Τον Τζιμ Άνταμς τον γνώρισα στο χωριό μου, ένα ζεστό καλοκαίρι πριν από τριάντα δύο χρόνια. Στην ηλικία εκείνη διάβαζα μετά μανίας όποιο κόμικς έπεφτε στα χέρια μου. Και τότε είχαμε αρκετές επιλογές. Μίκυ Μάους, Κλασικά, Μεγάλο Μίκυ, Ποπάυ, Σεραφίνο, Τιραμόλα κτλ…
Οι γονείς μου, μου επέτρεπαν να τα διαβάζω, αφού πρώτα τελείωνα με τα μαθήματά μου και φυσικά στις περιόδους των διακοπών. Μεγάλα «παιδιά» και οι ίδιοι, συνέχιζαν να διαβάζουν κάποια περιοδικά, απομεινάρια της δικής τους παιδικής ηλικίας: τον Μικρό Σερίφη, τον Μικρό Κάου-μπόυ και τον Μικρό Αρχηγό.
Στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού, ο νεαρός αδελφός του πατέρα μου, είχε μια στοίβα από τα εν λόγω περιοδικά. Τα καλοκαιρινά μεσημέρια δεν περνάνε καθόλου εύκολα για έναν πιτσιρικά, όταν αυτός είναι υποχρεωμένος να μείνει σπίτι. Τα δυο-τρία Μίκυ Μάους τελειώνουν πολύ γρήγορα και πόσες φορές να τα διαβάσεις από την αρχή;
Η μητέρα μου, για να γεμίσω το χρόνο μου, μου πρότεινε να διαβάσω ένα Μικρό Σερίφη, βέβαιη πως θα μου αρέσει. Με βαριά καρδιά και ειρωνικό ύφος ξεκίνησα την ανάγνωση ενός τεύχους, με την σιγουριά ότι θα το βαριόμουν γρήγορα και θα το παρατούσα! Όμως, τι έκπληξη ένοιωσα καθώς, διαβάζοντας, διαπίστωνα ότι μου άρεσε! Τι πλοκή ήταν αυτή, τι αγωνία και πόσο καταπληκτικοί ήταν οι ήρωες-πρωταγωνιστές! Τζιμ Άνταμς, Ντιάνα Μόρισον, Πεπίτο Γκονζάλες, Τσιπιρίπο και Παλόμα… Πριν τελειώσει η μέρα είχα διαβάσει κι άλλα δύο τεύχη! Θυμάμαι ακόμα κάποια από τα περιοδικά που είχα διαβάσει τότε:
Μικρός Σερίφης
883 - Ο αδελφός του Πεπίτο
885 - Χουαλάπα
908 - Ο Ιρλανδός
930 - Το “Πρόσωπο του Ήλιου”
959 - Το φάντασμα του αλόγου
1025 - Η “Αρκούδα”
1072 - Οι Ινδιάνοι ζητούν αίμα
Μικρός Κάου-μπόυ
544 - Ο Γκονζάλες θυμώνει
585 - Το τοτέμ του μίσους
703 - Το σημάδι του Ατατούρκ
817 - Νυχτερίδες στον ήλιο
Μικρός Αρχηγός
136 - 1. Ο περίεργος Ινδιάνος
2. «Εγώ διατάζω!»
449 - 1. Ένας υπέροχος φίλος
2. Τάφος για ζωντανούς
455 - Οι καταδικασμένοι
504 - Το σαλούν των παρανόμων
511 - Ο θησαυρός της ερήμου
Φυσικά εκείνο, το πρώτο, έμεινε για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου! Ήταν το τεύχος 468 του Μικρού Σερίφη, με τίτλο «Η Μπλε Αλεπού», το οποίο και θεωρούσα πάντοτε από τα πιο αγαπημένα μου…
Περιττό να σας αναφέρω πως, στο τέλος του καλοκαιριού, φεύγοντας για την Αθήνα, πήρα μαζί μου και όλα σχεδόν τα τεύχη του θείου μου, ανταλλάσοντάς τα με κάποια αυτοκόλλητα της Panini με ποδοσφαιριστές του Π.Α.Ο.Κ.! Τα τεύχη αυτά, αποτέλεσαν την απαρχή μιας μεγάλης συλλογής περιοδικών, που σήμερα αριθμεί πολλές χιλιάδες τεύχη…
Τα επόμενα χρόνια διάβασα εκατοντάδες ιστορίες με τα τέσσερα θρυλικά παιδιά. Ο Τζιμ Άνταμς έγινε ο αγαπημένος μου ήρωας, το είδωλό μου.
Μέχρι που μεγάλωσα αρκετά και τα περιοδικά αυτά έμειναν για χρόνια στο περιθώριο, σε αποθήκες, ντουλάπια κτλ.
Όταν άρχισα να νιώθω μια γλυκιά νοσταλγία για τα παιδικά μου χρόνια και άρχισα να διαβάζω και πάλι εκείνες τις ιστορίες, συνειδητοποίησα πως πλέον έπρεπε να κάνω κάτι ώστε να μην χαθούν, να μην ξεχαστούν αυτά τα περιοδικά.
Κι έτσι ξεκίνησα την προσπάθεια…
