Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
Αξέχαστες Ιστορίες 46 - Ο λοχίας δεν επρόδωσε!
Η ιστορία που θα θυμηθούμε σήμερα, γράφτηκε το 1975 από τον συγγραφέα Γιώργο Μαρμαρίδη και δημοσιεύθηκε στο τεύχος 477 του περιοδικού ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ. Είναι μια κλασική περιπέτεια με Ινδιάνους, οι οποίοι επιτίθενται σε ένα στρατιωτικό οχυρό. Πολλές φορές έχει "παιχτεί" στις ιστορίες της Θρυλικής Τετράδας σενάριο με τέτοιου είδους επιθέσεις. Αυτό που κάνει αυτή την ιστορία να ξεχωρίζει είναι ο συνδυασμός της πολεμικής ιστορίας με το αστυνομικό δαιμόνιο του Τζιμ Άνταμς! Όμως... διαβάστε πρώτα την υπόθεση:
Στο Φορτ Λέβελ του Νέου Μεξικού, φτάνει μια πολύ σημαντική είδηση: οι Ντελαγουέρς, η ινδιάνικη φυλή της περιοχής, πήρε το «μονοπάτι του πολέμου»! Κανένας λόγος ανησυχίας δεν θα υπήρχε για τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους αν δεν έλειπαν από το οχυρό οι τρεις από τους τέσσερις λόχους που πήγαν να ενισχύσουν ένα άλλο φυλάκιο στα σύνορα με τη Γιούτα. Ο επικεφαλής του Φορτ Λέβελ, ταγματάρχης Φίτερμαν, ανακοινώνει στους άντρες του ότι η εξέγερση των Ινδιάνων στα σύνορα κατεστάλη και οι δικοί τους επιστρέφουν. Το πιθανότερο είναι πως την άλλη μέρα θα έχουν φτάσει, οπότε ακόμη και σε περίπτωση που τους επιτεθούν οι Ντελαγουέρς, αρκεί να αντέξουν την πρώτη επίθεση μέχρι να φτάσουν οι ενισχύσεις. Τα πράγματα, όμως, δεν πηγαίνουν όπως τα υπολογίζει ο ταγματάρχης. Οι Ινδιάνοι επιτίθενται το ίδιο βράδυ και μάλιστα καταφέρνουν να μπουν και στο οχυρό, από την κεντρική πύλη που κάποιος άφησε επίτηδες ανοιχτή!...
Κριτική: 4/5.
Όπως λέγαμε, λοιπόν, ο Τζιμ θα βάλει μπροστά τις αστυνομικές του ικανότητες και βασιζόμενος σε κάποιες βασικές λεπτομέρειες αλλά και στο αλάθητο ένστικτό του, θα ανακαλύψει ποιος ήταν ο προδότης!...
Αν δεν έχετε το συγκεκριμένο τεύχος, αναζητήστε την επανέκδοση της ιστορίας στο τεύχος 875 του ίδιου περιοδικού.
Πάντα με εξιτάρανε τα τεύχη στα οποία ο Τζιμ Άνταμς χρησιμοποιούσε το μυαλό του για να ανακαλύψει τον ένοχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο, φίλε Αγαθοκλή. Οι ιστορίες στις οποίες το θρυλικό Ελληνόπουλο έκανε τα "μαγικά" του, προσέχοντας λεπτομέρειες που σε κανέναν άλλο δεν έκαναν εντύπωση, μας ενθουσίαζαν και μας έκαναν να τον θαυμάζουμε ακόμα περισσότερο! Ήταν το... CSI της δικιάς μας εποχής!...
ΔιαγραφήΤο σημαντικότερο είναι πως συμφωνούμε στη βαθμολογία! Εξαιρετική ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, νομίζω ότι έπρεπε -κάποια στιγμή- να συμφωνήσουμε κι εμείς!
Διαγραφή