Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Οι ελληνικές ταινίες που λατρέψαμε 3 - Ο έβδομος ήλιος του έρωτα (2001)


Είδος: Ιστορικό/Εποχής
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Σερντάρης
Διάρκεια: 124 λεπτά
Ηθοποιοί: Θόδωρος Σκούρτας, Μαρία Καβουκίδου, Κατερίνα Παπαδάκη, Χρύσανθος Παύλου, Χάρης Εμμανουήλ, Θάλεια Προκοπίου, Ζλάτινα Τέντοβα, Aναστασία Πανταζοπούλου, Στέφανος Γκουλιαμτζής, Παύλος Βισαρίου, Νίκος Κεφαλάς
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Παραγωγή: Βαγγέλης Σερντάρης Film productions, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Geopoly Ltd., Academy Sanat Iletisimi S.A., ΕΡΤ Α.Ε. - ΝΕΤ


Σήμερα θα αναφερθούμε σε μια νεότερη ελληνική ταινία, που αν και δεν έχει προβληθεί όσο θα έπρεπε από την τηλεόραση, ωστόσο όσοι την είδαν την εκτίμησαν πολύ. Μια συγκλονιστική ερωτική ιστορία με βαθύ ανθρώπινο χαρακτήρα, με φόντο την Ελλάδα στην περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής.


Υπόθεση: Στην Ελλάδα του 1920, η Αγλαΐα, είναι μια κοπέλα από χωριό που έχει χάσει την "τιμή" της. Για να ξεφύγει από την στενή κοινωνία του χωριού της, η μάνα της την στέλνει στην Αθήνα, σαν υπηρέτρια στο σπίτι του ταγματάρχη Δημήτρη Κωνσταντακάτου, ενός ανθρώπου με αρχές και κυριολεκτικά στρατιωτική πειθαρχία. Εκεί θα γίνει το αντικείμενο του ενδιαφέροντος από τον ιπποκόμο του ταγματάρχη, τον Περικλή. Παράλληλα ο ταγματάρχης μη μπορώντας να κάνει παιδιά με τη γυναίκα του θα αναζητήσει την εναλλακτική λύση στο πρόσωπο της Αγλαΐας. Όταν όμως εκείνος θα φύγει για το μέτωπο της Μικράς Ασίας τότε η Αγλαΐα, θα τραβήξει την προσοχή της γυναίκας του, Έλενας. Η τραγική κατάληξη του πολέμου θα έχει και μια εξίσου δραματική εξέλιξη για τους ήρωες. Ο ταγματάρχης επιστρέφει χτυπημένος σωματικά και ψυχικά και δεν θα αργήσει να αναζητήσει τη λύτρωση σε μια ηρωική πράξη. Πριν όμως θα πρέπει να "κλείσει" τους λογαριασμούς του οδηγώντας τους άλλους στην ευτυχία.


Μετά τη "Βασιλική", η ταινία αυτή του Βαγγέλη Σερντάρη άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις στο 42ο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που προβλήθηκε, κατακτώντας και τέσσερα κρατικά βραβεία ποιότητας. Ανάμεσά τους και το δεύτερο βραβείο καλύτερης ταινίας. Αυτό που αξίζει στην ταινία είναι η αναπαράσταση της εποχής με εντυπωσιακό τρόπο, χωρίς να λείπουν και μερικές ατέλειες. Οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπείς πάνω σε ένα σενάριο με τις δικές του αδυναμίες. Ο Σερντάρης και αυτή τη φορά χρησιμοποιεί ως καμβά για την ιστορία του ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός όπως η Μικρασιατική καταστροφή. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα αποτελέσματα των ιστορικών εξελίξεων δεν παρουσιάζονται με τη μορφή ντοκιμαντέρ αλλά μέσα από τα μάτια και τη ζωή των ηρώων. Η τελική γεύση από τον "Έβδομο Ήλιο του Έρωτα" είναι θετική, και σε αυτό ρόλο παίζει και η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.


Εξαιρετικής έμπνευσης η σκηνή στην οποία ο ανάπηρος πια ταγματάρχης Κωνσταντακάτος, βάζει τον ιπποκόμο του να περιλούσει με πετρέλαιο και να κάψει την ένδοξη στολή του. Έχει προηγηθεί η επιστροφή τους από το μέτωπο και η εκτέλεση των «υπευθύνων» της τραγωδίας, μετά την «Δίκη των Έξι». Η σκηνή θυμίζει λίγο το Underground του Κοστουρίτσα.


Πρόσθετες πληροφορίες:
συμμετείχαν: Θεατρική ομάδα Δράμας, Θεατρική ομάδα Σύρου
μακιγιάζ: Dimiter Koklin, Gergana Maistorova
κοστούμια: Δέσποινα Αθανασιάδου
ήχος: Vladimir Kaloyanov
μιξάζ: Νίκος Δεσποτίδης
μηχανικοί ήχου: Γιώργος Ράγκος, Νίκος Δεσποτίδης
σκριπτ: Λεώνη Αλυσανδράτου
στρατιωτικός σύμβουλος: Γιάννης Μυλωνάς


Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη:
Ο Βαγγέλης Σερντάρης γεννήθηκε το 1936 στην Βλαχοκερασιά Αρκαδίας. Είναι διεθνής σκηνοθέτης με πλούσιο έργο αναγνωρισμένο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και κινηματογράφο. Έχει πάρει πολλά βραβεία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Σημαντικότερες ταινίες του είναι η «Ληστεία στην Αθήνα(1969)» ένα καταπληκτικό Νουάρ Φίλμ. Το «Θερμοκήπιο(1985)», «Η Βασιλική(1997)», «Ο έβδομος ήλιος του έρωτα(2001)». Ήταν συμπαραγωγός στην ταινία «Ρεμπέτικο». Ο Σερντάρης χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο πατέρας του ελληνικού ρεαλισμού στον κινηματογράφο. Η Ροζίτα Σώκου τον αποκάλεσε Φελίνι της Ελλάδος. Ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σκηνοθέτη σε πάνω από 50 ταινίες. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες που έχει βγάλει ποτέ η Ελλάδα. Ανήκει στη χρυσή γενιά του κινηματογράφου, γενιά που έβγαλε ονόματα όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Παντελής Βούλγαρης, Κώστας Φέρρης, Τώνια Μαρκετάκη, Δήμος Θεός κ.α.

2 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι την έχω δει πριν από χρόνια. Όχι ολόκληρη, όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλή ταινία που ξεφεύγει από την μετριότητα του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...