Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Η… βιβλιογραφία των κόμικς 13 – Ο Μικρός Ήρως, Το Λεξικό (2 τόμοι)
Συγγραφέας: Γιώργος Βλάχος
Σχήμα: 28,5x21,5
Σελίδες: Α΄ τόμος 296, Β΄ τόμος 232
Τιμή: 50,00 ευρώ
Εκδόσεις: Περιοδικός Τύπος
Το «Λεξικό του Μικρού Ήρωα», του συγγραφέα-δημοσιογράφου Γιώργου Βλάχου, αποτελεί την πληρέστερη και λεπτομερέστερη καταγραφή ελληνικού περιοδικού που έχει γίνει έως σήμερα. Το έργο αποτελείται από δύο τόμους, ο πρώτος εκ των οποίων περιέχει την πλήρη αλφαβητική καταχώρηση όλων των χαρακτήρων που πήραν μέρος και των γεγονότων που διαδραματίστηκαν στα 798 τεύχη της πρώτης έκδοσης του περιοδικού. Ο δεύτερος τόμος περιλαμβάνει όλα τα εξώφυλλα του περιοδικού μαζί με την υπόθεση της περιπέτειας κάθε τεύχους. Επίσης, πλήθος άλλων στοιχείων, όπως ημερομηνίες έκδοσης του κάθε τεύχους αλλά και αναφορά των σημαντικότερων ιστορικών γεγονότων εκείνης της περιόδου.
Ένα ξεχωριστό στολίδι για την βιβλιοθήκη μας, πραγματικό απόκτημα για όλους όσους αγάπησαν και λάτρεψαν τον Γιώργο Θαλάσση, την Κατερίνα, τον Σπίθα και τις περιπέτειές τους.
Το έργο αυτό έρχεται να μας ξυπνήσει αναμνήσεις, όχι μόνο των στιγμών ανάγνωσης της κάθε ιστορίας αλλά και της καθημερινότητάς μας, της απόλυτα συνυφασμένης ορισμένες φορές με αυτά τα λαϊκά αναγνώσματα. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα αυτού του δίτομου έργου:
«Μετά από πολλά χρόνια -κάπου μέσα στη δεκαετία του ’80- ξαναβρήκα τον Γιώργο Θαλάσση αναπάντεχα. Λιαζόταν στον πάγκο ενός πανηγυριώτικου παλαιοβιβλιοπωλείου, παρέα με άλλους ‘‘μικρούς’’ συναδέλφους του, που είχαν κάνει κι εκείνοι καριέρα την ίδια πάνω-κάτω εποχή με τον Γιώργο. Άλλος στις ζούγκλες, άλλος στα γήπεδα της Βραζιλίας, άλλος στο διάστημα κι άλλος στο μακρινό Ουέστ σαν καουμπόυ.
Έδειχνε να συζητούσαν μεταξύ τους σαν απόμαχοι για τις περασμένες καλές μέρες. Θα μιλούσαν ασφαλώς για τις παλιές κι αξέχαστες περιπέτειές τους.
Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε…
Κοντοστάθηκα.
Δεν έδειξαν να μου δίνουν σημασία.
Διακόπτοντας βέβηλα την ηρεμία τους σήκωσα μερικά τεύχη από την ντάνα με τους ‘‘Μικρούς Ήρωες’’.
Άρχισα να τα ξεφυλλίζω περισσότερο από περιέργεια παρά από λαχτάρα…
Ανάμεσά τους θυμήθηκα, ξαναβλέποντάς τα, πολλά από εκείνα τα παλιά μας ‘‘ραντεβού’’. Ξεχώρισα μερικά τεύχη παρατηρώντας για αρκετή ώρα ένα-ένα τα εξώφυλλά τους χωριστά και όλα μαζί μετά.
Πώς είναι να ξεφυλλίζεις ένα παλιό Ημερολόγιο-Λεύκωμα, που ήταν για χρόνια κάπου καταχωνιασμένο; Σαν σελίδα παλιού Ημερολογίου στα μάτια μου το κάθε εξώφυλλο, η κάθε κιτρινισμένη σελίδα από εκείνα τα παλιά τευχάκια.
Οι μηχανισμοί της μνήμης άρχισαν να λειτουργούν πυρετωδώς.
Συνειρμοί…
Εικόνες μιας καθημερινής ζωής κάποιες δεκαετίες, πίσω.
Χειμαρρώδης παρέλαση από λεπτομέρειες, που ποτέ δεν είχα καταβάλει προσπάθεια να τις καταχωρίσω στη μνήμη. Λεπτομέρειες που ποτέ δεν είχα σκεφτεί να ανακαλέσω στα επίπεδα του συνειδητού δοκιμάζοντας τη σημαντικότητά τους.
Ανάκατα κι ασήμαντα γεγονότα, χωρίς καμιά χρονολογική σειρά. Η εικόνα στο εξώφυλλο όριζε με τον δικό της τρόπο τον τόπο και τον χρόνο.
‘‘Οργή Θεού!’’... Ο πρώτος ‘‘Μικρός Ήρως’’, που είχα αγοράσει με το χαρτζιλίκι μου!… Τεύχος 222!… Για δες, θυμόμουν ακόμα τον αριθμό του τεύχους!… ‘‘Ο Γκρίζος και ο Γαλάζιος’’!… Αυτό, το είχα διαβάσει, όταν είχα μείνει καμιά δεκαριά μέρες άρρωστος στο κρεβάτι! Αριθμός τεύχους 241… Και πάλι θυμόμουν τον αριθμό τεύχους!… ‘‘Πράκτωρ-Σύννεφο’’!… Το διάβασα στο δρόμο γυρίζοντας σπίτι κρατώντας στα χέρια μου το πρώτο μου πτυχίο… Το Απολυτήριο του Δημοτικού!… ‘‘Ο Κατάσκοπος-Φάντασμα’’, δεν μου το είχε επιστρέψει ποτέ ένας φίλος μου (θύμωσα μεταχρονολογημένα)… Ετούτο, μαζί με κάποια άλλα, μου τα είχε κάνει… ανάμνηση ο πατέρας μου, πριν προλάβω να τα διαβάσω… Να, αυτό δεν ήταν που το είχα διαβάσει κρυφά μέσα στο μάθημα;… Αυτό… Εκείνο… Το άλλο… Κι αυτό… Κι αυτό… Κι αυτό!…
Σε ποια εποχή βρισκόμουν;
Τα τεύχη ήταν εκεί μπροστά μου και με προκαλούσαν!…
Δεν μου υπόσχονταν τίποτα… Απαιτούσαν!
Τα πήρα όλα!
Τα διάβασα όλα!
Αλλά, μοιραία, με άλλο μάτι πια και με την αίσθηση ότι χρωστούσα κάτι στον παλιό καλό μου φίλο, τον Γιώργο Θαλάσση. Κάτι, που δεν έλεγε, ωστόσο, να πάρει συγκεκριμένη μορφή…».
Ευτυχώς για εμάς, αυτό το «κάτι» πήρε τελικά μορφή. Έγινε το λεύκωμα που εξέδωσαν το 2004 οι εκδόσεις «Περιοδικός Τύπος». Λίγους μήνες πριν, ο Μικρός Ήρωας είχε κλείσει 50 χρόνια ζωής!
Ο Γιώργος Θαλάσσης συνεχίζει και σήμερα να ζει ανάμεσά μας. Δεν είναι απλά ένας χάρτινος ήρωας, μιας άλλης εποχής. Είναι ένα πραγματικό ίνδαλμα, ένας επίκαιρος ήρωας της καθημερινότητάς μας. Κι αυτό γίνεται περισσότερο αντιληπτό αυτή την εποχή που νέοι «κατακτητές» έχουν εισβάλει με έναν διαφορετικό μεν, αλλά εξίσου βάρβαρο τρόπο στην ζωή μας. Σ’ εμάς μένει να παραδειγματιστούμε από τους αγώνες του Μικρού αυτού Ήρωα και να αναλογιστούμε την δική μας θέση απέναντι στις προκλήσεις που μας περιμένουν.
Αν είχαμε τον ήρωα Γιώργο Θαλάσση σήμερα μπροστά μας, θα μπορούσαμε να τον κοιτάξουμε με θάρρος στα μάτια ή θα χαμηλώναμε το βλέμμα από ντροπή γιατί δεν σταθήκαμε αντάξιοι συνεχιστές του έργου του;…
Παρουσιάζονται τα εξώφυλλα των 2 τόμων, καθώς και της θήκης μέσα στην οποία εμπεριέχονται.
Παναγιώτης Π.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πάνο μου, ευχαριστώ για την ωραία παρουσίαση του λεξικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρός Ήρως και Μικρός Σερίφης... Μεγαλύτερος κοντά 10 χρόνια ο Γιώργος Θαλάσσης από τον Τζιμ Άνταμς, ξέρεις κάνανε καλή παρέα οι δυό τους. Έρχονταν σπίτι μαζί κάθε Τρίτη μετά το σχόλασμά μου... Το αναβαθμισμένο χαρτζιλίκι μου, μου επέτρεπε να φιλοξενω πια και τους δυο ταυτόχρονα. Τους άπλωνα μπροστά μου και η ιεροτελεστία άχιζε με ένα μισάωρο τουλάχιστο χόρτασμα των εξωφύλλων τους. Από τη μια μεριά ο Byron και από την άλλη ο Θέμος Ανδρεόπουλος. Ό,τι καλύτερο είχε εκείνη την εποχή ελληνική εικονογραφία των περιοδικών. Μετά άρχιζε το διάβασμα, άλλη τελετουργία αυτή. Πρώτα ο Μικρός Ήρωας σαν... μεγαλύτερος. Πόσες φορές τελειώνοντας το διάβασμα και των δύο απέμενα συλλογισμένος φτιάχνοντας δικές μου ιστορίες (θα με κατηγορήσεις πάλι για ευφάνταστο σεναριογράφο!), συναρπαστικές περιπέτειες με τους δυο ήρωες μαζί. Πότε στο Γουέστ και πότε στην κατοχική Αθήνα και τι καλή παρέα θα κάνανε η Κατερίνα με τη Ντιάνα. Ο Διαβολάκος και το Ζουζούνι με τον Τσιπιρίπο, αλλά δεν ξέρω για τονΣπίθα με τον Γκονζάλες.. Ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες και οι δύο. Τέλος πάντων ετοίμασε το δικό σου λεξικό του Μικρού Σερίφη/ ικρού Καουμπόυ. Θα είναι ή ευκαιρία να μου ανακαλέσεις και μνήμες μικροκαουμπόικες.. Κι έχω πολλές, Πάνο μου...
Θα είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να καταφέρω να πετύχω αυτό που λες, Γιώργο. Ξέρεις καλά πόσο πολύ εκτιμώ την άποψή σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω ξανά το αφιέρωμα στο βιβλίο αυτό....έχοντας το δίπλα μου...και χω να πω πως αυτό είναι η καλύτερη έκδοση-δοκίμιο ή όπως αλλιώς θέλουμε να το πούμε πάνω σε κάποιο (παρα)λογοτεχνικό ανάγνωσμα....εύγε Γιώργο, εύγε ξανά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θυμησες τωρα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή