Αξέχαστες Ιστορίες 24 - Ο Μαύρος Λύκος

Ο Μικρός Κάου-μπόυ δημοσίευσε στο τεύχος 322 μια πολύ όμορφη περιπέτεια, με τίτλο "Ο Μαύρος Λύκος". Ήταν η εποχή που ο συγγραφέας Γιώργος Μαρμαρίδης είχε αρχίσει να δουλεύει πυρετωδώς πάνω στον εμπλουτισμό της μυθολογίας της Θρυλικής Τετράδας με νέα στοιχεία.
Η υπόθεση της ιστορίας έχει ως εξής: Ο Μαύρος Λύκος, ο φοβερός κακούργος που τρομοκρατεί με την συμμορία του ολόκληρη τη Νεβάδα, τραυματίζεται από μια σφαίρα του σερίφη Σημς Κάστελ. Αν και αρχικά το τραύμα φαίνεται επιπόλαιο, κακοφορμίζει και ο ληστής κινδυνεύει να πεθάνει. Οι συμμορίτες του απαγάγουν τον Λωτ Φράηνορ, έναν κτηνίατρο που όμως φαίνεται να είναι η τελευταία τους ελπίδα για να γλιτώσουν τον αρχηγό τους! Τα τέσσερα θρυλικά παιδιά του νόμου, θα φτάσουν στην περιοχή μετά από διαταγή του κάπταιν Κούπερ, για να βοηθήσουν τον σερίφη Κάστελ να συλλάβει την συμμορία. Θα ακολουθήσουν τα ίχνη του γιατρού Φράηνορ με πρωταρχικό σκοπό να γλιτώσουν τη ζωή του… Στο μεταξύ, εκείνος, έχει ξεκινήσει να χειρουργεί τον Μαύρο Λύκο...
Κριτική περιπέτειας: 4/5.


Παρακάτω, παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα κειμένου από την ιστορία. Πρόκειται για την στιγμή που οι τέσσερις φίλοι μπαίνουν στο γραφείο του κάπταιν Κούπερ...
«…
-Εμπρός!, λέει δυνατά.
Η πόρτα ανοίγει την ίδια στιγμή. Στο άνοιγμά της στέκει χαμογελώντας ένα δεκαοχτάχρονο Μεξικανόπουλο. Φοράει πελώριο σομπρέρο, γεμάτο τρύπες από σφαίρες. Μέσα από το σομπρέρο του ξεπετάγονται μερικές κορακάτες ίσιες τρίχες και πέφτουν εμπρός στα μάτια του. Κάτω από τη φοβερά πλατιά του μύτη, χαμογελάει ένα πελώριο στόμα, μέσα απ’ το οποίο ξεπετιούνται δύο κάτασπρα, λαγουδίσια δόντια.
-Πεπίτο!, ξεφωνίζει ο κάπταιν Κούπερ και πετάγεται από το γραφείο του. Εσύ εδώ, αγαπημένο μου παιδί; Πέρασε μέσα! Μη μου πεις πως είσαι μόνος σου!
-Μπουένας ντίας, σενιόρ χέφε!, λέει το Μεξικανόπουλο βγάζοντας το σομπρέρο του και κρατώντας το με σεβασμό στα χέρια. Να… τα πούμε;
Ο αρχηγός του Σώματος τον κοιτάζει με ανοιχτό το στόμα.
-Τι «να πείτε», μουτσάτσο; ρωτάει άναυδος.
-Τα κάλαντα, σενιόρ χέφε!
-Μα πως σου ήρθε να μου πεις τα κάλαντα, αμίγκο; Ούτε Χριστούγεννα έχουμε, ούτε πρωτοχρονιά!
-Ναι, αλλά εμείς λείπουμε συνεχώς κάπταιν Κούπερ, λέει το κωμικό παιδί. Τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά μας είχες στείλει σε αποστολή και δεν σου είπα τα κάλαντα. Αν μας ξαναστείλεις σ’ άλλη αποστολή και φέτος στις γιορτές, δεν θα σου τα πω ποτέ! Κομπρέντο;
Ο κάπταιν Κούπερ σκάει στα γέλια.
-Ωραία, αμίγκο!, λέει εύθυμα. Πες τα μου λοιπόν και πες μου και τι θέλεις για μπουναμά!
-Ένα ασημένιο άστρο σερίφη, σενιόρ χέφε!, λέει χωρίς καθόλου σκέψη ο Πεπίτο Γκονζάλες.
-Πού είναι τα άλλα παιδιά, μουτσάτσο; τον ρωτάει διπλωματικά ο κάπταιν Κούπερ, για ν’ αλλάξει κουβέντα.
-Εδώ είμαστε, αρχηγέ!, λέει γελώντας ο Τζιμ Άνταμς, μπαίνοντας από την πόρτα.
Μαζί του μπαίνουν και τ’ άλλα δύο παιδιά της Θρυλικής Τετράδας του Φαρ-Ουέστ. Η Ντιάνα κι ο Τσιπιρίπο.
Ο αρχηγός των σερίφηδων τους σφίγγει τα χέρια με εγκαρδιότητα.
…»


Πρέπει να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη περιπέτεια δημοσιεύθηκε άλλες δύο φορές στο περιοδικό "Μικρός Αρχηγός" (τεύχη 208 και 532), με διαφορετικό όμως τίτλο: "Ο Λύκος της Νεβάδα".