Την Κυριακή 9 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη, μετά από πολύ καιρό, συνάντηση του Club Φίλων Μικρού Σερίφη, στην Αθήνα. Όσοι είχαν την ευκαιρία να παρευρεθούν, ξαναθυμήθηκαν τις παλιές καλές εποχές, που οι συγκεντρώσεις αυτού του είδους ήταν πολύ συχνές. Το κλίμα ήταν ευχάριστο και μας δόθηκε η ευκαιρία να συσφίξουμε εκ νέου τις σχέσεις μας και να θυμηθούμε όλα εκείνα που μας ένωσαν πριν από χρόνια, με αφορμή τα αγαπημένα μας περιοδικά.
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... της μέρας. Πριν ακόμα χαράξει και πριν ακουστεί ο πρώτος πετεινός (κάπου στην Αθήνα θα υπάρχει κι ένας τέτοιος), κάποιοι από την παρέα συναντήθηκαν μέσα στα σκοτάδια για να αναζητήσουν παλιά περιοδικά σε υπαίθρια παζάρια και σε πάγκους παλαιοπωλείων. Αν και η ώρα για το κυνήγι ήταν καλή, ωστόσο αυτό δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Πολλοί οι κυνηγοί, βλέπετε, και λίγα τα... θηράματα!
Αφού βγήκε για τα καλά ο ήλιος, κατηφορίσαμε (ή ανηφορίσαμε, δεν έχει σημασία) προς το Μοναστηράκι. Μέχρι να φτάσει η ώρα της συνάντησης, υπήρξε λίγος χρόνος και για μια γύρα στα εκεί μαγαζάκια. Η καλή θερμοκρασία και η ηλιοφάνεια συνέτειναν ώστε η διάθεση να ανέβει ακόμη περισσότερο. Υπήρξε και μια απρόσμενη επαφή με άλλους συλλέκτες, της... μηχανοκίνητης κατηγορίας, καθώς παρακολουθήσαμε εκεί και μία έκθεση παλαιών αυτοκινήτων (κυρίως Fiat).
Αφού συγκεντρωθήκαμε αρκετοί φίλοι έξω από τον σταθμό του Θησείου, ανηφορίσαμε (εδώ κυριολεκτούμε) προς τις καφετέριες, όπου καθίσαμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με θέα την Ακρόπολη. Αργότερα ήρθαν και μας βρήκαν εκεί και κάποιοι άλλοι φίλοι που έφτασαν καθυστερημένα στο σημείο συνάντησης.
Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την Θρυλική Τετράδα και τις εκδόσεις της (παλιές, νέες, αναμενόμενες) και "πασπαλίστηκε" με όμορφες αφίσες που μοίρασε ο Στέλιος αλλά και πρωτότυπα σπάνια τεύχη κατά εκατοντάδες που είχαμε τη χαρά να πιάσουμε στα χέρια μας, από παρτίδες που έφεραν ο Χρήστος Δ. και ο Παναγιώτης. Αγορές, ανταλλαγές και δώρα μπήκαν στο... μενού, με κερδισμένο μάλλον τον... Κωνσταντίνο! Ο Νίκος, ο Στέργιος και ο Χρήστος Ν. κράτησαν τις ισορροπίες και εντέλει η ώρα πέρασε γρήγορα και πολύ ευχάριστα (πάντα έτσι συνέβαινε σε αυτές τις συναντήσεις).
Βέβαια, αν και οι περισσότεροι αποχώρησαν, μια τετράδα (με μικρό "τ", όπως θα προσέξατε) μεταφέρθηκε μακριά από το κέντρο, σε ένα όμορφο μαγαζί με πολύ νόστιμο φαγητό. Τους ταξιδιώτες από την επαρχία τους περίμενε και μια ακόμη μικρή έκπληξη, πριν οδηγηθούν στον σταθμό των ΚΤΕΛ.
Η παραπάνω σύντομη περιγραφή δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που νιώσαμε στην πραγματικότητα όσοι βρεθήκαμε την Κυριακή. Η υπόσχεση ότι πλέον θα συναντιόμαστε συχνά, είναι αληθινή και θα την τηρήσουμε.
Ραντεβού, λοιπόν, στην επόμενη συνάντηση. Να είστε κι εσείς εκεί!
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... της μέρας. Πριν ακόμα χαράξει και πριν ακουστεί ο πρώτος πετεινός (κάπου στην Αθήνα θα υπάρχει κι ένας τέτοιος), κάποιοι από την παρέα συναντήθηκαν μέσα στα σκοτάδια για να αναζητήσουν παλιά περιοδικά σε υπαίθρια παζάρια και σε πάγκους παλαιοπωλείων. Αν και η ώρα για το κυνήγι ήταν καλή, ωστόσο αυτό δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Πολλοί οι κυνηγοί, βλέπετε, και λίγα τα... θηράματα!
Αφού βγήκε για τα καλά ο ήλιος, κατηφορίσαμε (ή ανηφορίσαμε, δεν έχει σημασία) προς το Μοναστηράκι. Μέχρι να φτάσει η ώρα της συνάντησης, υπήρξε λίγος χρόνος και για μια γύρα στα εκεί μαγαζάκια. Η καλή θερμοκρασία και η ηλιοφάνεια συνέτειναν ώστε η διάθεση να ανέβει ακόμη περισσότερο. Υπήρξε και μια απρόσμενη επαφή με άλλους συλλέκτες, της... μηχανοκίνητης κατηγορίας, καθώς παρακολουθήσαμε εκεί και μία έκθεση παλαιών αυτοκινήτων (κυρίως Fiat).
Αφού συγκεντρωθήκαμε αρκετοί φίλοι έξω από τον σταθμό του Θησείου, ανηφορίσαμε (εδώ κυριολεκτούμε) προς τις καφετέριες, όπου καθίσαμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με θέα την Ακρόπολη. Αργότερα ήρθαν και μας βρήκαν εκεί και κάποιοι άλλοι φίλοι που έφτασαν καθυστερημένα στο σημείο συνάντησης.
Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την Θρυλική Τετράδα και τις εκδόσεις της (παλιές, νέες, αναμενόμενες) και "πασπαλίστηκε" με όμορφες αφίσες που μοίρασε ο Στέλιος αλλά και πρωτότυπα σπάνια τεύχη κατά εκατοντάδες που είχαμε τη χαρά να πιάσουμε στα χέρια μας, από παρτίδες που έφεραν ο Χρήστος Δ. και ο Παναγιώτης. Αγορές, ανταλλαγές και δώρα μπήκαν στο... μενού, με κερδισμένο μάλλον τον... Κωνσταντίνο! Ο Νίκος, ο Στέργιος και ο Χρήστος Ν. κράτησαν τις ισορροπίες και εντέλει η ώρα πέρασε γρήγορα και πολύ ευχάριστα (πάντα έτσι συνέβαινε σε αυτές τις συναντήσεις).
Βέβαια, αν και οι περισσότεροι αποχώρησαν, μια τετράδα (με μικρό "τ", όπως θα προσέξατε) μεταφέρθηκε μακριά από το κέντρο, σε ένα όμορφο μαγαζί με πολύ νόστιμο φαγητό. Τους ταξιδιώτες από την επαρχία τους περίμενε και μια ακόμη μικρή έκπληξη, πριν οδηγηθούν στον σταθμό των ΚΤΕΛ.
Η παραπάνω σύντομη περιγραφή δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που νιώσαμε στην πραγματικότητα όσοι βρεθήκαμε την Κυριακή. Η υπόσχεση ότι πλέον θα συναντιόμαστε συχνά, είναι αληθινή και θα την τηρήσουμε.
Ραντεβού, λοιπόν, στην επόμενη συνάντηση. Να είστε κι εσείς εκεί!
👬
