Το 1968, στο τεύχος 287 του Μικρού Σερίφη, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά η περιπέτεια που σας παρουσιάζουμε σήμερα. Είναι γραμμένη από τον Κώστα Φωτεινό (ψευδώνυμο του Πότη Στρατίκη) και μπορείτε να την αναζητήσετε και σε νεότερη έκδοση, μιας και δημοσιεύθηκε δύο φορές ακόμη στα τεύχη 702 και 1152 του ίδιου περιοδικού.
ΥΠΟΘΕΣΗ: Ένας λευκός σκοτώνει έναν Ινδιάνο της φυλής των Απάτσι. Οι Ινδιάνοι ακολουθούν τα ίχνη του και φτάνουν σε μια καλύβα δίπλα στο ποτάμι. Αφού βεβαιώνονται ότι ο λευκός είναι μέσα, βάζουν φωτιά στην καλύβα και μένουν εκεί, ώσπου αυτή να καεί ολόκληρη. Λίγη ώρα αργότερα, θα φτάσουν στα καπνισμένα ερείπια της καλύβας οι τέσσερις μικροί μας φίλοι. Θα εκπλαγούν, όταν τους πλησιάσει ένας κάου-μπόυ και τους πει ότι βρισκόταν μέσα στην καλύβα, όταν της έβαλαν φωτιά οι Ινδιάνοι. Γλίτωσε, καθώς βγήκε από μία καταπακτή που είχε η καλύβα, χωρίς να τον πάρουν είδηση οι ερυθρόδερμοι. Όταν τα παιδιά, τον ρωτούν αν ξέρει τον λόγο της επίθεσης των Ινδιάνων, εκείνος λέει πως δεν γνωρίζει γιατί το έκαναν. Γρήγορα, όμως, οι υποψίες του Τζιμ, θα στραφούν πάνω του…
ΚΡΙΤΙΚΗ: 3/5
Η εικόνα προέρχεται από την εσωτερική εικονογράφηση του τεύχους 287 και είναι σχεδιασμένη από τον Θέμο Ανδρεόπουλο
Φαίνεται ωραίο το σενάριο Jim. Να υποθέσω ότι το 3/5 σημαίνει ότι κάπου δεν δένει όλο σωστά στη συνέχεια? Αφού είναι δημοσιευμένη στο Σερίφη μόνο δεν έχω τη δυνατότητα να το διαπιστώσω ο ίδιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠότε θα μας παρουσιάσεις τις κορυφαίες ιστορίες κατά τη γνώμη σου? Να περιμένουμε το βιβλίο?
Πράγματι, Νικ. Όπως έχω ξαναγράψει για να χαρακτηριστεί με 5/5 μια ιστορία θα πρέπει να είναι πολύ σφιχτά δεμένη, να μην έχει κενά και αδύνατα σεναριακά σημεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις κορυφαίες ιστορίες θα δημοσιευτούν και αυτές εδώ, απλά κρατάω ακόμα κάποια πράγματα αποκλειστικά για το λεύκωμα (μήπως σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και εκδοθεί ποτέ)...
Παράλληλα, σου έστειλα και ένα e-mail με κάτι που σου είχα υποσχεθεί. Γράψε μου αν θα σε βοηθήσει στις αναζητήσεις σου...
Δίχως να είναι επιπέδου Μαρμαρίδη είναι ιστορία που διαβάζεται ευχάριστα και διατηρεί το ενδιαφέρον της παρά τις αδυναμίες του σεναρίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβες, Νικ; Έχεις τον κύριο από εδώ που έχει αρχίσει να "χτενίζει" όλες τις περιπέτειες, Μαρμαριδικές και μη! Σε λίγο καιρό εσείς θα έχετε διαβάσει περισσότερες κι από μένα!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποκλείεται κανείς να έχει διαβάσει περισσότερες από σένα. Κι εγώ Μαρμαριδικός μέχρι το κόκκαλο όπως ξέρεις. Ανέβασε επίπεδο ο άνθρωπος... τα έχουμε πει φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πουλάκι μου αποκάλυψε τι έκανες και γιατί έλειπες τόσο καιρό από τα μπλογκ: διάβαζες μετά μανίας Μικρό Κάου-μπόυ! Πλέον έχω και φωτογραφικά ντοκουμέντα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα με κρατάς στα χέρια σου..αποκαλύφθηκα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλούς χαιρετισμσός και από μένα αμίγκος! Ύστερα από πολύ καιρό βρέθηκα στο Διαδίκτυο και σας χαιρετώ! Adamsjim κάτι μου χρωστάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που είσαι ξανά εδώ! Θα σε πάρω και τηλέφωνο (για να μου πεις και τι σου χρωστάω, δηλαδή)...
ΑπάντησηΔιαγραφή