Οι ταινίες που αγαπήσαμε 1 - Αληθινές Ιστορίες (Big Fish)

Αμερικάνικη ταινία, παραγωγής του 2003, σε σκηνοθεσία του Τιμ Μπάρτον και βασισμένη στο μυθιστόρημα "Big Fish, A Story of Mythic Proportions" του Ντάνιελ Γουάλας (Daniel Wallace). Το σενάριο ανήκει στον Τζον Όγκουστ (John August).


Η υπόθεση του έργου: Ο Γουίλ Μπλουμ έχει χρόνια να μιλήσει με τον πατέρα του, Έντουαρντ. Στις τελευταίες μέρες του όμως πηγαίνει με τη σύζυγο του δίπλα του και τον «ζει» και πάλι από κοντά. Αυτό που τον έδιωξε μακριά του, ήταν ότι ο πατέρας του ήταν ένας μέγας παραμυθάς και έλεγε συνέχεια ιστορίες, από τις οποίες ένα πολύ μικρό ποσοστό των όσων εξιστορούσε ήταν αληθές. Έτσι έφτασε τώρα ο ίδιος παντρεμένος και εν αναμονή του πρώτου του απογόνου, να βρίσκεται δίπλα στον άρρωστο πατέρα του σκοπεύοντας έστω και έτσι, την ύστατη στιγμή, να τον ανακαλύψει. Να ανακαλύψει ποιος πραγματικά ήταν. Πίσω από τα ψέματα και τα παραμύθια που του έλεγε από όταν ο Γουίλ ήταν μικρός. Ακόμα και τώρα όμως, λίγο πριν το τέλος του, ο πατέρας του συνεχίζει να λέει απίστευτες ιστορίες...



Οι ψαράδες -μεταξύ άλλων- φημίζονται για την ικανότητά τους στο ψέμα. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης για την ιστορία που διηγείται ο Tim Burton με το Big Fish.
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Daniel Wallace, ο Burton περιγράφει την προσπάθεια ενός γιου, να καταλάβει την πραγματική ζωή του πατέρα του. Πρόκειται ίσως για την πιο mainstream δημιουργία του Burton που διατηρεί όμως αρκετά σουρεαλιστικά και «μαγικά» στοιχεία. Ποιος άλλος θα μπορούσε να δώσει τόσο παραστατικά μια σύγχρονη ιστορία με γίγαντες, μάγισσες, ακροβάτες τσίρκου και πόλεις χαμένες στους βάλτους.



Μαζί με την «ξεχωριστή ματιά» του Burton, στην ταινία δίνουν μεγάλη δύναμη οι πρωταγωνιστές της με πρώτους τους Ewan McGregor και Albert Finney. Δεν υστερούν όμως οι Billy Crudup, Jessica Lange και ο «πολύς» Danny DeVito. Πάντως πέρα από το πρώτο επίπεδο της αφήγησης, ο Burton προσπαθεί να πει κάτι βαθύτερο και ταυτόχρονα απλό: ότι συχνά δεν έχει σημασία η αλήθεια αλλά ο τρόπος που τη διηγείσαι. Το Big Fish μπορεί να μην ανήκει σε κάποιο ξεκάθαρο κινηματογραφικό είδος, όμως διαθέτει ποιοτικά στοιχεία που κάνουν όποιον το βλέπει να συγκινηθεί και να το αγαπήσει.



Τα δυνατά χαρτιά που κάνουν το “Big Fish” μια άνευ προηγουμένου εμπειρία είναι τα εξής δύο: οι ατάκες που κυριολεκτικά σκοτώνουν και η αξεπέραστη σκηνοθετική ματιά του Τιμ Μπάρτον, που σε συνδυασμό με την πέρα για πέρα εξαιρετική φωτογραφία, όπως συμβαίνει άλλωστε με κάθε ταινία του, μας μαγεύει αβίαστα. Με το που θα σβήσουν τα φώτα της αίθουσας, με τα πρώτα λόγια, με τα πρώτα πλάνα και με τις πρώτες νότες οι «Απίστευτες Ιστορίες» μάς έχουν πάρει από το κάθισμα και μας έχουν βάλει μπροστά από ένα ομιλούντα κινούμενο πίνακα ζωγραφικής που απεικονίζει ένα ονειρικό τοπίο. Εκτός αυτού, το ίδιο το σενάριο και η ιδέα τού να μας υποδείξει κάποιος μέσα από ένα φιλμ τί είναι προτιμότερο, ο στυγνός ορθολογισμός ή η ανάγκη να ονειρευόμαστε, αποτελεί από μόνο του ένα γερό θεμέλιο λίθο για ένα τέλειο παραμύθι…


Δείτε και το trailer της ταινίας:



Επιμέλεια: Βαγγέλης Παπαδόπουλος