική αποστολή των Lewis & Clark ξεκίνησε το 1804 με σκοπό τη χαρτογράφηση των ποταμών, τη σύναψη σχέσεων με τους ιθαγενείς και την ανεύρεση ενός βορειοδυτικού περάσματος προς Δυσμάς. Ήταν μια ιδέα του πρόεδρου Thomas Jefferson, αποτέλεσμα της αγοράς της περιοχής της Louisiana από το Ναπολέοντα της Γαλλίας το προηγούμενο έτος. Η προετοιμασία και οργάνωση της εξερευνητικής αποστολής κόστισε 25 εκ. δολάρια. Στην αποστολή συμμετείχαν 31 άτομα με επικεφαλής τον γραμματέα του προέδρου, Meriwether Lewis και τον φίλο του υπολοχαγό William Clark. H Sicaweja της «Κατάκτησης» είναι η ιστορική Sacagawea (Σακατζαγουία), μια Shoshone που πράγματι έγινε μέρος της αποστολής των Lewis & Clark ως οδηγός, διερμηνέας και διαπραγματευτής - μόνο που στην πραγματικότητα ήταν γυναίκα του Toussaint Charbonneau και μητέρα του παιδιού του, Jean-Baptiste ή όπως το αποκαλούσανε στην Αποστολή, Pomp!
Οι Λιούις και Κλαρκ
Η Sacagawea όταν ήταν 12 χρονών απήχθη από τους Hidatsa, οι οποίοι την μετέφεραν στο χωριό τους, 500 μίλια ανατολικά, στη σημερινή Βόρεια Ντακότα. Εκεί τη γνώρισε ο Γαλλοκαναδός έμπορος γούνας Toussaint Charbonneau. Πιθανώς για να αποπληρώσουν κάποια χρέη τους, οι Hidatsa του την παραχώρησαν, όπως και ακόμα μια πιτσιρίκα Shoshone. Ο Charbonneau τις πήρε μαζί του σε ένα γειτονικό χωριό των Mandan (Hidatsa και Mandan ήταν σύμμαχοι), με τους οποίους διέμενε. Όταν η Αποστολή έφθασε στο χωριό των Mandan, τον Οκτώβριο του 1804 ο Charbonneau προσφέρθηκε να δουλέψει γι’ αυτούς ως διερμηνέας, αν και τα Αγγλικά του ήταν περιορισμένα. Η Sacagawea όμως ήταν ήδη πέντε μηνών έγκυος κι έτσι η Αποστολή την περίμενε καρτερικά να γεννήσει. Ο Lewis αμέσως διέκρινε ότι η νεαρή Shoshone θα ήταν πολυτιμότερη προσθήκη στην Αποστολή από τον σύζυγό της. Αυτό γιατί ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος για την επικείμενη συνάντησή με τους Shoshone, από τους οποίους ήλπιζε να προμηθευτεί άλογα. Όταν τελικά μετά από μήνες (τον Αύγουστο του 1805) συνάντησαν τους Shoshone εξελίχθηκαν πολύ συγκινητικές στιγμές (τις περιγράφει ο Lewis στο ημερολόγιο του) με τη Sacagawea να αναγνωρίζει πρώτα μια παιδική της φίλη και μετά τον αδελφό της στο πρόσωπο του αρχηγού της φυλής. Ο πραγματικός «Μικρός Λύκος» (το όνομα του αδελφού της Sicaweja στη σειρά) λεγότανε Cameahwait και, συγκινημένος που ξαναβρήκε την αδελφή του, παρείχε κάθε διευκόλυνση στους λευκούς φίλους της. Παρόλο που οι Shoshone ήταν μια φτωχική φυλή, θεωρούνταν οι καλύτεροι εκτροφείς αλόγων. Η Sacagawea δεν έμεινε με τους Shoshone, όπως κάνει η Sicaweja στη σειρά αλλά απαίτησε να ακολουθήσει την Αποστολή μέχρι το τέλος και να αντικρίσει την θάλασσα, όπως και έγινε τελικά. Στην επιστροφή ωστόσο προτίμησε να σταματήσει στο χωριό της. Μετά από λίγα χρόνια δέχθηκε την πρόσκληση του Clark να ζήσει στο Saint Lewis αλλά δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στο νέο τρόπο ζωής και το 1811, πάντα με τον Charbonneau δίπλα της, επέστρεψε στη Δύση. Πέθανε σε ηλικία μόλις 24 ετών.
Χωριό των Σοσόν στο Γουαϊόμινγκ, το 1870
Κατά τ’ άλλα:
• Οι Ινδιάνοι Fox (αλλιώς Meskwaki) που πρώτοι επιτίθενται στην Αποστολή (σύμφωνα με την μυθοπλασία του D’ Antonio) δεν βρέθηκαν πραγματικά στο δρόμο της. Οι Fox είχαν σχεδόν αφανιστεί εκείνη την εποχή μετά από μια μακρά σειρά πολέμων με τους Γάλλους και τους υποτακτικούς τους, τους Huron. Οι Dakota αποκαλούσαν τους Fox «Οι Χαμένοι Άνθρωποι». Οι Arikara ήταν ακόμα τότε πολυάριθμη και πλούσια φυλή αν και πρόσφατες επιδημίες ευλογιάς τους είχαν λιανίσει. Στη μάχη του Little Bighorn (1876) οι περισσότεροι ανιχνευτές του Custer θα είναι Arikara (και Crow)!. Οι Flathead που αναλαμβάνουν να περάσουν την Αποστολή μέσα από τα βουνά ήταν μια φτωχική ορεινή φυλή. Ζούσαν σε περιοχές της σημερινής Montana και τους συναντάμε και με το όνομα Salish. Το οχυρό που χτίζουν τα μέλη της αποστολής για να ξεχειμωνιάσουν το χειμώνα του 1804-1805 είναι το Fort Mandan. Η Αποστολή θα χτίσει ακόμα ένα οχυρό τον επόμενο χειμώνα (δεν αναφέρεται στο τεύχος), το Fort Clatsop.
• Αξίζει να αναφερθεί ο τρόπος επικοινωνίας του Lewis με τον Cameahwait. H Sacagawea μετέφραζε τα Shoshone του αδελφού της σε Hidatsa, ο Charbonneau μετέφραζε τα Hidatsa σε Γαλλικά, κι ένα άλλο μέλος της Αποστολής μετέφραζε σε Αγγλικά για τον Lewis!
• Η ιστορία της Εξερευνητικής Αποστολής των Lewis & Clark μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1955 από τον σκηνοθέτη του D.O.A. και του 300 Spartans, Rudolph Mate με τίτλο The Far Horizons (στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο Αποστολή Γιγάντων).
• Γενικά το Προς Το Άγνωστο είναι μια εξαιρετικά σχεδιασμένη από τον Calegari ιστορία. Η έμφαση του D’ Antonio είναι στην περιπέτεια, όπως γενικά στα πρώτα τεύχη της σειράς. Απολαυστικός ο χαρακτήρας του ναυτικού Mulligan (δεν είναι ιστορικό πρόσωπο). Η πρώτη περιπέτεια της «Κατάκτησης» ολοκληρώνεται στη σελίδα 89 του πρώτου τεύχους. Αργότερα στην «Κόκκινη» έκδοση της σειράς θα προστεθούν κάποιες σελίδες ώστε να φθάσει τις 96.
Η.Π.Α., 1968, 103΄, Σκηνοθεσία: Henry Hathaway Ηθοποιοί: Dean Martin, Robert Mitchum, Inger Stevens, Roddy McDowall, Katherine Justice, John Anderson, Yaphet Kotto
Υπόθεση: 1880. Στη μικρή πόλη Ρίνκον του Κολοράντο, έξι ντόπιοι –ανάμεσά τους ο Βαν Μόργκαν (Dean Martin)- κι ένας νεοφερμένος ταξιδιώτης, παίζουν μια παρτίδα πόκερ. Όταν αποκαλύπτεται ότι ο άγνωστος κλέβει στα χαρτιά, οι πέντε από τους έξι αποφασίζουν να τον λυντσάρουν. Ο έκτος (ο Βαν Μόργκαν) προσπαθεί να τον σώσει όμως οι υπόλοιποι τον ακινητοποιούν. Την επόμενη μέρα ο Βαν Μόργκαν αποχαιρετά την αγαπημένη του, Νόρα (Katherine Justice) και φεύγει από τη πόλη με προορισμό το Ντένβερ. Λίγες μέρες αργότερα φτάνει στο Ρίνκον ο Τζόναθαν Ραντ (Robert Mitchum), ένας παράξενος οπλοφόρος ιεροκήρυκας. Παράλληλα με την άφιξή του, γίνονται στην πόλη δύο ανεξήγητοι φόνοι. Τα πτώματα ανήκουν στους δύο από τους πέντε που πήραν μέρος στο λυντσάρισμα. Ο Βαν Μόργκαν μαθαίνει για τους φόνους και επιστρέφει στο Ρίνκον. Εκεί, ο μπάρμαν Λιτλ Τζωρτζ (Yaphet Kotto), τον προειδοποιεί ότι κάποιος σκοτώνει αυτούς που συμμετείχαν στην μοιραία παρτίδα πόκερ με τον χαρτοκλέφτη…
Ο Χένρυ Χάθαγουαίη, παίρνει τη νουβέλα του Ray Gaulden και σκηνοθετεί ένα από τα καλύτερα γουέστερν, με αρκετό και έντονο μυστήριο. Την παράσταση «κλέβει» ο αινιγματικός Ρόμπερτ Μίτσαμ, ενώ το τραγούδι και η μουσική του μεγάλου συνθέτη Maurice Jarre (Μώρις Ζαρ), έχουν μείνει αξέχαστα σ’ όσους έχουν δει την ταινία…
Αποσπάσματα της ταινίας, μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.videosurf.com/video/5-card-stud-extrait-133285925 Σπύρος Πιτικάρης
.jpg)
