O Mister No και… οι άλλοι - Σκέψεις…. και άλλα!

Τη Μεγάλη Πέμπτη κυκλοφόρησε στα περίπτερα όλης της χώρας ένα περιοδικό που αν μας ρωτούσε κάποιος λίγους μήνες πριν θα το θεωρούσαμε εξόχως ουτοπικό, θα γελούσαμε με μία δόση πικρίας στα χείλη και πιθανότατα θα αλλάζαμε κουβέντα. Και αυτό γιατί ένα περιοδικό με τους -κάτι παραπάνω από- αγαπημένους ήρωες Mister No, Dylan Dog, Tex υπήρχε μόνο στη σφαίρα της φαντασίας για τα ελληνικά εκδοτικά δεδομένα των τελευταίων ετών (δεκαετιών για να είμαι ειλικρινής;). Και όμως…

Ένας νέος εκδότης με όραμα, μα κυρίως με αληθινή αγάπη για τα υπέροχα αυτά κόμικς, πήρε τη πρωτοβουλία, μα κυρίως το ρίσκο να τα επαναφέρει στη χώρα μας. Γεννήθηκε, έτσι, ένα νέο περιοδικό, που φέρνει ξανά στο προσκήνιο ορισμένους από τους πλέον εμβληματικούς και συναρπαστικούς ήρωες της κραταιάς ιταλικής σχολής. Φάνταζε αδύνατο μέχρι που οι πρώτες 172 σελίδες πήραν χρώμα και ζωή στα χέρια μας! Ιδανικό σχήμα, καλή ποιότητα εκτύπωσης, άψογη μετάφραση και ζηλευτός χρωματισμός, δημιούργησαν ένα τεύχος που φτάνοντας στη τελευταία του σελίδα θέλεις να ξεκινήσεις την ανάγνωση του ξανά. Ναι, τόσο καλό είναι!

Οι περιπέτειες του Μister No ξεκινούν από κει που μας είχε αφήσει τόσο άδοξα το 56ο τεύχος της προγενέστερης εκδοτικής του ιστορικότητας. Οι Dylan Dog και Τex, επανέρχονται με αυτοτελείς, ακυκλοφόρητες ιστορίες των 32 σελίδων, αρκούντως συναρπαστικές και ενδιαφέρουσες, απόλυτα πιστές στο πνεύμα των ηρώων έτσι όπως τους είχαμε γνωρίσει από παλαιότερες εκδόσεις. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στο καθαρής γραμμής και με έμφαση στη λεπτομέρεια σχέδιο του Gasertano για τον αειθαλή ρέιντζερ. Τι άλλο να ζητήσουμε;

Εδώ κάπου, θα ήθελα να σταθώ σε κάτι που θεωρώ πολύ-πολύ σημαντικό. Διαβάζω κατά καιρούς στο μέσα κοινωνικής δικτύωσης διάφορες γνώμες, παράπονα, αντίθετες απόψεις, αυστηρές κριτικές κλπ. Όλοι έχουμε δικαίωμα να εκφράζουμε μία άποψη, όμως οφείλουμε να σεβαστούμε από τη μία τη φοβερή προσπάθεια που συντελείται ώστε να απολαμβάνουμε τα κόμικς αυτά και από την άλλη να σταθούμε στο υψηλό επίπεδο της έκδοσης -σε σχέση πάντα με τη τιμή του. Το περιοδικό αυτό -καθώς και το δίδυμο αδερφάκι του, Μπλεκ- είναι ικανοποιητικότατα ως εμφάνιση και ως περιεχόμενο. Μας χαρίζουν καταπληκτικές περιπέτειες (με τις οποίες πολλοί από εμάς έχουμε μεγαλώσει) και το μόνο τους μειονέκτημα πρέπει να αποτελεί το γεγονός ότι κυκλοφορούν σε διμηνιαία και μηνιαία βάση αντίστοιχα!

Το μόνο λοιπόν που οφείλουμε σε αυτή την εκδοτική απόπειρα είναι στήριξη έμπρακτη και όχι άκρατη κριτική. Βελτιώσεις γίνονται (φοβερή η προσθήκη του Μάρτιν Μίστερι στο Μπλεκ), καλές προθέσεις υπάρχουν και με το παραπάνω, μεράκι επίσης και σε τόσο δύσκολες εποχές η ύπαρξη αυτών των περιοδικών αποτελεί όαση για όλους εμάς. Γιατί σε εμάς και μόνο έγκειται η βιωσιμότητα των τίτλων αυτών στην Ελλάδα. Ώστε να μη φτάσει πάλι εκείνη η μέρα που θα γκρινιάζουμε για το γεγονός ότι πηγαίνοντας στο περίπτερο δεν βρίσκουμε κόμικς να αγοράσουμε! Ένα προσωπικό ευχαριστώ λοιπόν στον Λεωκράτη Ανεμοδουρά, με την ελπίδα για ανάλογη συνέχεια. Τα περιοδικά αυτά ήρθαν για να μείνουν!

Χρήστος Νάστος

Εσείς, αγοράσατε το νέο τεύχος
του Μικρού Σερίφη;
Αν όχι, μπορείτε να το κάνετε τώρα,
πατώντας ΕΔΩ