Αγαπητοί φίλοι, είμαστε πολύ χαρούμενοι γιατί με αυτήν την ανάρτηση συμπληρώσαμε τις 100! Για το είδος του blog, αυτό είναι μεγάλη επιτυχία, μιας και το επιτύχαμε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις 112 ημέρες!
Σε μελλοντική ανάρτηση θα σας παρουσιάσουμε και τα στατιστικά αυτών των πρώτων 100 αναρτήσεων (επισκέπτες, σχόλια κτλ).
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς για την αγάπη και την υποστήριξή σας! Χωρίς την δική σας παρουσία εδώ, δεν θα είχαμε καταφέρει τίποτα! Ακόμα και με το παραμικρότερο σχόλιό σας, μας δίνεται την δύναμη και το κουράγιο να συνεχίζουμε...
Και παρά τις πολλές υποχρεώσεις μας, εμείς σας υποσχόμαστε να συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς! Και όχι μόνο αυτό... Σας ετοιμάζουμε και πολλές εκπλήξεις!!!
Εμπρός, λοιπόν, όλοι μαζί για να γιορτάσουμε σύντομα την ανάρτηση Νο 1000!!!
Άμποτε να γίνουν χιλιάδες και μυριάδες! Καλά να είμαστε και πάντοτε ανήσυχοι. «Ανάθεμά τον που ξεδίψασε» έλεγε ο Καζαντζάκης! Καλημέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Bill!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι άλλη σύμπτωση: αναφέρεις τον Καζαντζάκη (έναν από τους κορυφαίους συγγραφείς στον κόσμο), σήμερα που εγώ τελειώνω την ανάγνωση του "Ζορμπά"! Φοβερό, ε;
Ένα απ' τα καλύτερα μηνύματα του Ζορμπά θυμάμαι ήταν το εξής: "Όταν μια γυναίκα κοιμάται μόνη της, όλοι εμείς οι άντρες, φταίμε!" Ο Καζαντζάκης.Τόσο ρωμαλέος και τόσο μόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε και εκατομύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Καζαντζάκης είναι ΘΕΟΣ.
Tzim μετά τον Ζορμπά διάβασε "OI ΑΔΕΡΦΟΦΑΔΕΣ", αν δεν το έχεις κάνει ήδη.
Συγχαρητήρια στο club και κουράγιο και επιμονή για την συνέχεια. Δεν έχει και πολύ σημασία Jim ο αριθμός των αναρτήσεων. Οσο η ποιότητα αυτών. Ευτυχώς εδώ υπάρχει ΤΡΟΜΕΡΗ ποιότητα. Αρα πια έχουμε τον ιδανικό συνδυασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήAυτό να λέγεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήHunter συμφωνώ απόλυτα.
Παιδιά, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο για όλα, τι να κάνω...
Μην ξεχνάτε ότι έρχεται άμεσα και το τεύχος 12 του Magazine...
Bill, πες μου ειλικρινά: δεν έχεις την αίσθηση ότι όλα τα βιβλία του Καζαντζάκη είναι γεμάτα από παρόμοιες ατάκες σαν αυτή που ανέφερες; Ο άνθρωπος δεν ήταν συγγραφέας, ζωγράφος ήταν και ζωγράφιζε με την πλουσιότατη ελληνική γλώσσα, την οποία γνώριζε σε υπέρτατο βαθμό...
Τζο, ο "Ζορμπάς" είναι το 4ο βιβλίο του Καζαντζάκη που διαβάζω, θα ψάξω για τις "Αδερφοφάδες"...
Hunter, με το αντράκι σου στο σχολείο όλα καλά; Κι ένας συνάδελφος-φίλος είχε "προβλήματα προσαρμογής" φέτος με το πρωτάκι του και πάνω που τα έβλεπε όλα μαύρα, ο μικρός τα ξεπέρασε όλα! Μην αγχώνεσαι, τα παιδιά βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους...
Παναγιώτη, αν και θα διαβαστεί κουραστικό και σαν κάτι που είναι πλέον γνωστό σε όλους τους φίλους των κόμικς, εδώ προσφέρονται γνώσεις και ποιότητα. Η δουλειά που πέφτει είναι καταπληκτική και παράδειγμα προς μίμηση. Συγχαρητήρια για το ήθος σου και την αξιοπρέπεια που προωθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιο του Hunter.Πράγματι στο...σαλούν μας υπάρχει χαρούμενη και ανθρώπινη ατμόσφαιρα. Και όλοι έχουμε καταλάβει τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν και παίζουν στη ζωή μας τα κόμικς. Δεν είναι χάσιμο χρόνου, όπως μας έλεγαν οι μεγαλύτεροι.Είναι πολιτισμός και εξέλιξη. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως Πητ ο Καζαντζάκης γεννήθηκε για να γράφει. Η πένα του είναι ασύγκριτη και μοναδική. Πιστεύω όμως πως κάτι τον κυνηγούσε. Ήταν ένας τραγικός άνθρωπος.Το βιβλίο του "Ασκητική" είναι για μένα Ευαγγέλιο!
Φίλε μου, Spirit, ευχαριστώ πολύ, με κάνεις και κοκκινίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήBill, όποιος έχει διαβάσει "Ασκητική", "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", "Ο τελευταίος πειρασμός", "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά", δεν νομίζω να μην βλέπει με άλλα μάτια πια τη ζωή...
Όσο για τα κόμικς, φυσικά και πρέπει να τα βλέπουμε έτσι. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα χάθηκε αυτή η ευκαιρία. Εδώ, ποτέ δεν έδωσε κανένας μεγάλο βάρος σε αυτόν το τομέα (καλά-καλά ούτε καν οι εταιρείες που εξέδιδαν τέτοιου είδους περιοδικά). Κι από την κατάσταση αυτή, περάσαμε στην άλλη, τη σημερινή: Big brother, Ρουβάς, MTV και κινητά τηλέφωνα... Γιατί να στραφεί ένα παιδί, σήμερα, στα κόμικς; Άσε που είναι και κουραστικό το διάβασμα (για λογοτεχνία, ούτε λόγος, βέβαια...)!
Τι έφταιξε βρε παιδιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού έχουμε κάνει λάθος;
Μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε στο προσκήνιο.
Η σειρά μας είναι τώρα.
Η ώρα που συνομήλικοι μας θα κυβερνούν φτάνει, αν δεν έχει φτάσει ήδη.
Φίλοι, γνωστοί και συμμαθητές μας ήδη πολιτεύονται.
Άνθρωποι της ηλικίας μας, που έχουν διαβάσει τα ίδια περιοδικά, κόμιξ, και βιβλία είναι αυτοί που εργάζονται και διευθύνουν τα κάθε λογής MTV, Bigbrother και Mastershef. Μανατζάρουν Ρουβάδες, σουβάδες και κουβάδες.
Τις ίδιες ταινίες, σειρές και ντοκιμαντέρ δεν βλέπαμε;
Μήπως δεν είμαστε κι εμείς (η γενιά μας) και τόσο άμοιροι ευθυνών;
Ή μήπως είμαστε προβατάκια ενός μεγάλου βοσκού που μας οδηγεί για σφαγή κι εμείς βελάζουμε χαρούμενα μέχρι να νιώσουμε την λεπίδα στο λαιμό;
Τι δεν μεταδώσαμε σωστά στην νέα γενιά;
Γιατί δεν κλείνουμε την TV όταν παίζει Big brother κτλ.
Γιατί μόνο μερικοί από εμάς βγήκαν προβληματισμένοι (ίσως και προβληματικοί) και οι περισσότεροι όχι;
Τελικά μόνο οι άλλο φταίνε και εμείς πουθενά;
Γιατί με έπιασε τώρα κι εμένα τέτοιος ίστρος ερωτήσεων;
Να ζει κανείς ή να μη ζει;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλα και πολύ σημαντικά όλα τα ερωτήματα που θέτεις!
Πραγματικά, δεν μπορώ να απαντήσω στα περισσότερα, όμως ένα είναι το σίγουρο: ΌΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΑ!
Πέρασε ο καιρός που ρίχναμε συνέχεια τα βάρη στους άλλους! Αύριο, τα παιδιά μας, από εμάς θα ζητήσουν ευθύνες, ούτε από τον Καραμανλή, ούτε από τον Γιωργάκη...
Ας αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε, επιτέλους, το κακό που έχουμε κάνει όλοι μας σε αυτή τη χώρα! Και ας λάβουμε τα μέτρα μας για το αύριο...
Λες να είναι στο αίμα του Έλληνα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο DNA άρα;
Γι αυτό λέω επιτακτική ανάγκη να διαβάσουμε όλοι τους «Αδερφοφάδες» του Καζαντζάκη.
Είναι η πραμάτεια του πάνω στον αλληλοφαγωμό των Ελλήνων (Εμφύλιος).
Ο Αδερφός που τρώει τον αδερφό του…
Και με ένα τέλος που το διαβάζω ξανά και ξανά και ξανά.