Σινεμά και DVD 27 - Η Τιτανομαχία / Clash of the Titans (2010)

Γεννημένος από το Δία (Liam Neeson) αλλά μεγαλωμένος σαν άνθρωπος, ο Περσέας (Sam Worthington) αδυνατεί να σώσει την οικογένειά του από τον Άδη (Ralph Fiennes), τον εκδικητικό Θεό του κάτω κόσμου. Χωρίς να του μένει άλλη επιλογή, αναλαμβάνει μία άκρως παράτολμη αποστολή, να αναμετρηθεί με τον Άδη προτού αυτός αρπάξει τη δύναμη του Δία για να καταστρέψει τη Γη. Έχοντας στο πλευρό του ατρόμητους πολεμιστές, ο Περσέας οργανώνει ένα θανάσιμα επικίνδυνο ταξίδι σε απαγορευμένους για τους θνητούς κόσμους. Πολεμώντας με ανίερους δαίμονες και τέρατα, θα καταφέρει να επιβιώσει μονάχα εάν δεχθεί τη θεϊκή του υπόσταση, αψηφήσει τη μοίρα του και γράψει ο ίδιος το δικό του πεπρωμένο.
Remake ενός cult φιλμ των 80's που επιχειρεί να επανεντάξει το... σανδάλι στην κινηματογραφική μόδα. Η δημιουργική ομάδα πίσω από αυτό δίνει ηρωικότερη διάσταση στην αποστολή του ήρωα, αλλάζει φύλο στον κακό της υπόθεσης και χρώμα στον Πήγασο, αντικαθιστά τα «χειροποίητα» τέρατα του Ray Harryhausen με ψηφιακά, διατηρεί στο παιχνίδι το εμβληματικό πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας που λέγεται... Κράκεν(!) και κάνει μικρές αναφορές στο πρωτότυπο εδώ κι εκεί, με χαρακτηριστικότερη την εμφάνιση του Μπούμπο, της μηχανικής κουκουβάγιας που έβγαζε εκνευριστικούς ήχους.
Η εμφανής από το ανοιχτό φινάλε πρόθεση των δημιουργών είναι η δημιουργία μιας νέας κινηματογραφικής μυθολογίας (και εισπρακτικής μηχανής -για να μην ξεχνιόμαστε) στα πρότυπα του «Star Wars» και του «Lord of the Rings». Ωστόσο τα προγενέστερα έμειναν στην κινηματογραφική ιστορία και κέρδισαν τις καρδιές των σινεφίλ, επειδή, εκτός από εντυπωσιακές σκηνές δράσης, είχαν να επιδείξουν και μια συναρπαστική ιστορία και ανεπτυγμένους χαρακτήρες, πετυχαίνοντας έτσι την εμπλοκή του θεατή. Στο «Clash of the Titans», στην απαραίτητη «αναγνωριστική» εισαγωγή, τα πάντα γίνονται βιαστικά, προκειμένου να περάσουμε γρήγορα στο κυρίως πιάτο, τις μονομαχίες και τα τέρατα. Οι χαρακτήρες πάνε περίπατο, και τα ερωτηματικά πληθαίνουν, με την απορία, γιατί ο Περσέας είναι ο μοναδικός που μπορεί να εξολοθρεύσει το Κράκεν, να μένει αναπάντητη μέχρι τέλους.



Κάποιες σκηνές δράσης σε τσιτώνουν στο κάθισμα, κάποιες σε λιγώνουν στο γέλιο, (όπως η σκηνή της τελικής μονομαχίας όπου για να σώσει την Ανδρομέδα ο Περσέας πρέπει, μεταξύ άλλων, να εκτοπίσει κι έναν θηλυπρεπή αναρχικό δημοδιδάσκαλο που χειραγωγεί το πλήθος), σε κανένα σημείο του φιλμ όμως δεν αισθάνεσαι το δέος που η παραγωγός εταιρεία και οι δημιουργοί υπόσχονταν ότι θα νιώσεις. Για να εντείνουν μάλιστα, όπως λένε, την εμπειρία, ανέβαλλαν την κυκλοφορία του φιλμ ένα μήνα, ώστε να ετοιμάσουν μια τρισδιάστατη εκδοχή. Τα αποτελέσματα είναι τόσο εντυπωσιακά, που βγάζεις τα γυαλιά και... δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά! Το αν θα δείτε το φιλμ σε δισδιάστατο ή τρισδιάστατο φορμά είναι επιλογή δική σας, εμείς πάντως οφείλουμε να σας προειδοποιήσουμε ότι ο βασιλιάς είναι... γυμνός!
Στο ρόλο του Περσέα ο Sam Worthington καταφεύγει στην συνήθη πλέον «άκαμπτη» μανιέρα, γρυλλίζοντας κιτς ατάκες και εγείροντας ερωτηματικά για την ευρύτητα του ερμηνευτικού του ρεπερτορίου. Ο Ralph Fiennes πάλι, φέρνει σε φυματική εκδοχή του Ριχάρδου του Γ΄, ο Liam Neeson σε brutal εκδοχή του Ιησού, αμφότεροι δείχνουν να το διασκεδάζουν στις κακοφωτισμένες σκηνές που μοιράζονται και λαμβάνουν άφεση αμαρτιών λόγω έντιμου πρότερου βίου. Μοναδική αχτίδα φωτός η νεαρή Gemma Arterton που είναι ωραιοτάτη , «τα λέει» και γράφει στον φακό. Αν κάνει και τις κατάλληλες επιλογές μπορεί να φτάσει ψηλά το κορίτσι!



Το «Clash of the Titans» είναι trash όσο δεν πάει κι ενδεχομένως στο μέλλον να καταλάβει μια περίοπτη θέση στον μακρύ κατάλογο των cult movies. Ωστόσο δεν πετυχαίνει την αναβίωση των σχετικών με την ελληνική μυθολογία παραγωγών που κάποτε γυρίζονταν στην τσινετσιτά με το τσουβάλι. Απέχει χιλιόμετρα από την αθωότητα εκείνων των φιλμ, δεν πείθει στιγμή για την αγνότητα των προθέσεων του και δυστυχώς ανταποκρίνεται ελάχιστα στις υποσχέσεις περί ανεπανάληπτου υπερθεάματος που για μήνες έδινε η πολυδάπανη διαφημιστική καμπάνια…