Το Σάββατο 20 Ιουλίου, κυκλοφόρησε το φύλλο αριθμ. 1076 της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος", με ένθετο ένα ολόκληρο τεύχος του περιοδικού "Κλασσικά Εικονογραφημένα". Τίτλος του: "Οι τρεις σωματοφύλακες".
Η εφημερίδα κοστίζει 3,00 ευρώ (η έκδοση με τις προσφορές). Η ποιότητα εκτύπωσης του τεύχους είναι μέτρια και -όπως και στα προηγούμενα τεύχη, το εξώφυλλο δεν έχει υποστεί ούτε την στοιχειώδη ψηφιακή επεξεργασία, με αποτέλεσμα τα χρώματα να είναι αχνά, παρά το ότι είναι σε γυαλιστερό χαρτί (εξαίρεση αποτελεί και εδώ το σήμα του περιοδικού, το οποίο έχει αλλαχτεί ηλεκτρονικά, καθώς το πρωτότυπο ήταν μάλλον υπερβολικά αχνό...). Οι διάλογοι είναι γραμμένοι από την αρχή στον υπολογιστή και τα "μπαλονάκια" καθαρά. Το μέγεθος είναι 23x18, στο οπισθόφυλλο υπάρχει το μότο της σειράς, "Τα Κλασσικά Εικονογραφημένα επιστρέφουν", ενώ πλέον διαφημίζεται και το επόμενο τεύχος... Να σημειώσουμε ότι σε αυτό το τεύχος έχει διαγραφεί το νούμερο της πρωτότυπης έκδοσης (αυτό γίνεται για πρώτη φορά σε επανέκδοση τεύχους της σειράς). Βέβαια, ακόμα και αυτό έγινε με άκομψο τρόπο (παρατηρήστε το κενό στην πορτοκαλί επιφάνεια, αριστερά από το "Οι Τρεις" του τίτλου)...
Το σχόλιό μας: Τα "Κλασσικά Εικονογραφημένα" ήταν ένα περιοδικό που άφησε εποχή, σε όποια χώρα και αν κυκλοφόρησε. Στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1951, από τις εκδόσεις "Ατλαντίς" και είχε τεράστια απήχηση. Από τότε έχουν γίνει αρκετές επανεκτυπώσεις της σειράς, κάποιες για λίγα και αποσπασματικά έργα που δοθήκανε σαν ένθετα μέσα από διάφορες εφημερίδες. Μια τέτοια επανέκδοση είναι και η τωρινή, με πολλές, όμως, ιδιαιτερότητες... Καταρχάς, το μέγεθος είναι μια από αυτές. Αν και φαίνεται πως έχουν ξαναγραφτεί τα κείμενα σε υπολογιστή και υπάρχει μια ομοιομορφία στις σελίδες, εντούτοις μας κάνει εντύπωση η κακή ποιότητα σκαναρίσματος των αρχικών τευχών και ιδιαιτέρως των εξωφύλλων. Δεν γνωρίζουμε εάν στις προθέσεις των εκδοτών ήταν να φαίνονται πεπαλαιωμένα τα τεύχη, αδυνατούμε να το δεχτούμε όμως, καθώς η καινούρια σειρά κυκλοφορεί με γυαλιστερό χαρτί στα εξώφυλλα, οπότε δεν θα είχε νόημα μια τέτοια κίνηση. Ειλικρινά, θα θέλαμε κάποιος να μας το εξηγήσει αυτό... Πρόκειται για κακό χειρισμό του τυπογραφείου, για ανικανότητα του ανθρώπου που χειρίστηκε το σκάνερ ή μήπως απλά και μόνο για προχειρότητα στον σχεδιασμό των πλάνων των δύο εκδοτών (περιοδικού και εφημερίδας). Πάντως, κύριοι, έχετε υπόψιν σας ότι αυτό που παρουσιάζεται κάθε Σάββατο είναι επιεικώς απαράδεκτο, για τα δεδομένα και τις δυνατότητες της σημερινής εποχής. Τόσο κακοεκτυπωμένα κόμικς είχαμε να δούμε από την δεκαετία του '80!... Προσβάλλεται τους εαυτούς σας αλλά και αυτόν τον ιστορικό τίτλο με την συνέχιση αυτής της έκδοσης...
Δύο από τις σελίδες του τρέχοντος τεύχους. Παρατηρήστε τα χτυπημένα χρώματα (εκτός θέσης) αλλά και τις περίεργες κάθετες γραμμές στην εκτύπωση που αλλοιώνουν τα σχέδια. Όχι, δεν οφείλεται σε λάθος του τωρινού τυπογραφείου αλλά σε κακέκτυπο (προβληματικό) πρωτότυπο που το σκανάρανε αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα.
Και στην τελική, συνειδητοποιήστε επιτέλους ότι αυτά τα "Κλασσικά Εικονογραφημένα" ανήκουν σε μιαν άλλη εποχή. Από το 1951 έως σήμερα τα έχετε "ξεζουμίσει" στην κυριολεξία και πλέον έχετε "κουράσει" και τον κόσμο. Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν εκδοθεί από άλλους εκδότες άλλες παρόμοιες σειρές με καλύτερη απόδοση των μυθιστορημάτων, με καλύτερο σχεδιασμό και εκτύπωση.
Αν θέλετε να κάνετε κάτι καλό με την σειρά που έχετε στα χέρια σας, φτιάξτε μια εγκυκλοπαίδεια με σωστά επεξεργασμένα τα πρωτότυπα και να την αγοράσουν όλοι οι συλλέκτες για την βιβλιοθήκη τους... Φτιάξτε κάτι υψηλού επιπέδου για να τιμήσετε το δικό σας έργο, στο κάτω-κάτω. Γιατί με την τωρινή σειρά, μάλλον αποτύχατε σε αυτόν τον τομέα...
Και, ειλικρινά, όλα τα παραπάνω τα γράφουμε από πραγματικό ενδιαφέρον και εκτίμηση για εσάς και τα "Κλασσικά Εικονογραφημένα"...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ: 20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα (του Ιουλίου Βερν)
2013
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ
40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ
ΤΑ ΔΥΟ ΘΡΥΛΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ
Συμφωνώ και επαυξάνω! Κ μάλιστα αρκετοί φίλοι-συλλέκτες της σειράς πήραν την εφημερίδα μόνο κ μόνο για το τεύχος. Πρόχειρότατη δουλειά (παρά τις όποιες καλές προθέσεις), ελπίζω(??) σε μία καλύτερη συνέχεια/βελτίωση στο μέλλον. Κρίμα, διότι οι προσπάθειες αυτές πρέπει να διέπονται από σοβαρότητα, ιδίως αυτές τις τόσο δύσκολες οικονομικά εποχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα πρόθεση να σχολιάσω την έκδοση των Κλασικών Εικονογραφημένων ως ένθετο στον Ελεύθερο Τύπο. Τι παραπάνω σε αρνητικά σχόλια να πρόστεθα από αυτά του συντάκτη της παρουσίασης (Adamsjim) και του σχολιογράφου... μπαμπά του (Tzortadams); Μάλλον στους δυο καλούς φίλους προτίθεμαι να απαντήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Κλασικά Εικονογραφημένα -πρακτικά- είναι μια ξεζουμισμένη λεμονόκοπουπα, εδώ και πολλά χρόνια. Από τη δεύτερη επανέκδοσή τους στη δεκαετία του '80 μολονότι για τον εκδότη (Πεχλιβανίδης) είναι η κυριότερη πηγή τζίρου η πώληση του στοκ στις εξάμηνες εκθέσεις βιβλίου στο Ζάππειο και στο Πεδίο του Άρεως πρόσφατα, καθώς και στο μικρό βιβλιοπωλείο στη Στοά του Βιβλίου της πάλαι ποτέ θρυλικής "Ατλαντίδας" στην Κοραή.
Οι αλλεπάλληλες και χωρίς στρατηγικό στόχο επανεκδόσεις ή επανακυκλοφορίες τευχών και τόμων έχουν μειώσει δραματικά την χρηματιστηριακή αξία ενός εμβληματικού περιοδικού που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή.
Το μερίδιο στην ευθύνη των εφημεριδιακών επανεκδόσεων μοιράζεται ισομερώς στις εφημερίδες και στον κάτοχο του τίτλου "Πεχλιβανίδη". Αν και δεν γνωρίζουμε τις παραμέτρους που παράγουν το ποιοτικά χαμηλό αυτό προϊόν. θα όφειλαν και οι δύο να προστατεύσουν ένα περιοδικό, το μοναδικό ελληνικό του οποίου οι ελληνικής παραγωγής ιστορίες μεταφράστηκαν στα αγγλικά (και εν αγνοία -λέει- του εκδότη) και κυκλοφόρησαν και στο εξωτερικό, ενώ ο συνολικός αύξων αριθμός τίτλων ξεπέρασε και αυτόν της αμερικανικής έκδοσης, αφού στη σειρά εντάχθηκαν και αγγλκής, γερμανικής και σουηδικής παραγωγής. Συγκεκριμένα στην πρώτη περίοδο (δρχ. 5) κυκλοφόρησαν 318 συνολικά τίτλοι από τους οποίους οι 230 ήταν μεταφράσεις και οι 88 ελληνικής παραγωγής, ενώ με τις διπλές και τριπλές επανεκδόσεις και ενίοτε με διαφορετικά εξώφυλλα στην ίδια περίοδο κυκλοφόρησαν 398 τεύχη! Επιπρόσθετα, στην έδοση της "Καθημερινής" εκδόθηκαν μερικοί ακόμα τίτλοι που δεν είχαν κυκλοφορήσει παλιότερα (πέντε τεύχη που ανέπτυσσαν την Ιλιάδα και άλλα τόσα που ανέπτυσσαν την Οδύσσεια). Τι καλύτερη προστασία της σειράς, αν ο εκδοτικός οίκος ήταν πιο φειδωλός σε ευκαιριακές επανεκδόσεις και αν η εφημερίδα απαιτούσε όχι ένα τεύχος από το στοκ για σκανάρισμα (αν κι εδώ που τα λέμε λίγα τεύχη είχαν εκτυπωτική αρτιότητα, καθώς τα περισσότερα οφθαλμοφανώς είναι πρόχειρα επεξεργασμένα) αλλά το φιλμ της πρώτης ελληνικής έκδοσης (που υπάρχουν στα αρχεία του εκδότη) ή το πρωτότυπο αμερικάνικο (που και αυτό νομίζω ότι υπάρχει στα αρχεία).
Εκείνο που χρειάζονται τα Κλασικά είναι μια αναστατική έκδοση με προδιαγραφές και τεκμηριώσεις πραγματικού συλλεκτικού χαρακτήρα, έστω ψηφιακή, αλλά με τεχνικές που να θυμίζουν τα παλιά λιθόγραφα. Αυτό, όμως θα πρέπει να γίνει ύστερα από κάποια χρόνια αργότερα, γιατί τώρα το προϊόν με την εντατική του παρουσία στα περίπτερα και στα παλαιοπωλεία έχει απαξιωθεί... Όλα τα άλλα είναι φιλολογίες.
Υ.Γ. Πάντως, το blog "Classics in Comics" του group του "Δεινοθήσαυρου" -που σύντομα επανέρχεται σε δράση ετοιμάζει κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις για τον θρυλικό τίτλο!
Ευχαριστώ για τις προσθήκες σας, φίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτά που αναφέρεις, Γιώργο (και είναι όλα σωστά), δεν ήξερα -ή δεν θυμόμουν- ότι "ελληνικά" τεύχη είχαν μεταφραστεί και στο εξωτερικό...