Οι ταινίες που αγαπήσαμε 7 - Τ' όνομά μου είναι Σαμ (I am Sam)

Η.Π.Α., 2002, 132΄, Σκηνοθεσία: Jessie Nelson, Σενάριο: Kristine Johnson
Jessie Nelson, Ηθοποιοί: Sean Penn, Michelle Pfeiffer, Dianne Wiest, Dakota Fanning, Laura Dern.

Ο Sam Dawson είναι ένας διανοητικά ανάπηρος πατέρας που μεγαλώνει την κόρη του, Lucy, με την βοήθεια μερικών αξιόλογων φίλων του. Μόλις η Lucy γίνεται 7 χρόνων και αρχίζει να ξεπερνάει διανοητικά τον πατέρα της, ο στενός τους δεσμός απειλείται όταν μια κοινωνική λειτουργός μαθαίνει την περίπτωση τους και θέλει να δώσει την Lucy σε θετούς γονείς που πιστεύει ότι μπορεί να την μεγαλώσουν καλύτερα. Ο Sam έρχεται αντιμέτωπος με μια δίκη που φαινομενικά δεν πρόκειται να κερδίσει και ορκίζεται να πολεμήσει το νομικό σύστημα.


Στο πλευρό του έχει την Rita Harrison, μια δυνατή και εντελώς απορροφημένη στην δουλειά της, δικηγόρο που αναλαμβάνει την υπόθεση χωρίς χρήματα, σαν στοίχημα με τους συνάδελφους της. Μαζί προσπαθούν να πείσουν το δικαστήριο ότι ο Sam είναι ικανός να μεγαλώσει την κόρη του και έτσι φτιάχνουν ένα δεσμό για να υπερασπίσουν την αγάπη δίχως όρους.


Δύσκολα μένει κανείς αλώβητος από το θέμα της ταινίας και τον συγκινητικό φόρτο που απορρέει. Αυτό άλλωστε το είχε ξανακαταφέρει η σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας, Jessie Nelson, μιας και η συγγραφική της δουλειά στο Stepmom (Julia Roberts, Susan Sarandon, Ed Harris -1998) κινείται στα ίδια πλαίσια με αυτό το έργο. Το μεγάλο ρίσκο της ταινίας ήταν να μην παγιδευτεί εξαιτίας του θέματός της στο μελόδραμα. Τελικά όμως καταφέρνει να μεταχειριστεί με μια πολύτιμη ισορροπία την ιστορία και να θέσει καίρια ερωτήματα πάνω στους οικογενειακούς δεσμούς: τα συναισθήματα που κρατάνε ενωμένη μια οικογένεια, το αν ένας δικαστής και ο νόμος γενικότερα μπορεί να χωρίσει δυο άτομα θέτοντας σε δεύτερη μοίρα την αγάπη που τους δένει, την έλλειψη επικοινωνίας σε σύγχρονες οικογένειες όπου οι γονείς δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν στα παιδιά τους. Πολύ έξυπνος επίσης είναι και ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται δυο ουσιαστικά διαφορετικές καταστάσεις, του δεσμού δηλαδή του Sam με τη Lucy και της Rita με τον γιο της.



Κατά το μεγαλύτερο μέρος της, η ταινία διατηρεί έναν πολύ καλό ρυθμό, συγκινητικό, γρήγορο, αλλά και χαλαρό (εδώ συμβάλει και η μουσική συνοδεία των Beatles -το soundtrack της ταινίας είναι πραγματικά ένα must-have) ενώ πολύ όμορφες είναι και οι ευρηματικές σκηνές που έχει να μας παραθέσει η σκηνοθέτης, όπως αυτή όπου ο Sam βλέπει τη Lucy να πηγαίνει σχολείο σκαρφαλωμένος σε ένα δέντρο.




Και φτάνουμε στις ερμηνείες των ηθοποιών. Ο Penn, δανειζόμενος πολλά στοιχεία από το Rain Man, έχει μια εκπληκτική παρουσία, που δίκαια αν μη τι άλλο του χάρισε την τρίτη υποψηφιότητά του για Όσκαρ. Η Pfeiffer είναι και αυτή πολύ καλή, ειδικά στο μέρος όπου υποδύεται την υπερβολικά αγχωμένη (στα όρια της υστερίας!) δικηγόρο, αλλάζοντας όμορφα το ρόλο της και αποκαλύπτοντας την ευαισθησία της προς το τέλος του έργου. Άξιοι αναφοράς είναι και οι "ξεχωριστοί" φίλοι του Sam για την απλότητά τους, αν και η αποκάλυψη της ταινίας έρχεται από την εφτάχρονη (τότε) Dakota Fanning, η οποία δίνει την αίσθηση, χωρίς υπερβολή, μιας βετεράνου ηθοποιού! Ένα μικρό κορίτσι που μας έδειξε στην ταινία αυτή ένα μικρό δείγμα των δυνατοτήτων του… Δεν αμφέβαλλε κανείς ότι θα ακολουθούσαν κι άλλες επιτυχίες.
Εν κατακλείδι, το "I am Sam", μας έκανε να κλάψουμε, μας έκανε να γελάσουμε, σίγουρα όμως μας ανάγκασε να δούμε με διαφορετική ματιά τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες (και ξεχωριστές ικανότητες)… Μια ταινία που δεν ξεχνάς ποτέ…


Δείτε εδώ το trailer της ταινίας, στο κανάλι μας στο YouTube. Κάντε εγγραφή και επιλέξτε να λαμβάνετε ειδοποιήσεις, ώστε να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα video που ανεβαίνουν!