Τρίτη 31 Αυγούστου 2010
Ελληνικά περιοδικά 1 - Ροντέο (1988)
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 14 Ιουνίου 1988
ΤΕΥΧΗ ΣΕΙΡΑΣ: 118
ΣΧΗΜΑ: 21x14
ΣΕΛΙΔΕΣ: 68 (+ένθετες προσφορές)
ΤΙΜΗ: 80 δρχ (τεύχη 1-52), 100 δρχ (τεύχη 53-80), 120 δρχ (τεύχη 81-118)
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Περιοδικός Τύπος Α.Ε. – Γιώργος Ανεμοδουράς
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑ: Εβδομαδιαία έκδοση (κάθε Τρίτη)
ΚΩΔ. ΑΡΧΕΙΟΘ.: 0028
ΣΧΟΛΙΑ:
Το περιοδικό περιείχε κόμικς ιστορίες με πρωταγωνιστή τον κάου-μπόυ Τεξ Ουίλερ. Ο χαρακτήρας Τεξ προέρχεται από την Ιταλία και στη χώρα μας είχε παρουσιαστεί παλαιότερα μέσα από άλλα περιοδικά (Tex, Ροκ κτλ). Πρόκειται για έναν άνδρα που δρα ημιπαράνομα, υπακούοντας όμως στους άγραφους νόμους της ηθικής και του δικαίου. Αργότερα, πηγαίνει με την πλευρά του νόμου και γίνεται ρέιντζερ (ένας ρόλος που είχαν και άλλοι ιταλικοί χαρακτήρες κόμικς, όπως ο Κάπταιν Μίκυ, ο Ρίνγκο κτλ)! Σύμμαχός του, απ' όταν έγινε ρέιντζερ, ήταν ο Κιτ Κάρσον, ενώ βασικό ρόλο στις ιστορίες παίζει ο γιός του Τεξ, ο Κιτ και ένας Ινδιάνος Ναβάχο, ο Τίγρης Τζακ.
Οι ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στην συγκεκριμένη έκδοση, προερχόταν από τις παλιές κλασσικές ιστορίες της ιταλικής σειράς και γι' αυτό ο ήρωας παρέμεινε «κλασσικός» στη χώρα μας και ξαναγαπήθηκε από τους νέους αναγνώστες. Δυστυχώς, όπως και κάθε άλλη σειρά στην Ελλάδα, δεν ευτύχισε να συνεχίσει για πολύ. Ίσως, βέβαια, να μην ήθελε και ο εκδότης να την συνεχίσει. Έτσι, σταμάτησε στο τεύχος 118, τον Σεπτέμβρη του 1990. Δείγμα του πόσο επιπόλαια και απρόσεχτα λειτουργούν οι εκδότες στη χώρα μας, είναι και το γεγονός ότι σε μια τόσο μικρή σειρά επαναλήφθηκαν δύο φορές δύο από τους τίτλους των περιπετειών (βλ. λίστα τίτλων που ακολουθεί). Επίσης, στα μειονεκτήματα της έκδοσης πρέπει να αναφέρουμε και το ότι χρησιμοποιήθηκαν πολύ λίγα από τα εξώφυλλα των πρωτότυπων τευχών…
Στα καλά της ελληνικής έκδοσης (ναι, υπήρχαν και αυτά), εκτός από τις ιστορίες ήταν και μια πληθώρα ένθετων προσφορών του περιοδικού: πορτρέτα ηθοποιών, αφίσες, χαρτοκοπτικές, επιτραπέζια παιχνίδια… Το… αρνητικό αντιστάθμισμα ήταν η υπερβολικά μεγάλη προβολή τους στα εξώφυλλα, με αποτέλεσμα να χαλάει η όμορφη εικόνα των περισσοτέρων από αυτά…
Τα τεύχη του περιοδικού κυκλοφόρησαν και σε τόμους, παρουσίαση των οποίων θα γίνει αργότερα…
ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΥΧΩΝ
Νο - Τίτλος
1 - Το μυστηριώδες τοτέμ
2 - Το χέρι φάντασμα
3 - Απαγωγέας κοριτσιών
4 - Ένας εναντίον είκοσι
5 - Το άστρο του Ρίο
6 - Επίθεση στο Σάντα-Φε [1]
7 - Επικίνδυνο παιχνίδι
8 - Ο παράνομος
9 - Ο προδότης
10 - Πτήση μες στην άβυσσο
11 - Γνωριμία με το θάνατο
12 - Το χρυσό κέρατο
13 - Νύχτα τρόμου
14 - Η κοιλάδα των φαντασμάτων
15 - Πολιορκία θανάτου
16 - Ενέδρα στο Ρίο Μάγιο
17 - Το πήδημα του διαβόλου
18 - Ο Μαύρος Καβαλάρης
19 - Ο νόμος του μαχαιριού
20 - Ένα φριχτό τέλος
21 - Το μεγάλο κόλπο
22 - Θάνατος στο χωριό
23 - Το σπίτι των νεκρών
24 - Το Κόκκινο Χέρι
25 - Αίμα στις επάλξεις
26 - Παγίδα στο βάλτο
27 - Το μυστηριώδες σημάδι
28 - Το φτερό του θανάτου
29 - Ο γιος του Τεξ
30 - Ο μικρός Κιτ, δρα!
31 - Ελ Ντοράντο
32 - Ο ατρόμητος Τεξ
33 - Δράμα στο Πέκος Σίτυ
34 - Παιχνίδι θανάτου
35 - Ίχνη μυστηρίου
36 - Το στέμμα των επτά σμαραγδιών
37 - Το αίνιγμα του μυστικού
38 - Καινούρια αποστολή
39 - Ενέδρα στο φαράγγι
40 - Μήνυμα συμφοράς
41 - Επίθεση στο Σάντα-Φε [2]
42 - Η φυγή της Μανουέλα
43 - Το τελευταίο χαρτί
44 - Η εκδίκηση
45 - Ο αετός της νύχτας
46 - Το τέλος του Άσπρου Λύκου
47 - Ο Κιτ εφορμά!
48 - Η συντριβή ενός τύραννου
49 - Η μεταμφίεση
50 - Οφθαλμόν αντί οφθαλμού
51 - Το κυνήγι του μεγάλου ερπετού
52 - Ο Κάρσον κινδυνεύει
53 - Η κοιλάδα του νεκρού
54 - Ο σερίφης… ιδρώνει!
55 - Ο τραγικός σταυρός
56 - Ένα παράξενο μήνυμα
57 - Τα κόκκινα βράχια
58 - Επιδρομή Ινδιάνων
59 - Η παγίδα κλείνει
60 - Προδότης, κλέφτης και φονιάς
61 - Η νεκρή πόλη
62 - Το μεγάλο κυνηγητό
63 - Απροσδόκητη συνάντηση
64 - Ο Μπιλ, τρώει της χρονιάς του!
65 - Τρομακτική επίθεση
66 - Ο θάνατος μιλάει
67 - Η μεγάλη σφαγή
68 - Μόνος εναντίον τεσσάρων
69 - Ο Τεξ ξαναχτυπά
70 - Το ασημένιο κεφάλι
71 - Η υπόγεια λίμνη
72 - Πληγωμένος στο κεφάλι
73 - Το μυστικό του αγριάνθρωπου
74 - Δικαιοσύνη
75 - Ενέδρα στο μονοπάτι
76 - Αινιγματικά ίχνη
77 - Ένα μυστηριώδες έγκλημα
78 - Μάχη μέσα στο σαλούν
79 - Το αιχμάλωτο κορίτσι
80 - Ξεκαθάρισμα λογαριασμών
81 - Αίμα στην έρημο
82 - Το τέλος ενός τρελού
83 - Ο θάνατος έχει το λόγο [1]
84 - Η τελευταία μάχη
85 - Ο Τεξ δίνει ένα μάθημα
86 - Το τέλος των σκληρών
87 - Η συντριβή των παρανόμων
88 - Ναυάγιο στον ποταμό
89 - Η λίμνη της συμφοράς
90 - Τα φυσοκάλαμα του θανάτου
91 - Ο σατανικός μάγος
92 - Κιτ εναντίον Τεξ
93 - Το μονοπάτι του ολέθρου
94 - Στα ίχνη της Λούση
95 - Η πόλη καίγεται
96 - Ο θάνατος έχει το λόγο [2]
97 - Ένας ύποπτος μάγος
98 - Οι νεκροί της ερήμου
99 - Επανάσταση!
100 - Η ληστεία
101 - Μάχη στο πουέμπλο
102 - Η προδοσία
103 - Μια φριχτή νύχτα
104 - Ο σερίφης του Τέξας
105 - Επίθεση στον παράδεισο
106 - Η παγίδα της φωτιάς
107 - Η άβυσσος των τεράτων
108 - Οι πρωτόγονοι εξορμούν
109 - Ο Τεξ κάνει εκκαθάριση
110 - Τον λόγο έχουν τα όπλα
111 - Τα φοβερά αντίποινα
112 - Ο Χάρος τραγουδάει
113 - Ανθρωποκυνήγι
114 - Η συνέλευση των Ινδιάνων
115 - Νυχτερινή επίθεση
116 - Στρατός χωρίς όπλα
117 - Ο απαγχονισμένος
118 - Στα κόκκινα βουνά
Πλαφουτζής Παναγιώτης
Σημείωση: η παρουσίαση αυτή είναι πρωτότυπη και δεν υπάρχει πουθενά αλλού στο διαδίκτυο. Σε περίπτωση αντιγραφής, παρακαλούμε αναφέρετε την πηγή.
Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010
Αξέχαστες Ιστορίες 10 - Ένα γενναίο κορίτσι
Τον Μάιο του 1979 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά αυτή η περιπέτεια στον Μικρό Κάου-μπόυ, στο τεύχος 688.
Ο συγγραφέας δεν είναι γνωστός, μιας και την περίοδο εκείνη δεν δημοσιευόντουσαν τα ονόματα των συγγραφέων στο περιοδικό. Αναδημοσιεύθηκε, επτά χρόνια αργότερα, στο τεύχος 1072.
Υπόθεση: Το τσίρκο «Φαρ-Ουέστ» γυρίζει από πόλη σε πόλη και δίνει παραστάσεις. Ο κόσμος πληρώνει ευχαρίστως για να δει τα πολύ όμορφα νούμερα των κλόουν, των ζογκλέρ, της Σούζαν Μπερς, του κοριτσιού-λάστιχο αλλά και αυτό του υπνωτιστή Μακ Λεν που μπορεί να υπνωτίσει οποιονδήποτε από τους θεατές θελήσει… Το παράξενο, βέβαια, είναι πως απ’ όπου περνάει το τσίρκο, το τελευταίο βράδυ πριν φύγει, ληστεύεται και η τράπεζα της πόλης! Οι ληστές δεν αφήνουν ίχνη, ενώ δεν υπάρχουν ούτε ίχνη διάρρηξης στις πόρτες των τραπεζών. Ο κάπταιν Κούπερ, στέλνει τα τέσσερα παιδιά του νόμου να παρακολουθήσουν τις κινήσεις των ανθρώπων του τσίρκου, το οποίο επισκέπτεται το Ώστιν!... Οι ήρωες μας, μαζί με άλλους ανθρώπους του νόμου, θα μείνουν ξάγρυπνοι όλη τη νύχτα γύρω από τις δύο τράπεζες της πρωτεύουσας. Η νύχτα περνάει και κανείς δεν έχει πλησιάσει, όμως όταν ο ένας από τους δύο τραπεζίτες ανοίγει το κατάστημά του το πρωί, βρίσκει το χρηματοκιβώτιό του άδειο!... Ο Τζιμ, κάτι υποψιάζεται...
Σας θυμίσαμε κάτι; Αναζητήστε τα τεύχη στα οποία δημοσιεύθηκε η συγκεκριμένη περιπέτεια και απολαύστε την...
Κριτική: 3/5
Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010
Έρχεται 3D ταινία με τα Στρουμφάκια!
Αν τα ονόματα Παπά-Στρουμφ, Σπιρτούλης, Χαχανούλης, Στρουμφίτα, Προκόπης, Χουζούρης και φυσικά Δρακουμέλ και Ψιψινέλ, δεν σας είναι άγνωστα, σημαίνει ότι κάποτε πιθανόν να πάσχατε κι εσείς από την ευρέως διαδεδομένη "στρουμφομανία". Σίγουρα, στηνόσασταν στις τέσσερις η ώρα το μεσημέρι μπροστά στην τηλεόραση για να μην χάσετε το καινούριο επεισόδιο των Στρουμφ! Και σίγουρα θυμάστε την ατάκα στην εισαγωγή του κάθε επεισοδίου που έλεγε: "...κι αν είσαστε καλά παιδάκια, μπορεί να συναντήσετε και τα στρουμφάκια!...".
Ε, λοιπόν, σήμερα -εν μέσω οικονομικής κρίσης- μπορεί να αρχίσει να αλλάζει η διάθεσή σας και ένα χαμόγελο να ζωγραφιστεί ξανά στο πρόσωπό σας, γιατί το νέο που ακολουθεί σας αφορά!
Η αγαπημένη μας παιδική σειρά, έρχεται σε 3D ταινία!
Η ιδέα για την ταινία είχε έρθει από πολύ παλιά, όμως μόλις το 2008 είχε αποφασιστεί να προχωρήσει η υλοποίησή της. Δυστυχώς, διάφορα προβλήματα (εταιρείες, δικαιώματα κτλ) ανέβαλλαν συνεχώς την παραγωγή της. Τελικά, μετά από τα πολλά μπερδέματα και τις αλλαγές στο πρότζεκτ, φαίνεται ότι επιτέλους η ταινία έχει πάρει τον δρόμο της.
Την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Raja Gosnell, ενώ τις φωνές στους χαρακτήρες θα δώσουν οι Jonathan Winters, Katy Perry, Jeff Foxworthy, Paul Reubens, Alan Cumming, και George Lopez. Η παραγωγή είναι της "Jordan Kerner" και η διανομή της ταινία θα γίνει από την Columbia Pictures.
Η μαγνητοσκόπηση άρχισε στις 26 Μαρτίου 2010 στην Νέα Υόρκη. Αφού η ημερομηνία κυκλοφορίας του αναβλήθηκε δύο φορές, επί του παρόντος είναι προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις 3 Αυγούστου του 2011.
Όπως είπαμε, πρόκειται για live action/CG παραγωγή, όπου θα συνδυάζεται δηλαδή, το animation με πραγματικούς χαρακτήρες. Η παραγωγός εταιρεία έδωσε στη δημοσιότητα και την πρώτη ολοκληρωμένη εικόνα από την ταινία (είναι αυτή που βλέπεται ακριβώς από πάνω), στην οποία φαίνονται οι (από αριστερά προς δεξιά): Γκρινιάρης, Παπά-Στρουμφ, Σκουντούφλης.
Για την ιστορία, τα στρουμφάκια γεννήθηκαν το 1958 από το Βέλγο καρτουνίστα Pierre 'Peyo' Culliford. Η πρώτη τους επαφή με το κοινό έγινε μέσα από κόμικ αλλά περισσότερο αγαπήθηκαν όταν έγιναν γνωστά μέσα από την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά, που βρίσκεται στον "αέρα" από το 1980.
Το σίγουρο πάντως είναι, ότι εμείς απλά την "στρουμφίσαμε", μιας και δε βλέπουμε την ώρα να συναντήσουμε τα πολυαγαπημένα μας στρουμφάκια στις σκοτεινές αίθουσες.
Δείτε και trailer, εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=lfMKkO5ZSFY&feature=player_embedded
Πλαφουτζής Παναγιώτης
Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010
Νέες εκδόσεις 11 - Κατερίνα 1588
Μετά από τόσες και τόσες συζητήσεις στο διαδίκτυο για το αν έκλεισε ή όχι ο "Περιοδικός Τύπος" του κου Ανεμοδουρά, για το αν σταμάτησαν όλα τα περιοδικά του να κυκλοφορούν κτλ, ήρθε η κυκλοφορία των "Κατερίνα" και "Σούπερ Κατερίνα" για να μας... κλείσει τα στόματα...
Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι εμάς λίγο μας ενδιαφέρει το αν κυκλοφορεί η "Κατερίνα" ή όχι. Άλλωστε, το περιοδικό αυτό έχει απολέσει εδώ και χρόνια τον χαρακτήρα του κόμικς.
Εμείς θα θέλαμε να βλέπαμε ξανά να κυκλοφορούν παλιά περιοδικά της εταιρείας, όπως ο Μικρός Ήρως, ο Μπλεκ, ο Ζαγκόρ κτλ. Όμως, δυστυχώς, αυτό μάλλον δεν πρόκειται να γίνει, γιατί τα κόμικς στην χώρα μας δεν αφήνουν κέρδη... Αντίθετα, περιοδικά όπως η σημερινή "Κατερίνα", πουλάνε υπερβολικά μεγάλους αριθμούς...
Τα γουέστερν που αγαπήσαμε 6 - Για μια χούφτα δολλάρια (A fistful of dollars)
Ιταλία-Η.Π.Α., 1964, 99΄, Σκηνοθεσία: Sergio Leone
Σενάριο: Sergio Leone, A. Bonzzoni, Victor Andrés Catena, Jaime Comas Gil
Ηθοποιοί: Clint Eastwood, Marianne Koch, Gian Maria Volontè, José Calvo
Το 1964 ο Σέρτζιο Λεόνε αποφασίζει να στραφεί σε ένα είδος που θεωρείτο μέχρι τότε αμερικάνικο ταμπού και κοπυράιτ. Θα θέσει, έτσι, νέους κανόνες για το πώς πρέπει να γυρίζονται αυτές οι ταινίες και θα ξεκινήσει την ιστορία των σπαγγέτι-γουέστερν (spaghetti western).
Υπόθεση: Ένας εκπληκτικός Κλιντ Ίστγουντ στο ρόλο ενός κυνικού φιλοχρήματου πιστολά, που έρχεται σε μια απομακρυσμένη πόλη κοντά στα σύνορα και προσφέρει τις υπηρεσίες του -μετά αμοιβής- σε δύο αντίπαλες οικογένειες (τους Μπάξτερ και Ρόχο), οι οποίες βρίσκονται σε πόλεμο. Καμία από τις δύο συμμορίες δεν αντιλαμβάνεται το διπλό ρόλο του κάου-μπόυ, καθώς η κάθε μία νομίζει ότι δουλεύει αποκλειστικά γι αυτήν. Όμως ο άπληστος μοναχικός καβαλάρης, για μια χούφτα δολάρια, μπορεί να κάνει τα πάντα…
Βασισμένο στο έργο του Akira Kurosawa, Yojimbo (1961), το Για μια χούφτα δολάρια (Per un pugno di dollari, ο αυθεντικός τίτλος) θα καταπλήξει το κοινό. Ο πρωταγωνιστής-ήρωας είναι εξ ίσου παράνομος, σιωπηλός και βίαιος με τους «κακούς». Οι συνέχειες «Μονομαχία στο Ελ Πάσο» και ο «Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος» (όλα με εκπληκτική μουσική του Έννιο Μορρικόνε) θα επανεισαγάγουν το γουέστερν με άλλες διαστάσεις στην Αμερική και θα αλλάξουν το πρόσωπό του.
Η ταινία, θα εκτοξεύσει, επίσης, την καριέρα ενός άγνωστου, ως τότε, τηλεοπτικού ηθοποιού, του Clint Eastwood. Εκείνη την εποχή, από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 ως τις αρχές της μεθεπομένης, ο Ίστγουντ -εντός και εκτός οθόνης- δεν χρειαζόταν να μιλάει πολύ. Γι' αυτό άλλωστε ο ψηλόλιγνος, δύσκολος στο χαμόγελο ηθοποιός κατάφερε να γίνει ο τελευταίος θρύλος των κινηματογραφικών γουέστερν, παίζοντας όχι μόνο στην τριλογία του Σέρτζιο Λεόνε αλλά και σε εκείνα που σκηνοθέτησε ο ίδιος («Περιπλανώμενος πιστολέρο», «Εκδικητής εκτός νόμου» κτλ.). Απλά, η τριλογία του Λεόνε τον ανέδειξε σε έναν μοναχικό, αυτάρκη, όμορφο, αρρενωπό άντρα, που λειτουργεί μέσα από διαδικασίες εμπλοκής τέτοιες, ώστε να δείχνει τελικά ξεκομμένος διακανονιστής των μυθοπλασιών, αλλά όχι ακριβώς συμμέτοχος. Έρχεται, εμπλέκεται, απέρχεται. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο «Για μια χούφτα δολάρια»...
Trailer της ταινίας εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=qURQyTEH90s&feature=related
Π.Π.
Ετικέτες
Κινηματογράφος,
Τα γουέστερν που αγαπήσαμε
Τρίτη 24 Αυγούστου 2010
Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985...
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία... περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή...
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί... Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το… «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά... Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες, κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση...
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα... Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλο και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι...
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους... Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε... Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα... Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι... Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ...Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P…
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....
Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010
Αξέχαστες Ιστορίες 9 - Τα παιδιά του Ιούδα
Επιστρέφουμε στον Μικρό Σερίφη για να θυμηθούμε μια από τις πιο δυνατές και συγκινητικές ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό. Πρόκειται για την περιπέτεια "Τα παιδιά του Ιούδα", που γράφτηκε από τον Κώστα Φωτεινό (Πότη Στρατίκη) και δημοσιεύθηκε αρχικά στο τεύχος 573, τον Οκτώβρη του 1974 και στη συνέχεια στα τεύχη 1010 και 1456 του ίδιου περιοδικού.
Υπόθεση: Μια ομάδα στρατιωτών, η οποία επιχειρεί να κόψει δρόμο μέσα από μία περιοχή των Απάτσι, τελικά πέφτει σε παγίδα των Ινδιάνων και εξολοθρεύεται. Μόνο ένας από αυτούς επιζεί και καταφέρνει να φτάσει ως το Σνέικ Σίτυ, την τελευταία κωμόπολη από την οποία πέρασαν οι στρατιώτες πριν μπούνε στην Ινδιάνικη περιοχή. Οι κάτοικοι, είναι σίγουροι πως κάποιος ανάμεσά τους είναι προδότης και πρόδωσε την πορεία των στρατιωτών στους ερυθρόδερμους. Μέσα στην ένταση που δημιουργείται, κατηγορούν τον Πατ Όσμπορυ, έναν φιλήσυχο ηλικιωμένο οικογενειάρχη ότι αυτός είναι ο Ιούδας και κάποιοι τον πυροβολούν και τον σκοτώνουν! Και σα να μην έφτανε αυτό, χλευάζουν και τα παιδιά του, τα οποία γυρίζουν την άλλη μέρα από ταξίδι και δεν έχουν ιδέα για το τι συνέβη! Τα θρυλικά παιδιά του νόμου, βρίσκονται κι αυτά στο Σνέικ Σίτυ και αναλαμβάνουν να ανακαλύψουν αν πραγματικά ο Πατ Όσμπορυ ήταν προδότης ή κατηγορήθηκε άδικα…
Θυμηθήκατε κάτι; Αν όχι, αναζητήστε οπωσδήποτε την συγκεκριμένη περιπέτεια και απολαύστε την!
Κριτική: 5/5
Κυριακή 22 Αυγούστου 2010
Οι ταινίες που αγαπήσαμε 1 - Αληθινές Ιστορίες (Big Fish)
Αμερικάνικη ταινία, παραγωγής του 2003, σε σκηνοθεσία του Τιμ Μπάρτον και βασισμένη στο μυθιστόρημα "Big Fish, A Story of Mythic Proportions" του Ντάνιελ Γουάλας (Daniel Wallace). Το σενάριο ανήκει στον Τζον Όγκουστ (John August).
Η υπόθεση του έργου: Ο Γουίλ Μπλουμ έχει χρόνια να μιλήσει με τον πατέρα του, Έντουαρντ. Στις τελευταίες μέρες του όμως πηγαίνει με τη σύζυγο του δίπλα του και τον «ζει» και πάλι από κοντά. Αυτό που τον έδιωξε μακριά του, ήταν ότι ο πατέρας του ήταν ένας μέγας παραμυθάς και έλεγε συνέχεια ιστορίες, από τις οποίες ένα πολύ μικρό ποσοστό των όσων εξιστορούσε ήταν αληθές. Έτσι έφτασε τώρα ο ίδιος παντρεμένος και εν αναμονή του πρώτου του απογόνου, να βρίσκεται δίπλα στον άρρωστο πατέρα του σκοπεύοντας έστω και έτσι, την ύστατη στιγμή, να τον ανακαλύψει. Να ανακαλύψει ποιος πραγματικά ήταν. Πίσω από τα ψέματα και τα παραμύθια που του έλεγε από όταν ο Γουίλ ήταν μικρός. Ακόμα και τώρα όμως, λίγο πριν το τέλος του, ο πατέρας του συνεχίζει να λέει απίστευτες ιστορίες...
Οι ψαράδες -μεταξύ άλλων- φημίζονται για την ικανότητά τους στο ψέμα. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης για την ιστορία που διηγείται ο Tim Burton με το Big Fish.
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Daniel Wallace, ο Burton περιγράφει την προσπάθεια ενός γιου, να καταλάβει την πραγματική ζωή του πατέρα του. Πρόκειται ίσως για την πιο mainstream δημιουργία του Burton που διατηρεί όμως αρκετά σουρεαλιστικά και «μαγικά» στοιχεία. Ποιος άλλος θα μπορούσε να δώσει τόσο παραστατικά μια σύγχρονη ιστορία με γίγαντες, μάγισσες, ακροβάτες τσίρκου και πόλεις χαμένες στους βάλτους.
Μαζί με την «ξεχωριστή ματιά» του Burton, στην ταινία δίνουν μεγάλη δύναμη οι πρωταγωνιστές της με πρώτους τους Ewan McGregor και Albert Finney. Δεν υστερούν όμως οι Billy Crudup, Jessica Lange και ο «πολύς» Danny DeVito. Πάντως πέρα από το πρώτο επίπεδο της αφήγησης, ο Burton προσπαθεί να πει κάτι βαθύτερο και ταυτόχρονα απλό: ότι συχνά δεν έχει σημασία η αλήθεια αλλά ο τρόπος που τη διηγείσαι. Το Big Fish μπορεί να μην ανήκει σε κάποιο ξεκάθαρο κινηματογραφικό είδος, όμως διαθέτει ποιοτικά στοιχεία που κάνουν όποιον το βλέπει να συγκινηθεί και να το αγαπήσει.
Τα δυνατά χαρτιά που κάνουν το “Big Fish” μια άνευ προηγουμένου εμπειρία είναι τα εξής δύο: οι ατάκες που κυριολεκτικά σκοτώνουν και η αξεπέραστη σκηνοθετική ματιά του Τιμ Μπάρτον, που σε συνδυασμό με την πέρα για πέρα εξαιρετική φωτογραφία, όπως συμβαίνει άλλωστε με κάθε ταινία του, μας μαγεύει αβίαστα. Με το που θα σβήσουν τα φώτα της αίθουσας, με τα πρώτα λόγια, με τα πρώτα πλάνα και με τις πρώτες νότες οι «Απίστευτες Ιστορίες» μάς έχουν πάρει από το κάθισμα και μας έχουν βάλει μπροστά από ένα ομιλούντα κινούμενο πίνακα ζωγραφικής που απεικονίζει ένα ονειρικό τοπίο. Εκτός αυτού, το ίδιο το σενάριο και η ιδέα τού να μας υποδείξει κάποιος μέσα από ένα φιλμ τί είναι προτιμότερο, ο στυγνός ορθολογισμός ή η ανάγκη να ονειρευόμαστε, αποτελεί από μόνο του ένα γερό θεμέλιο λίθο για ένα τέλειο παραμύθι…
Δείτε και το trailer της ταινίας:
Επιμέλεια: Βαγγέλης Παπαδόπουλος
Η υπόθεση του έργου: Ο Γουίλ Μπλουμ έχει χρόνια να μιλήσει με τον πατέρα του, Έντουαρντ. Στις τελευταίες μέρες του όμως πηγαίνει με τη σύζυγο του δίπλα του και τον «ζει» και πάλι από κοντά. Αυτό που τον έδιωξε μακριά του, ήταν ότι ο πατέρας του ήταν ένας μέγας παραμυθάς και έλεγε συνέχεια ιστορίες, από τις οποίες ένα πολύ μικρό ποσοστό των όσων εξιστορούσε ήταν αληθές. Έτσι έφτασε τώρα ο ίδιος παντρεμένος και εν αναμονή του πρώτου του απογόνου, να βρίσκεται δίπλα στον άρρωστο πατέρα του σκοπεύοντας έστω και έτσι, την ύστατη στιγμή, να τον ανακαλύψει. Να ανακαλύψει ποιος πραγματικά ήταν. Πίσω από τα ψέματα και τα παραμύθια που του έλεγε από όταν ο Γουίλ ήταν μικρός. Ακόμα και τώρα όμως, λίγο πριν το τέλος του, ο πατέρας του συνεχίζει να λέει απίστευτες ιστορίες...
Οι ψαράδες -μεταξύ άλλων- φημίζονται για την ικανότητά τους στο ψέμα. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης για την ιστορία που διηγείται ο Tim Burton με το Big Fish.
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Daniel Wallace, ο Burton περιγράφει την προσπάθεια ενός γιου, να καταλάβει την πραγματική ζωή του πατέρα του. Πρόκειται ίσως για την πιο mainstream δημιουργία του Burton που διατηρεί όμως αρκετά σουρεαλιστικά και «μαγικά» στοιχεία. Ποιος άλλος θα μπορούσε να δώσει τόσο παραστατικά μια σύγχρονη ιστορία με γίγαντες, μάγισσες, ακροβάτες τσίρκου και πόλεις χαμένες στους βάλτους.
Μαζί με την «ξεχωριστή ματιά» του Burton, στην ταινία δίνουν μεγάλη δύναμη οι πρωταγωνιστές της με πρώτους τους Ewan McGregor και Albert Finney. Δεν υστερούν όμως οι Billy Crudup, Jessica Lange και ο «πολύς» Danny DeVito. Πάντως πέρα από το πρώτο επίπεδο της αφήγησης, ο Burton προσπαθεί να πει κάτι βαθύτερο και ταυτόχρονα απλό: ότι συχνά δεν έχει σημασία η αλήθεια αλλά ο τρόπος που τη διηγείσαι. Το Big Fish μπορεί να μην ανήκει σε κάποιο ξεκάθαρο κινηματογραφικό είδος, όμως διαθέτει ποιοτικά στοιχεία που κάνουν όποιον το βλέπει να συγκινηθεί και να το αγαπήσει.
Τα δυνατά χαρτιά που κάνουν το “Big Fish” μια άνευ προηγουμένου εμπειρία είναι τα εξής δύο: οι ατάκες που κυριολεκτικά σκοτώνουν και η αξεπέραστη σκηνοθετική ματιά του Τιμ Μπάρτον, που σε συνδυασμό με την πέρα για πέρα εξαιρετική φωτογραφία, όπως συμβαίνει άλλωστε με κάθε ταινία του, μας μαγεύει αβίαστα. Με το που θα σβήσουν τα φώτα της αίθουσας, με τα πρώτα λόγια, με τα πρώτα πλάνα και με τις πρώτες νότες οι «Απίστευτες Ιστορίες» μάς έχουν πάρει από το κάθισμα και μας έχουν βάλει μπροστά από ένα ομιλούντα κινούμενο πίνακα ζωγραφικής που απεικονίζει ένα ονειρικό τοπίο. Εκτός αυτού, το ίδιο το σενάριο και η ιδέα τού να μας υποδείξει κάποιος μέσα από ένα φιλμ τί είναι προτιμότερο, ο στυγνός ορθολογισμός ή η ανάγκη να ονειρευόμαστε, αποτελεί από μόνο του ένα γερό θεμέλιο λίθο για ένα τέλειο παραμύθι…
Δείτε και το trailer της ταινίας:
Επιμέλεια: Βαγγέλης Παπαδόπουλος
Ετικέτες
Κινηματογράφος,
Οι ταινίες που αγαπήσαμε,
Video
Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010
Πώς ο Superman έσωσε μια οικογένεια και το σπίτι τους...
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν φτάνουμε στα όριά μας από τις δυσκολίες της ζωής, αναρωτιόμαστε, συχνά με οργή: "Μα δεν υπάρχει Θεός;"
Φαίνεται όμως, ότι εκτός από τον Θεό υπάρχει και… ο Superman σε αυτή την ζωή!
Δεν ξέρουμε βέβαια με σιγουριά αν... μπορεί να σώσει ολόκληρο τον πλανήτη, ωστόσο μία οικογένεια την έσωσε κυριολεκτικά από την καταστροφή.
Την ώρα που όλες οι ελπίδες είχαν χαθεί για μία οικογένεια Αμερικανών, αφού η τράπεζα θα έκανε κατάσχεση στο σπίτι που έμεναν για 60 ολόκληρα χρόνια, εμφανίστηκε η λύση από το πουθενά.
Με δάκρυα στα μάτια, τα μέλη της οικογένειας, μάζευαν τα προσωπικά τους αντικείμενα και πακέταραν τα πράγματά τους, όταν ανακάλυψαν ένα ξεχασμένο τεύχος του περιοδικού "Action Comics", στην αποθήκη του σπιτιού.
Δεν ήταν βέβαια ένα οποιοδήποτε τεύχος, αλλά το πρώτο, στο οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά ο πλέον διάσημος υπερήρωας που υπήρξε ποτέ.
Η απελπισμένη οικογένεια απευθύνθηκε σε ειδικούς, οι οποίοι εκτίμησαν τον προσωπικό τους Superman στα 250.000 δολάρια (!), αφού συλλέκτες βιβλίων κόμικς χαρακτήρισαν το συγκεκριμένο αντίτυπο ως το «χαμένο δισκοπότηρο».
Και κάπως έτσι ο Superman έσωσε την οικογένεια των Αμερικανών, η οποία θα συνεχίζει να ζει, χωρίς άγχος πλέον, στο σπίτι της...
Τρίτη 10 Αυγούστου 2010
Club Φίλων Μικρός Σερίφης Magazine Τόμος 1
Αγαπητοί φίλοι, σας ενημερώνουμε ότι κυκλοφόρησε ο Τόμος 1 του Magazine που εκδίδει το club μας. Ο τόμος περιλαμβάνει την ύλη των τευχών 1 και 2 που έχουν εξαντληθεί από καιρό. Είναι μια σπουδαία ευκαιρία για τα μέλη που δεν έχουν στην κατοχή τους τα τεύχη αυτά, να γνωρίσουν το πώς ξεκίνησε ένα από τα κορυφαία φανζίν στη χώρα μας!
Να σας υπενθυμίσουμε πως εκτός από την υπόλοιπη ύλη (άρθρα, διηγήματα, αφιερώματα, κόμικς κτλ), στα τεύχη αυτά δημοσιεύθηκαν και οι περιπέτειες «Ο Τσιπιρίπο και τα διαμάντια» και «Θανάσιμοι εχθροί (Α΄μέρος)», γραμμένες από τον Κώστα Φωτεινό (Πότη Στρατίκη).
Όσα από τα μέλη μας θέλουν να αποκτήσουν τον Τόμο 1, δεν έχουν παρά να στείλουν ένα e-mail. Οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν θα είναι οι ίδιες, όπως και στα κανονικά τεύχη.
Σπεύσατε…
Ετικέτες
Φανζίν,
Club Μικρού Σερίφη,
Magazine Club
Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010
Τα γουέστερν που αγαπήσαμε 5 - Κάποτε στη δύση (Once upon a time in the west)
Ιταλία-Η.Π.Α., 1968, 175΄, Σκηνοθεσία: Sergio Leone
Σενάριο: Dario Argento, Bernardo Bertolucci, Sergio Leone
Ηθοποιοί: Charles Bronson, Henry Fonda, Claudia Cardinale, Jason Robards
Υπόθεση: Μια γυναίκα φτάνει σε κάποια πόλη του Γουέστ. Βρίσκει δολοφονημένους το σύζυγό της και τα παιδιά του, που είχε από προηγούμενο γάμο. Ένας μυστηριώδης άντρας που παίζει φυσαρμόνικα στέκει στο πλευρό της και εναντιώνεται στον Φρανκ, ένα φονιά που ενεργεί για λογαριασμό της εταιρείας σιδηροδρόμων.
Οι φίλοι των γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε έχουν υποστεί ουκ ολίγα από τις κατά καιρούς προβολές των ταινιών του στην τηλεόραση. Άλλοτε τις έβλεπαν συμπιεσμένες και μακρόστενες -σπαγγέτι όνομα και πράγμα- και άλλοτε κουτσουρεμένες δεξιά και αριστερά, προκειμένου να χωρέσουν στο στενό τηλεοπτικό κάδρο. Και να σκεφτεί κανείς πως η πλατιά οθόνη του σινεμασκόπ και τα μελετημένα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας κάδρα είναι αναπόσπαστα στοιχεία του ύφους που χαρακτηρίζει τον Ιταλό σκηνοθέτη.
Έτσι, η έκδοση DVD του "Κάποτε στη Δύση", που κυκλοφορεί και στην ελληνική αγορά, αποτελεί πραγματικό βάλσαμο. Οι οπτικές συνθέσεις του Λεόνε φανερώνονται μπροστά στα μάτια μας στις πραγματικές τους αναλογίες, ενώ η ψηφιακή επεξεργασία που έγινε στο αρνητικό επανέφερε την ταινία στις πλούσιες χρωματικές και φωτιστικές διαβαθμίσεις της πρώτης νεότητάς της -τότε που έβγαινε ολόλαμπρη από τα εργαστήρια του τεχνικόλορ. Η ηχητική μπάντα, η οποία κατά την πάγια τακτική των Ιταλών σκηνοθετών ήταν "φορετή" (είχε δηλαδή προστεθεί μετά το πέρας των γυρισμάτων), ρετουσαρίστηκε, ξανασυντέθηκε και μετατράπηκε σε ένα πολυκάναλο κοντσέρτο για εξάσφαιρα, όπου οι πυροβολισμοί και οι συριγμοί του τρένου, αναμειγνύονται με τα μουσικά θέματα του Ένιο Μορικόνε.
Ο Λεόνε έλεγε ότι ο ήχος είναι το σαράντα τοις εκατό μιας ταινίας. Για το λόγο αυτό, ήθελε τη μουσική να προϋπάρχει των γυρισμάτων, ώστε να μπορεί να την παντρέψει τέλεια με την εικόνα. Και αυτός δεν ήταν ο μόνος νεωτερισμός, τον οποίο εισήγαγε. Γιος ενός σκηνοθέτη και μιας ηθοποιού του βωβού κινηματογράφου, μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα στα ιταλικά στούντιο της Τσινετσιτά και έμαθε να βλέπει τον κόσμο μέσα από το παραλληλόγραμμο κινηματογραφικό κάδρο. Κατάφερε να εφαρμόσει τις αμέτρητες ιδέες του σε είδη που εκείνη την εποχή θεωρούνταν "παρακατιανά". Πρώτα στις ψευδοϊστορικές, "ρωμαϊκές" ταινίες -τα "πέπλα" όπως τις έλεγαν- και έπειτα στα ιταλικά γουέστερν -τα σπαγγέτι. Με τη γνωστή του τριλογία ("Για μια Χούφτα Δολάρια", "Μονομαχία στο Ελ Πάσο" και "Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος") έδειξε στους πρώτους διδάξαντες, τους Αμερικανούς, τον τρόπο με τον οποίο έπρεπε να γυρίζονται τα γουέστερν. Και με το "Κάποτε στη Δύση" συγκέντρωσε μέσα σε 175 λεπτά όλα τα μοτίβα και όλη τη μυθολογία της Δύσης.
Στο κέντρο της ιστορίας βρίσκονται τέσσερα αρχετυπικά πρόσωπα: ο γαιοκτήμονας (ο Χένρι Φόντα για πρώτη φορά σε ρόλο κακού), ο παράνομος (Τζέισον Ρόμπαρντς), ο εκδικητής (Τσαρλς Μπρόνσον) και η γυναίκα (Κλαούντια Καρντινάλε). Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία, το δικό του παρελθόν και το δικό του μουσικό θέμα. Όταν οι πορείες τους διασταυρώνονται με φόντο τις σιδηροδρομικές ράγες, που επεκτείνονται μέσα στο αχανές τοπίο, τα μουσικά θέματα συντίθενται και αυτά σε ένα. Το σενάριο είναι δομημένο με τρόπο λιτό και αυστηρό, ενώ οι διάλογοι, λιγοστοί και στιλιζαρισμένοι, αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο το μεγαλείο της σκηνοθεσίας και του μοντάζ. Οι παρατεταμένες σιωπές, τα γενικά πλάνα, η δυναμική προοπτική των τοπίων, οι αργές, αλλά περίτεχνες κινήσεις της κάμερας, όλα επιβάλλουν ένα ρυθμό εξωπραγματικό, που κορυφώνεται στα εντυπωσιακά γκρο πλαν στα πρόσωπα των ηθοποιών.
Ο Σέρτζιο Λεόνε πίστευε πως το κάθε πρόσωπο έχει τη δική του γεωγραφία και για το λόγο αυτό τα πλησίαζε όσο πιο πολύ μπορούσε. Η τελευταία έκδοση DVD, με την ευκρίνεια πλαστικής χειρουργικής που διαθέτει, τον δικαιώνει απόλυτα.
Ετικέτες
Κινηματογράφος,
Τα γουέστερν που αγαπήσαμε
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)