Η αγνωμοσύνη οφείλεται κυρίως στη φιλαυτία με την οποία ο αγνώμων, κρατεί μία εχθρική στάση απέναντι στον ευεργέτη του, μη θέλοντας να παραδεχθεί ότι δεν μπορούσε να υπερβεί τις αντίξοές του συνθήκες με μόνες τις δικές του δυνάμεις. Συνήθως δε, οι αχάριστοι είτε δείχνουν αμέσως μία μικρή ή τυπική ευγνωμοσύνη, παύοντας πλέον στο εξής να θυμούνται το καλό, είτε εμφανίζονται υποκριτικώς απέναντι των ευεργετών τους πάντοτε ως υπόχρεοι, κινούμενοι όμως από συμφέρον: «φοβού τούς υπό σού ευεργετηθέντας, τύπτουσι πρώτοι». Πολύ συχνά δε οι άνθρωποι μέσω τής έκφρασης ευγνωμοσύνης υποκρύπτουν τον μυστικό πόθο να επιτύχουν πρόσθετες ή/και μεγαλύτερες ευεργεσίες. Έτσι, η ευγνωμοσύνη καταντά τελικώς κολακεία και εκμετάλλευση.
Η αγνωμοσύνη (ή αχαριστία), ως αντίθετο της ευγνωμοσύνης, μαρτυρεί αγενή ψυχή και ποταπό φρόνημα...
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Προσεχώς, περισσότερα...
Εσείς, αγοράσατε το νέο τεύχος
του Μικρού Σερίφη;
Αν όχι, μπορείτε να το κάνετε τώρα,
πατώντας ΕΔΩ
του Μικρού Σερίφη;
Αν όχι, μπορείτε να το κάνετε τώρα,
πατώντας ΕΔΩ
Λέξεις που χάνονται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι χάνονται γιατί η σημασία τους έχει γίνει τρόπος ζωής...