Σινεμά και DVD 63 - Χόμπιτ: Η ερημιά του Νοσφιστή / The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013)

Σκηνοθεσία: Πήτερ Τζάκσον
Πρωταγωνιστούν: Μάρτιν Φρίμαν, Ίαν Μακ Κέλεν, Κέιτ Μπλάνσετ, Ελάιτζα Γουντ, Άντι Σέρκις, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Εβανζτελίν Λίλι, Ορλάντο Μπλουμ, Ρίτσαρντ Άρμιταζ, Χιούγκο Γουίβινγκ, Έινταν Τέρνερ, Κρίστοφερ Λη
Κατηγορία: Περιπέτεια Φαντασίας
Διάρκεια: 161'

Υπόθεση: Το ταξίδι στον κόσμο της Μέσης Γης συνεχίζεται με τον Μπίλμπο Μπάγκινς, τον Γκάνταλφ και τους δεκατρείς νάνους, για να ανακτήσουν το χαμένο βασίλειο του Έρεμπορ. Έχοντας καταφέρει να επιβιώσουν από το ξεκίνημα κιόλας του αναπάντεχου ταξιδιού τους, οι ήρωες κινούνται ανατολικά, έχοντας να αντιμετωπίσουν στην πορεία τους τον Μπέορν (Beorn), με την τρομακτική ικανότητα να αλλάζει μορφή αλλά και γιγαντιαίες θανατηφόρες αράχνες. Όταν θα φτάσουν τελικά στο Μοναχικό Βουνό (Lonely Mountain) θα έρθουν αντιμέτωποι με τον χειρότερό τους εφιάλτη…

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας (ανώτερο μάλλον από το προηγούμενο) εστιάζει έξυπνα στην παρουσία των Γκάνταλφ και Λέγκολας, προσδίδοντας μια "λάμψη" από τον αγαπημένο "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών".

Είναι γεγονός πως άνθρωποι όπως εμείς, λάτρεις του... Τολκινικού Σύμπαντος αλλά και της κινηματογραφικής απόδοσής του από τον Πήτερ Τζάκσον, δεν είναι ίσως οι αντικειμενικότεροι κριτές των εν λόγω ταινιών. Παρόλ' αυτά, θέλουμε να καταθέσουμε την άποψή μας για το δεύτερο μέρος της νέας τριλογίας, κι ας μας συγχωρέσουν οι φίλοι που πιστεύουν ότι πρόκειται για σενάριο "τραβηγμένο από τα μαλλιά".

Άλλωστε, αν σου αρέσουν αυτού του είδους τα βιβλία ή οι ταινίες, λίγο σ' ενδιαφέρει αν θα δεις και κάποιες μικρές... παρασπονδίες. Με μία βασική προϋπόθεση: το σύνολο του έργου να σέβεται την αρχική δημιουργία και μάλιστα, αν μπορεί, να της προσθέτει λίγο μεγαλείο παραπάνω... Και με τις δημιουργίες του Πήτερ Τζάκσον, νομίζω ότι οι φίλοι του Τόλκιν μόνο ευχαριστημένοι μπορούν να είναι... Εκείνοι που εγείρουν τις περισσότερες ενστάσεις για τις ταινίες αυτές, δεν είναι φαν του είδους και καλό θα έκαναν να μην τις έβλεπαν και καθόλου... Εμείς, είδαμε την ταινία και μας άρεσε πολύ...

Για κάποιους καλλιτέχνες προκύπτουν κάποια στιγμή στην καριέρα τους συγκεκριμένοι ρόλοι που θαρρείς ότι είναι κομμένοι και ραμμένοι γι' αυτούς. Αυτοί οι ρόλοι τους τυποποιούν και τους "παγιδεύουν", γίνονται, μπορείς να πεις, δεύτερη φύση τους και τους επιτρέπουν να μεγαλουργήσουν μέσα από αυτούς. Έτσι και το... Τολκινικό Σύμπαν της Μέσης Γης αποδεικνύεται όλο και περισσότερο, ότι αποτελεί το δημιουργικό πεπρωμένο του Πήτερ Τζάκσον. Όχι μόνο επειδή με τη νέα τριλογία επέστρεψε ολοκληρωτικά στο... σύμπαν που τον καταξίωσε αλλά και γιατί συνεχίζει να δημιουργεί ένα φιλμικό υπερθέαμα που αναδεικνύει αποστομωτικά τη βαθιά γνώση του για το έργο με το οποίο έχει καταπιαστεί. Αυτό του δίνει το "δικαίωμα" να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα και να ξεφεύγει για λίγο -ιδιαιτέρως ευφάνταστα είναι η αλήθεια- από αυτό, εμπλουτίζοντάς το με νέους χαρακτήρες και ιστορίες. Η επιτυχία αυτής της προσπάθειας, αποδεικνύεται από τον αρμονικό συνδυασμό του πρωτότυπου με το πρόσθετο, κάτι που γίνεται εντελώς φυσικά χωρίς να προδίδεται στο ελάχιστο το πνεύμα του κοσμογονικού έργου του Τόλκιν.

Σε αυτό το δεύτερο μέρος του "Χόμπιτ", η αφήγηση πατάει το γκάζι από τα πρώτα λεπτά και δε βρίσκει το φρένο παρά μόνο όταν αρχίσουν να πέφτουν οι τίτλοι τέλους! Η ταινία διατηρεί αλώβητο τον συναρπαστικό, καλοκουρδισμένο ρυθμό της και κυλά ανάλαφρα και ξεκούραστα. Η συνεχόμενη δράση σε παρασέρνει τόσο που δεν καταλαβαίνεις τη σχεδόν τρίωρη διάρκεια του έργου. Ειδικά αν επιλέξεις να το δεις σε 3D προβολή, είναι σίγουρο πως θα μαγευτείς.

Πρωτόγνωρα κρυστάλλινη ποιότητα εικόνας, που αναδεικνύει όλη τη δυναμική της προοπτικής του 3D, κάνοντάς το πιο ακαταμάχητα ελκυστικό στην παρακολούθησή του για τον θεατή. Όλα τα πλεονεκτήματα αυτού του είδους ψηφιακής προβολής, που είχαμε διαπιστώσει από πέρυσι στην προβολή του πρώτου μέρους, φτάνουν σε νέα, υποβλητικά, αφοπλιστικά ζενίθ στην «Ερημιά του Νοσφιστή». Ξεχωρίζουν ιδιαίτερα κάποιες από τις σκηνές που τις παρακολουθείς κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό: η καταδίωξη με τα βαρέλια στο ποτάμι, η αναμέτρηση με τις μεγάλες αράχνες, η μάχη με τα ορκ στις στέγες της Λιμνούπολης και -φυσικά- η αναμέτρηση των Νάνων με το Δράκο Νοσφιστή στα ορυχεία, όπου γίνεται πραγματικά το έλα να δεις!

Η μεγαλύτερη, όμως, επιτυχία του δεύτερου μέρους του «Χόμπιτ» είναι ο πολύ πιο εύστοχος τρόπος με τον οποίο διευρύνει την ιστορία και τους ήρωες του ομότιτλου βιβλίου–πηγής έμπνευσής του. Οι χαρακτήρες εδώ έχουν τον χρόνο να ολοκληρωθούν στα μάτια του θεατή και να "δέσουν" με το όλο σύνολο. Ανάμεσά τους και η πρωτόπλαστη, ανύπαρκτη στο βιβλίο, Τόριελ. Ξωτικό του δάσους αυτή, αδυναμία του Λέγκολας και αρχηγός τής φρουράς του πατέρα του, Βασιλιά των Ξωτικών του Δάσους, Θράντουιλ, αναπτύσσει ιδιαίτερη σχέση με το Νάνο Κίλι. Μέσω της Τόριελ, ο Τζάκσον προσπαθεί να "εκσυγχρονίσει" το αυστηρά ανδροκρατούμενο στο «Χόμπιτ» Τολκινικό Σύμπαν, κάνοντάς το αφενός αυτό πιο προσιτό στο θηλυκό κοινό, τολμώντας μάλιστα να ιχνηλατήσει την πιθανότητα έρωτα μεταξύ Ξωτικού και Νάνου!

Όπως και η «Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», που αποτελούσε το λιγότερο εντυπωσιακό και ολοκληρωμένο μέρος της πρώτης τριλογίας, έτσι και το "Αναπάντεχο ταξίδι", μας είχαν αφήσει με ένα μικρό κενό, το οποίο στην πρώτη περίπτωση υπερκαλύφθηκε με τους «Δύο Πύργους» και τώρα από την «Ερημιά του Νοσφιστή».

Ο Τζάκσον "ζωγραφίζει" και πάλι αφού καταφέρνει να εξιτάρει εύστροφα τους φανς του τολκινικού έπους του, δημιουργώντας τρεις εξαιρετικές συνδέσεις με την κινηματογραφική τριλογία του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Η πρώτη δεν είναι άλλη από την ενισχυμένη εδώ, απολαυστική παρουσία του Λέγκολας που, εκτός των άλλων, πρωτοσυστήνεται μπορούμε να πούμε κατά κάποιον τρόπο με τον συνοδοιπόρο του πολλά χρόνια αργότερα, Νάνο Γκίμλι (ο οποίος την εποχή αυτή είναι παιδάκι).

Η δεύτερη σύνδεση πραγματοποιείται με τον Γκάνταλφ, ο οποίος -αν και στο βιβλίο, μετά το χωρισμό του με τη συντροφιά του Μπίλμπο και των Νάνων, παραμένει απών μέχρι την τελική μάχη- στην ταινία είναι παρών και δραστήριος, κυνηγώντας το Νεκρομάντη στον εγκαταλειμμένο πύργο. Εκεί ανακαλύπτει κάτι το συγκλονιστικό, το οποίο μας δείχνει ουσιαστικά την αρχή της επιστροφής του Κακού... Έτσι, "εξηγούνται" και κάποιες από τις απορίες που είχαν οι μη μυημένοι πριν μια δεκαετία.

Η τρίτη ξεκάθαρη σύνδεση γίνεται καθώς η Τόριελ έρχεται να θεραπεύσει τον Κίλι από μια δηλητηριώδη πληγή, με βασιλόχορτο και ξωτική προσευχή. Τότε είναι που ακτινοβολεί αγγελικό φως στα μάτια του τελευταίου και μας φέρνει άμεσα στο μυαλό την Άργουεν που, τότε, στην «Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», είχε κάνει ακριβώς το ίδιο για να θεραπεύσει τον Φρόντο από ένα παρόμοιο τραύμα.

Θα ήταν μεγάλη προσβολή για την ταινία και τους δημιουργούς της αν, κλείνοντας την αναφορά μας σε αυτό το δεύτερο μέρος της τριλογίας του «Χόμπιτ», δεν σχολιάζαμε έστω και λίγο τον Δράκο Νοσφιστή. Αντικειμενικά πρόκειται για τον πιο μεγάλο, εντυπωσιακό και τρομακτικό Δράκο που έχει εμφανιστεί ποτέ, από καταβολής του κινηματογράφου. Τα εξαιρετικά εφέ, που τον κάνουν να φαίνεται τόσο πραγματικός, η αληθοφάνεια και η ρεαλιστικότητα των κινήσεών του και το... τουλάχιστον επιβλητικό του μέγεθος, δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο.

Αν δείτε την ταινία και σε αίθουσα με τον κατάλληλο ηχητικό εξοπλισμό, θα ανατριχιάσετε όταν σε μια από τις πρώτες σκηνές του κυνηγητού, αρχίσει να τρέμει ακόμα και το κάθισμά σας!...

Εμείς δηλώσαμε εξαρχής λάτρεις του Τολκινικού Σύμπαντος, οπότε δεν θα σας παραξενέψει αν σας πούμε ότι περιμένουμε από τώρα με ιδιαίτερη αγωνία το τελευταίο μέρος της τριλογίας, σε περίπου ένα χρόνο. Δεν είναι ότι δεν γνωρίζουμε το τέλος. Απλά, θεωρούμε μεγάλη ευτυχία το να μπορούμε να επιστρέφουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε αυτόν το μαγικό κόσμο που λέγεται Μέση Γη...

Π.Π.

2013
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ

ΤΑ ΔΥΟ ΘΡΥΛΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ