Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Νέες εκδόσεις 23 - Βιβλιοθήκη Ιούλιος Βερν 1 (Σειρά βιβλίων)


Κυκλοφόρησε στα περίπτερα ο πρώτος τόμος της νέας σειράς βιβλίων "Βιβλιοθήκη Ιούλιος Βερν", από τις εκδόσεις "4π". Πρόκειται για μια εξαιρετική έκδοση με δερματόδετα, καλαίσθητα εξώφυλλα, αφιερωμένη στον μεγάλο Γάλλο συγγραφέα. Η ιδιαιτερότητα αυτής της έκδοσης έχει να κάνει με την προσπάθεια της -όσο το δυνατόν πιστότερης- αναπαραγωγής των αυθεντικών εξωφύλλων της πρώτης γαλλικής έκδοσης. Σε μία, φυσικά, πολυτελή απομίμηση.
Επίσης, πρέπει να αναφέρουμε, την πολύ καλή ποιότητα της χρυσοτυπίας στα εξώφυλλα αλλά και τις εικονογραφημένες ράχες που προσδίδουν μεγαλύτερη ομορφιά στο όλο εγχείρημα!
Ο πρώτος τόμος κυκλοφορεί με το πρώτο -κατά χρονολογική σειρά- περιπετειώδες μυθιστόρημα του μεγάλου οραματιστή, το "Πέντε εβδομάδες μέσα σ' ένα αερόστατο", ενώ έχουν ανακοινωθεί οι τίτλοι και των υπόλοιπων βιβλίων του πρώτου κύκλου έκδοσης.
Η τιμή του πρώτου τόμου είναι μόλις 3.95 ευρώ, αντί της κανονικής που θα είναι 7,95. Η έκδοση ανακοινώθηκε πως θα είναι εβδομαδιαία, αλλά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι ο πρώτος τόμος κυκλοφόρησε νωρίτερα, λόγω των εορτών.


Όλοι οι τόμοι:
Τόμος 1: "Πέντε εβδομάδες μέσα σ' ένα αερόστατο"
Τόμος 2: "Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες"
+ Δώρο ο τόμος "Το Αιγαίο στις φλόγες"
Τόμος 3: "20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα"
Τόμος 4: "Από τη Γη στη Σελήνη"
Τόμος 5: "Ταξίδι στο κέντρο της Γης"
Τόμος 6: "Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ: Νότια Αμερική"
Τόμος 7: "Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ: Αυστραλία"
Τόμος 8: "Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ: Ειρηνικός Ωκεανός"
Τόμος 9: "Γύρω από τη Σελήνη"
Τόμος 10: "Μιχαήλ Στρογκόφ"
Τόμος 11: "Ο πλοίαρχος Χατεράς: Οι Άγγλοι στον Πόλο"
Τόμος 12: "Ο πλοίαρχος Χατεράς: Η έρημος των πάγων"


Ο πρώτος τόμος συνοδεύεται από ένα έξτρα έγχρωμο 16σέλιδο με στοιχεία γύρω από την ζωή και το έργο του σπουδαίου συγγραφέα.


Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικα εξώφυλλα περιοδικών - Μέρος Β΄


Η προσπάθειά μας να ανασύρουμε από την μνήμη σας παλιές αναμνήσεις, συνεχίζεται...
Μερικά ακόμη παλιά εξώφυλλα περιοδικών, στο κλίμα των ημερών...






Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Πώς να περάσετε τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής σας


Από τότε που ήμασταν μικρά παιδιά, τα Χριστούγεννα αποτελούσαν την πιο θαυμάσια περίοδο του έτους. Όλοι είναι ευδιάθετοι και χαμογελαστοί. Η γκρίνια μειώνεται αισθητά. Οι πόλεις και τα εμπορικά καταστήματα φορούν τα γιορτινά τους, ενώ τα σπίτια και τα γραφεία μας διαγωνίζονται για τον καλύτερο στολισμό.
Όλη η πλάση ετοιμάζεται για να υποδεχτεί με λαμπρότητα και χαρά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Εμείς όμως πως πάμε από διάθεση; Είμαστε έτοιμοι να περάσουμε τέλεια και φέτος, παρά τις δυσκολίες της ζωής και την οικονομική κρίση που μας καταδιώκει; Παρακάτω υπάρχουν μερικά tips για να περάσουμε φέτος όσο πιο ευτυχισμένα μπορούμε τις γιορτινές μέρες.
Τα Χριστούγεννα θεωρούνται από τους περισσότερους μία οικογενειακή περίοδος κι έτσι η κατάλληλη κίνηση μάλλον είναι να περάσουμε τις γιορτές με τους δικούς μας. Δεν έχει σημασία το αν το χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα είναι τόσο πλούσιο ή αν τα δώρα θα είναι λαμπερά... Έχει σημασία να βρισκόμαστε ανάμεσα σε ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε, σε μία ατμόσφαιρα γαλήνης και θαλπωρής. Αν παρόλα αυτά η οικογένειά μας βρίσκεται αρκετά χιλιόμετρα μακριά και δεν μπορούμε να τους επισκεφτούμε, τότε δεν έχουμε παρά να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να μας φέρει κοντά. Πολύτιμες ευχές και μερικά γλυκά λόγια, θα φτιάξουν σίγουρα τη διάθεση μας.
Οι οικογενειακές παραδόσεις έχουν την τιμητική τους αυτές τις ημέρες. Πώς θα σας φαινόταν όμως, αν φέτος δημιουργούσαμε τη δική μας παράδοση; Δεν χρειάζεται να είναι κάτι τρομερά δύσκολο ή πολύπλοκο, αλλά μία απλή κίνηση που μπορεί να γίνει αγαπημένη συνήθεια. Για παράδειγμα, ανήμερα των Χριστουγέννων όλη η οικογένεια να φοράει το ίδιο χρώμα μπλούζας ή να ξυπνάει ο ένας τον άλλον με γιορτινά τραγούδια, ή να φτιάχνει όλη η οικογένεια μαζί ένα χριστουγεννιάτικο σπιτάκι από μπισκότα και ζαχαρωτά. Απλά πράγματα, που ποιος ξέρει, μπορεί να περάσουν στις επόμενες γενιές και να αποκτήσουν το δικό τους κομμάτι στην ιστορία της οικογένειας. Ακόμη όμως κι αν δεν συμβεί αυτό, τότε θα έχουμε απλά μοιραστεί μερικές όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους μας.


Τα οικογενειακά άλμπουμ φωτογραφιών, αποτελούν συνήθως τα πιο συγκινητικά ντοκουμέντα των αναμνήσεών μας στο πέρασμα του χρόνου. Έτσι, μπορούμε να φροντίσουμε ώστε αυτά τα Χριστούγεννα να μείνουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας, απαθανατίζοντας κάθε χαρούμενη κι ιδιαίτερη στιγμή. Από την Παρασκευή της γεμιστής γαλοπούλας και το πλάσιμο των μελομακάρονων, μέχρι το πρωινό ξύπνημα της Πρωτοχρονιάς και το άνοιγμα των δώρων. Τα παιδιά που κάθονται γύρω από το δέντρο, οι γονείς μπροστά στο τζάκι, το τσούγκρισμα των ποτηριών και το κόψιμο της γαλοπούλας, μπορούν να αποτελέσουν μελλοντικά αφορμές συγκίνησης και γλυκιάς νοσταλγίας.
Τα Χριστούγεννα όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είμαστε όσο πιο χαρούμενοι και ήρεμοι μπορούμε. Γι' αυτό, ας μην κρατήσουμε κακία σε κανέναν ό,τι κι αν μας κάνει. Ας κάνουμε μία μικρή υποχώρηση στη διαμάχη με τους συναδέλφους μας. Ας απολαύσουμε μία ζεστή σοκολάτα με τους φίλους μας στο καφέ της γειτονιάς. Ας σπαταλήσουμε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μας, για να αγοράσουμε τα δώρα της οικογένειάς μας. Ας κάνουμε μία βόλτα στα μαγαζιά, απλά κρατώντας το χέρι του αγαπημένου μας ανθρώπου...
Και τελικά, ας θυμηθούμε το λόγο που γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Με όλη την αναστάτωση και τις δυσκολίες της εποχής, είναι τόσο δύσκολο να εστιάσει κανείς στις κοινωνικές παραδόσεις και τόσο εύκολο να ξεχάσει γιατί οι άνθρωποι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Όταν συνειδητοποιήσουμε το πραγματικό νόημα της γιορτής αυτής, της γιορτής της αγάπης, της αλληλεγγύης, της προσφοράς και της γαλήνης, τότε θα την απολαύσουμε και καλύτερα.

Καλά Χριστούγεννα!!!


Το κείμενο το βρήκαμε στο http://www.miss.gr

Ο Ρωμιός Άη Βασίλης και ο Santa Claus της Coca-Cola


Την ημέρα του Αγίου Βασιλείου (πρωτοχρονιά) έχουμε την προσμονή ενός ταπεινού και καλού Έλληνα αγίου, με τα μαύρα γένια και το σκούρο φτωχό ράσο, που έρχεται από την Καισάρεια της Καππαδοκίας (Μικρά Ασία) να ευλογήσει τα σπιτικά μας και να πάρει το δικό του κομμάτι από τη βασιλόπιτα (βγάζουμε ένα του Χριστού, ένα της Παναγίας, ένα του Αγίου Βασιλείου, ένα του φτωχού, ένα του σπιτιού, και μετά τα δικά μας –αν πέσει το φλουρί του Χριστού, της Παναγίας ή του Αγίου Βασιλείου, το δίνουμε στην εκκλησία).
Αυτός είναι ο Άγιος Βασίλειος, ο φιλάνθρωπος επίσκοπος του 4ου αιώνα μ.Χ., ο άνθρωπος των γραμμάτων, ο ταπεινός και θαυματουργός (ένας από τους Τρεις Ιεράρχες), και όχι ο πονηρούλης Santa Claus που εισήχθη από την Αμερική για να διαφημίσει αναψυκτικά και την πραμάτεια των εμπόρων. Καλός είναι κι αυτός (με την άσπρη γενειάδα και το βαθύ γέλιο και την ταλαιπωρία του –λόγω κοιλίτσας– να χωρέσει από τις καμινάδες) αλλά ο δικός μας, ο ρωμιός Άγιος, είναι πιο Άγιος, πιο βαθύς (σε νόημα), λιγότερο διαφημιστικός αλλά όχι λιγότερο αξιαγάπητος.
Για την ιστορία αναφέρουμε ότι ο Santa Claus, ο ευρωπαϊκός «Πατέρας των Χριστουγέννων», αντιστοιχεί στον Άγιο Νικόλαο και για όλες τις χώρες (εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρο) επισκέπτεται τα σπίτια τα Χριστούγεννα. Εμείς τον δεχόμαστε την πρωτοχρονιά, γιατί είναι η μέρα της εορτής του Αγίου Βασιλείου, που είναι ο δικός μας «Πατέρας των Χριστουγέννων». Η μορφή του Santa Claus, που ξέρουμε πλέον όλοι, διαμορφώθηκε από τον αμερικανό σκιτσογράφο Τόμας Ναστ το 1862, με βάση παλαιότερες ευρωπαϊκές παραδόσεις, ενώ το κόκκινο χρώμα της στολής του το πήρε εξαιτίας του κόκκινου χρώματος γνωστού αμερικάνικου αναψυκτικού που χρησιμοποίησε τη μορφή του σε διαφημίσεις. Αρχικά ήταν ντυμένος στα χρώματα του ουράνιου τόξου…


Από το περιοδικό του Ρεθύμνου «Πολιτεία»

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικα εξώφυλλα περιοδικών - Μέρος Α΄


Όταν ήμασταν παιδιά περιμέναμε με μεγάλη χαρά τις ημέρες των εορτών. Γιατί ξέραμε ότι το σχολείο θα διακοπεί για δύο εβδομάδες κι εμείς θα έχουμε πολύ χρόνο για παιχνίδι και χαλάρωση! Ξέραμε, επίσης, ότι θα πάρουμε και δώρα. Όσο φτωχοί και να ήταν οι δικοί μας, πάντα κάτι θα μας έφερνε ο... Άγιος Βασίλης!
Όμως, τις γιορτές αυτές τις περιμέναμε και για έναν άλλο λόγο... Ήταν η ευκαιρία για να διαβάσουμε τα αγαπημένα μας περιοδικά χωρίς την πίεση των γονιών μας για τα μαθήματα! Κάποιοι από εμάς μπορεί να μάζευαν για εβδομάδες ολόκληρες τα αγαπημένα τους περιοδικά για να βρουν την ευκαιρία να τα διαβάσουν μαζεμένα στις γιορτές.
Φυσικά, θα θυμάστε ότι και τα περιοδικά, τέτοιες άγιες μέρες, φορούσαν τα καλά τους και κυκλοφορούσαν με γιορτινά πολύχρωμα εξώφυλλα, σε μια προσπάθεια να τραβήξουν το βλέμμα (αλλά και το χαρτζιλίκι) μας! Μερικά τέτοια εξώφυλλα θα σας παρουσιάσουμε σήμερα, στην προσπάθειά μας να ανασύρουμε από την μνήμη σας παλιές αναμνήσεις... Ίσως κάποια από αυτά κάτι να σας θυμίσουν...






Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Αξέχαστες Ιστορίες 23 - Το χαμένο παιδί


Ατμόσφαιρα γιορτινή και η σειρά αυτή των παρουσιάσεων δεν θα μπορούσε να μην εναρμονιστεί με το κλίμα των ημερών. Έτσι, λοιπόν, θα θυμηθούμε σήμερα μια χριστουγεννιάτικη ιστορία, μία περιπέτεια των παιδιών που μας "μάγεψε" κάποτε με την πρωτοτυπία και την ευαισθησία της! Πρόκειται για την ιστορία "Το χαμένο παιδί" που έγραψε ο Κώστας Φωτεινός (Πότης Στρατίκης) και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 425 του Μικρού Σερίφη, τα Χριστούγεννα του 1971! Πολλοί από εμάς, βέβαια, την ιστορία την διαβάσαμε πολύ αργότερα μέσα από τις επανεκδόσεις (τεύχη 862 και 1313 του Μικρού Σερίφη), όμως αυτό δεν έχει σημασία. Η συγκίνηση ήταν η ίδια...
Υπόθεση: Προπαραμονή Χριστουγέννων και τα παιδιά πλησιάζουν σε ένα χωριό, το Λίντο, όταν ακούνε μία γυναίκα που φωνάζει συνέχεια ψάχνοντας το παιδί της. Ο μικρός Μπομπ έφυγε από το σπίτι για να πάει να βρει το φυλακισμένο πατέρα του, που κατηγορείται ότι σκότωσε το σερίφη του Λίντο. Το μικρό παιδί δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο πατέρας του είναι δολοφόνος και λίγες μέρες πριν την εκτέλεσή του αποφασίζει να αποδείξει ότι εκείνος είναι αθώος. Στο μεταξύ, στο χωριό, όλοι έχουν στραφεί ενάντια στην γυναίκα και κανείς δεν την βοηθά να βρει το παιδί. Οι τέσσερις μικροί φίλοι θα μάθουν από τα χείλη της νέας γυναίκας την ιστορία της και θα αποφασίσουν να ψάξουν όχι μόνο για το χαμένο παιδί αλλά και για τον πραγματικό δολοφόνο του σερίφη του Λίντο. Ο Τζιμ είναι πεπεισμένος ότι κάποιος άλλος είναι ο δολοφόνος και δεν θα ησυχάσει αν δεν τον ανακαλύψει... Για να μπορέσει να προσφέρει την χαρά σε ένα μικρό παιδί τις μέρες των Χριστουγέννων...
Κριτική περιπέτειας: 5/5


Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το τεύχος 425, στο οποίο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά αυτή η ιστορία, ήταν το πρώτο "Πανηγυρικό" τεύχος του Μικρού Σερίφη! Περιείχε, μάλιστα, και δίχρωμες εσωτερικές σελίδες!...

Ένα site αφιερωμένο στα fanzines!


Εδώ και λίγο καιρό, το περιοδικό του Club μας έχει καταχωρηθεί στο site "fanzinesnet", μια ιστοσελίδα αφιερωμένη στα fanzine περιοδικά. Για όσους δεν έχει τύχει να επισκεφθούν ποτέ την συγκεκριμένη ιστοσελίδα, τους παρουσιάζεται μια καλή ευκαιρία. Η διεύθυνση (http://www.fanzines.gr), βρίσκεται πλέον ανάμεσα στις υπόλοιπες προτεινόμενες ιστοσελίδες μας.
Εκεί θα βρείτε εξώφυλλα, άρθρα και πληροφορίες για τις περισσότερες ελληνικές περιοδικές αυτοεκδόσεις. Θα ανακαλύψετε ότι τα fanzine καλύπτουν όλες τις θεματολογίες, ενώ αποτελούν και ένα πραγματικό "κυνήγι θησαυρού" για τους συλλέκτες, λόγω του περιορισμένου τιράζ τους!
Το "Club Φίλων Μικρός Σερίφης - Magazine", είναι ένα από αυτά τα περιοδικά, ωστόσο ξεχωρίζει για την εμφάνιση και την ποιότητά του! Για την καταχώρηση και την προβολή θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον φίλο Γιώργο! Καλή συνέχεια παιδιά...

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Σινεμά και DVD 9 - Λούκυ Λουκ (2009)

Στους κινηματογράφους από τις 30 Δεκεμβρίου
H νέα ταινία ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ, βασισμένη στο δημοφιλές comic των Morris & Goscinny, έρχεται στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες στις 30 Δεκεμβρίου από την Audio Visual. Περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά και συνεντεύξεις των συντελεστών, μπορείτε να διαβάσετε στο δελτίο Τύπου που ακολουθεί:


Ημερομηνία Εξόδου: 30 / 12 / 2010
Είδος: ΚΩΜΙΚΗ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
Σκηνοθεσία: ΤΖΕΪΜΣ ΧΙΟΥΘ
Σενάριο: ΣΟΝΙΑ ΣΙΛΙΤΟ, ΤΖΕΪΜΣ ΧΙΟΥΘ & ΖΑΝ ΝΤΙΖΑΡΝΤΕΝ βασισμένο στην ιστορία κόμιξ «Οι Περιπέτειες του Λούκυ Λουκ» των ΜΟΡΙΣ & ΓΚΟΣΙΝΙ
Παραγωγή: ΙΒ ΜΑΡΜΙΟΝ, ΣΑΪΝΤ ΜΠΕΝ ΣΑΪΝΤ
Πρωταγωνιστούν: ΖΑΝ ΝΤΙΖΑΡΝΤΕΝ, ΜΙΚΑΕΛ ΓΙΟΥΝ, ΣΙΛΒΙ ΤΕΣΤΙ, ΝΤΑΝΙΕΛ ΠΡΕΒΟΣΤ, ΑΛΕΞΑΝΤΡΑ ΛΑΜΙ, ΜΕΛΒΙΛ ΠΟΥΠΟ, ΑΝΤΡΕ ΟΥΜΑΝΣΚΙ, ΖΑΝ-ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΠΑΛΜΕ
Διανομή: AUDIO VISUAL ENTERPRISES S.A.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο άνθρωπος που πυροβολεί πιο γρήγορα κι από τη σκιά του καταφθάνει στη μεγάλη οθόνη! Ο ένας και μοναδικός Λούκυ Λουκ (Ζαν Ντιζαρντέν), πάντα με τη συνοδεία του πιστού τετράποδου συντρόφου του, Ντόλι, θα επιστρέψει στην πόλη των παιδικών του χρόνων, όπου θα συναντήσει τον Μπίλι Δε Κιντ (Μικαέλ Γιουν), την Καλάμιτι Τζέιν (Σιλβί Τεστί), τον Πατ Πόκερ (Ντανιέλ Πρεβόστ), τον Τζέσι Τζέιμς (Μελβίλ Πουπό) και τη Μπελ (Αλεξαντρά Λαμί). Μία απίστευτη κωμωδία γουέστερν – φόρος τιμής στην αριστουργηματική ομώνυμη σειρά κόμιξ των Μορίς και Γκοσινί.

Η ΤΑΙΝΙΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΤΖΕΪΜΣ ΧΙΟΥΘ

Πώς βρεθήκατε να σκηνοθετείτε αυτήν την ταινία;
Συνήθως μου παίρνει ένα εξάμηνο μέχρι να πω το ναι για μια ταινία. Αυτή τη φορά όμως, όταν ο παραγωγός Ιβ Μαρμιόν μου έκανε την πρόταση για μια μεταφορά του Λούκυ Λουκ, του απάντησα αυθόρμητα «Φυσικά και να την κάνουμε! Θα πρωταγωνιστεί ο Ζαν Ντιζαρντέν και θα τη γυρίσουμε στην Αργεντινή». Μόλις τελείωσε το ραντεβού μας, προβληματίστηκα πραγματικά: “Πώς αποφάσισα να συμφωνήσω τόσο άμεσα;”, σκέφτηκα. Και τότε συνειδητοποίησα ότι τα κόμιξ του Λούκυ Λουκ ήταν πάντα τα αγαπημένα μου, ότι μεγάλωσα στην κυριολεξία μαζί τους. Επίσης ο Ζαν Ντιζαρντέν αντιπροσωπεύει την προσωπική μου εικόνα για τον Λούκυ Λουκ. Όσο για την Αργεντινή, για μένα περιλαμβάνει αυτή τη ρομαντική εικόνα της Αμερικής, το ιδανικό περιβάλλον όπου ο Λούκυ Λουκ θα μπορούσε να περιφέρεται ως μια ρομαντική, μόνη φιγούρα κόντρα στο ηλιοβασίλεμα. Τα είχα βρει όλα με τη μία, ήταν σα να με περίμεναν.

Πάντα οι ταινίες σας θύμιζαν κόμιξ. Μοιάζει επομένως φυσικό που καταλήξατε να κάνετε τη μεταφορά μιας ιστορίας κόμιξ για τη μεγάλη οθόνη.
Γενικά μου αρέσουν πολύ τα κόμιξ. Όπως και μου αρέσει να συγκινούνται οι θεατές όταν βλέπουν μια ταινία μου. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις αισθάνομαι σαν το Μάγο του Οζ, που κινεί τα νήματα. Όταν προσπαθείς να μεταφέρεις ένα κόμικ αυτούσιο στον κινηματογράφο έχεις 150% πιθανότητες το αποτέλεσμα να είναι χειρότερο από το πρωτότυπο. Μεταφέρω σημαίνει βρίσκω την ψυχή του πρωτότυπου έργου και την τοποθετώ σε έναν άλλο κόσμο. Στην περίπτωση του Λούκυ Λουκ, το πρώτο βήμα ήταν να τον κάνουμε αληθινό, να μεταμορφωθεί από σκίτσο-ήρωας σε άνθρωπο. Όπως άλλωστε και όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες, που ξαφνικά αποκτούν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, π.χ. ιδρώνουν, έχουν αγωνίες, αποκτούν φωνή και συγκεκριμένη προφορά. Στη συνέχεια αναρωτηθήκαμε για τα πάντα σχετικά με τη ζωή του Λούκυ Λουκ: πώς λέγεται πραγματικά, ποιοι είναι οι γονείς του, γιατί είναι τόσο αποφασισμένος να προστατεύσει τη Δύση; Διαβάσαμε όλα τα βιβλία αναζητώντας στοιχεία που θα μας βοηθούσαν να χτίσουμε καλύτερα το χαρακτήρα του.

Πώς θα περιγράφατε την ταινία;
Δεν είναι μία παρωδία του Τζον Φορντ ή του Σέρτζιο Λεόνε. Θα έλεγα ότι είναι μία «κωμική γουέστερν περιπέτεια». Πιστεύω ότι στη Γαλλία δεν έχουμε αρκετούς ήρωες και η συγκεκριμένη ταινία ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για να δημιουργήσουμε έναν. Αυτό για μένα ήταν πολύ σημαντικό.

Γιατί δεν επιλέξατε να μεταφέρετε ένα συγκεκριμένο βιβλίο Λούκυ Λουκ;
Κανένα από τα βιβλία δεν περιέχει όλες τις πληροφορίες που θέλαμε να δώσουμε για τον Λούκυ Λουκ – την ιστορία του, τα μυστικά του, τα παιδικά του χρόνια. Όταν η εταιρεία παραγωγής UGC μου είπε ότι εξασφάλισε τα δικαιώματα για όλες τις περιπέτειες του Λούκυ Λουκ, διέκρινα ότι είχαμε μια μοναδική ευκαιρία να γράψουμε ένα σενάριο με όλες τις απαντήσεις για το χαρακτήρα και να συμπεριλάβουμε τις καλύτερες στιγμές από τις περιπέτειές του: να έχουμε τον Μπίλι δε Κιντ, την Καλάμιτι Τζέιν, τον Πατ Πόκερ και τον Τζέσι Τζέιμς στην ίδια ταινία. Επίσης μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε στο έργο κλασικά θέματα των γουέστερν – το οικογενειακό μυστικό, την προδοσία, την εκδίκηση. Ήταν λοιπόν διπλό πλεονέκτημα να χρησιμοποιήσουμε τη δομή των γουέστερν και να συμπεριλάβουμε στοιχεία από όλα τα βιβλία “Λούκυ Λουκ”, για να αποδώσουμε καλύτερα τον κόσμο που δημιούργησε ο Μορίς.

Πώς καταφέρατε να αποτυπώσετε κινηματογραφικά αυτόν τον κόσμο;
Δουλέψαμε πολύ σε ενδυματολογικό επίπεδο: εξισορροπήσαμε υφές και χρώματα, χρησιμοποιήσαμε την πατίνα του χρόνου πάνω στα ρούχα για να τοποθετήσουμε τον ήρωα μας στο ιστορικό του πλαίσιο και να μάθουμε την ιστορία του. Ο Λούκυ Λουκ “φοράει” στην κυριολεξία την ιστορία του, με τα χιλιομπαλωμένα του ρούχα, τις πολυφορεμένες μπότες του, το τεράστιο καπέλο του. Επίσης ο Μορίς έπαιζε πολύ με τις αναλογίες στο έργο του (π.χ. ψιλόλιγνοι ήρωες με μεγάλα καπέλα ή μικρόσωμοι με μεγάλα κεφάλια) και έπρεπε να βρούμε ένα κινηματογραφικό ισοδύναμο σε αυτό. Εκμεταλλευτήκαμε το θέμα των αναλογιών και στα σκηνικά, που από τη μία υπακούν στην ιστορική αλήθεια του Φαρ Ουέστ, από την άλλη όμως είναι ελαφρώς παραμορφωμένα και τα χρώματα τους παραπέμπουν στο κόμικ – διαφορετικά, η ταινία θα θύμιζε συνηθισμένο γουέστερν.

Πώς χειριστήκατε το θέμα των ειδικών εφέ;
Έπρεπε οπωσδήποτε να μείνουμε πιστοί στην ιστορική περίοδο που περιγράφει το έργο, δηλαδή το 1869, όταν κατασκευάστηκε ο σιδηρόδρομος που ένωνε τις ανατολικές με τις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Επομένως τα ειδικά εφέ έπρεπε να παραμείνουν ουσιαστικά αόρατα, ώστε να μην αποσπούν το θεατή από τη δράση και να μη μαρτυρούν ότι η ταινία γυρίστηκε σήμερα. Επίσης, για να είναι το θέαμα ακόμη πιο αληθοφανές, πολλά από τα εφέ, όπως για παράδειγμα οι εκρήξεις, έγιναν ζωντανά.

Το σάουντρακ λειτουργεί ιδανικά με το έργο…
Το σάουντρακ καθρεφτίζει το περιβάλλον του “Λούκυ Λουκ”, τη συνάντηση δύο εντελώς διαφορετικών κόσμων: της Αμερικάνικης Δύσης με τη Γαλλική κουλτούρα. Βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ηπείρους, κι έτσι έχουμε από τη μία ηρωικά θέματα κι από την άλλη θέματα που παραπέμπουν στην εξέλιξη της δύσης: hard rock, μεξικάνικα… Ήμουν τυχερός που από την πρώτη μου ταινία συνεργάστηκα με τον Μπρουνό Κουλέ, που καταλαβαίνει ακριβώς τι ταιριάζει μουσικά με το κάθε έργο μου.

Τι θα θέλατε να αισθανθεί ο Μορίς εάν μπορούσε να δει την ταινία σας;
Θα ήθελα, καθώς έβγαινε από τον κινηματογράφο, να ένιωθε σα να είχε μόλις διαβάσει ένα κόμικ του. Θα ήθελα πολύ να θεωρούσε την ταινία μου μία πιστή μεταφορά του έργου του. Με άλλα λόγια, θα ήθελα να ένιωθε περήφανος. Για μένα αυτό το φιλμ είναι κάτι πολύ προσωπικό, σαν ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΖΑΝ ΝΤΙΖΑΡΝΤΕΝ

Τι σκεφτήκατε όταν σας πρότεινε ο Τζέιμς Χιουθ να κάνετε τον Λούκυ Λουκ;
Ανάμεσα στην πρόταση και στο να συμβεί πραγματικά πέρασαν τρία χρόνια. Στην αρχή συναντιόμασταν για καφέ και το συζητούσαμε με ενθουσιασμό, σαν παιδιά, σα να ζούσαμε μία φαντασίωσή μας. Μετά όμως χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να βρεθούν τα χρήματα και να συμφωνήσουν όλοι οι ηθοποιοί, και όταν τελικά μαθαίνεις ότι το φιλμ μπαίνει σε παραγωγή, τα όνειρα πρέπει να κάνουν στην άκρη για να μπει μπροστά η δουλειά. Έπρεπε να αποφασίσω πώς θα ήταν καλύτερο να αποδώσω το χαρακτήρα, τι ήθελα να πω για αυτόν, πώς θα τον έκανα ανθρώπινο. Δεν ήθελα να παρουσιάσω μία απομίμηση του κόμικ, ήθελα να προσαρμοστώ στο χαρακτήρα και να βρω μια κοινή πορεία μαζί του.

Ποια είναι η σχέση σας με τα κόμικ “Λούκυ Λουκ”;
Στο σπίτι μου αλλά και στα άλλα σπίτια που σύχναζα σαν παιδί, π.χ. στης γιαγιάς ή στων ξαδέρφων μου, υπήρχε πάντα ένα κόμικ “Λούκυ Λουκ”, κοντά σε ένα “Αστερίξ” ή ένα “Τεν Τεν”. Όμως ο Λούκυ Λουκ ήταν ό μόνος “ήρωας” για μένα. Ήταν ένας καουμπόι. Και μάλιστα ένας Γάλλος καουμπόι. Αυτό είναι παράλογο από μόνο του και το βρίσκω καλό. Παίζοντας λοιπόν τον Λούκυ Λουκ είχα την ευκαιρία να παίξω έναν καουμπόι.

Όμως δεν υπάρχει κάποιο ρίσκο όταν υποδύεσαι μία τέτοια φιγούρα;
Εφόσον πρόκειται για τη μεταφορά ενός κόμικ, είναι η ιδανική περίπτωση για να αναμετρηθείς με έναν τέτοιο χαρακτήρα. Φυσικά τον αντιμετωπίσαμε αρκετά ελεύθερα, αλλά θεωρώ ότι τον σεβαστήκαμε: είναι πιστός, ειλικρινής, σιωπηλός, καμιά φορά σκοτεινός. Και λίγο περίεργος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον έρωτα, για τον οποίο δε γνωρίζει και πολλά πράγματα. Στην πορεία, ούτε μια στιγμή δεν αμφέβαλα ότι ήμουν ο Λούκυ Λουκ. Ακούγεται ίσως ξιπασμένο, αλλά ήξερα ότι μπορούσα να γίνω αυτός ο χαρακτήρας: να του προσθέσω ποιότητες, αρρενωπότητα, να τον κάνω κινηματογραφικό ήρωα.

Τα γυρίσματα σας κράτησαν στην Αργεντινή για τέσσερις μήνες…
Βρήκα τους Αργεντινούς εξαιρετικά συνεργάσιμους, αν και έχουν διαφορετικούς ρυθμούς από εμάς γιατί συνήθως ξενυχτάνε και τα πρωινά είναι δύσκολα για αυτούς. Όμως υπήρχε ένα γενικό κλίμα ενθουσιασμού, ακόμα και με τους κομπάρσους. Ξεκινήσαμε με ένα γύρισμα στην έρημο, σε μεγάλο υψόμετρο, και δεν ήταν ό,τι ευκολότερο. Μας πήρε λίγο χρόνο να μάθουμε να συνεννοούμαστε, γιατί μιλούσαμε αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Το φως ήταν εκτυφλωτικό, μας κοβόταν η ανάσα λόγω ύψους, τα άλογα ήταν φοβισμένα… Από την επόμενη μέρα όμως, όλα κύλησαν κανονικά.

Τελικά πραγματοποιήθηκε η παιδική σας φαντασίωση να “παίξετε τον καουμπόι”;
Απόλυτα. Ήταν τρομερή χαρά να μπαίνεις στο σκηνικό της Ντέζι Τάουν και να κατεβαίνεις το δρόμο σαν καουμπόι. Χάζευα τις λεπτομέρειες σαν παιδί – δε μπορούσα να πιστέψω ότι όλα αυτά ήταν ψεύτικα. Γι’ αυτό γυρίζουμε ταινίες; για να τις πιστεύουμε. Και σ’ αυτήν την περίπτωση πίστεψα πραγματικά πώς όλα ήταν αληθινά.

Η σωματική προετοιμασία για το έργο ήταν δύσκολη;
Όχι. Έκανα μαθήματα ιππασίας με τον Μάριο Λουράσι. Δεν είχα προηγούμενη εμπειρία και είχαμε στη διάθεσή μας μόνο 15 με 20 ώρες μαθημάτων. Μου είπε ο Μάριο: “δεν έχουμε αρκετό χρόνο για να σε μάθω να καβαλάς άλογο, αλλά θα σε μάθω πώς να γίνεις καουμπόι”. Μου έδειξε τα βασικά, πώς να περπατάω δίπλα στο άλογο, να το κοιτάζω, να το καταλαβαίνω, να γέρνω δεξιά ή αριστερά, να αφήνω τα χαλινάρια. Όταν τελικά τα καταφέρνεις, είναι εκπληκτικά. Γίνεσαι ένα με το άλογο.

Παρατηρούμε ότι από την ταινία απουσιάζουν κάποιοι χαρακτήρες, όπως οι Ντάλτον και ο Ραντανπλάν. Γιατί;
Συχνά μας το ρωτάνε αυτό. Όμως οι Ντάλτον, όπως και ο Ραντανπλάν, υπάρχουν σε όλα τα κόμικ “Λούκυ Λουκ”. Ενώ εμείς είχαμε την ευκαιρία να καλέσουμε στο έργο μας πολλούς ακόμα χαρακτήρες, όπως ο Τζέσι Τζέιμς και ο Πατ Πόκερ. Άλλωστε η ταινία λέγεται ‘Λούκυ Λουκ’. Είναι η ιστορία αυτού του άντρα.


ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

ΜΠΙΛΙ ΔΕ ΚΙΝΤ (ΜΙΚΑΕΛ ΓΙΟΥΝ)
Το κακό παιδί της Άγριας Δύσης, με το χαρακτηριστικό καπέλο που μοιάζει σα να είναι βγαλμένο από μυθιστόρημα του Ντίκενς, δε σηκώνει πολλά πολλά. Ο Μπίλι δε Κιντ είναι ικανός να σκοτώσει κάποιον μόνο και μόνο επειδή φοράει ένα ωραίο σακάκι από δέρμα φιδιού. Μέσα σε μία στιγμή μπορεί να μεταμορφωθεί από ανώριμο παιδί σε επικίνδυνο τρελό και κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να βγάλει ξαφνικά από την τσέπη του: ένα Κολτ ή ένα… γλειφιτζούρι.

ΚΑΛΑΜΙΤΙ ΤΖΕΪΝ (ΣΙΛΒΙ ΤΕΣΤΙ)
Με ένα τουφέκι στον ώμο και ένα φλασκί ουίσκι στην κωλότσεπη, η Καλάμιτι Τζέιν ακριβώς όπως και ο Λούκυ Λουκ κινείται μόνη και ανεξάρτητη μέσα σε έναν κόσμο παρανόμων. Βρίζει, φτύνει και αγωνίζεται σαν άντρας. Πίσω όμως από όλα αυτά κρύβεται μία ευαίσθητη γυναίκα, απόλυτα πιστή στον Λούκυ Λουκ και μάλλον επιρρεπής στη γοητεία του.

ΤΖΕΣΙ ΤΖΕΪΜΣ (ΜΕΛΒΙΛ ΠΟΥΠΟ)
Με ένα μεγαλοπρεπές παλτό, μια κάπα που ανεμίζει και ένα μεγάλο ρεβόλβερ με φιλντισένια λαβή, ο Τζέσι Τζέιμς επιβάλλει το δικό του νόμο απλά και μόνο με το σκοτεινό, αδίστακτο βλέμμα του. Ληστεύει τράπεζες απαγγέλλοντας Σέξπιρ. Έχει πραγματικά επίπεδο… ίσως περισσότερο από όσο χρειάζεται. Ο Τζέσι Τζέιμς και ο Μπίλι δε Κιντ, ένας κλασάτος ληστής και ένας παρανοϊκός αλητάκος, κάνουν ένα εκρηκτικό δίδυμο, το τέλειο “ζευγάρι”.

ΠΑΤ ΠΟΚΕΡ (ΝΤΑΝΙΕΛ ΠΡΕΒΟΣΤ)
Ένας χαρισματικός απατεώνας, απίθανος αλλά και επικίνδυνος παίκτης, ο Πατ Πόκερ κρατάει όλα τα χαρτιά της Ντέζι Τάουν στο μανίκι του. Το παγερό βλέμμα κάτω από το βελούδινο καπέλο του, το τέλεια τριμαρισμένο μουστάκι του δείχνουν έναν άνθρωπο που προσέχει την εμφάνισή του. Η απρόβλεπτη βιαιότητά του, σε συνδυασμό με την υπόγεια δειλία του, τον κάνουν έναν πολύπλοκο και ξεχωριστό “κακό”.

ΜΠΕΛ ΣΤΑΡ (ΑΛΕΞΑΝΤΡΑ ΛΑΜΙ)
Κανένας καουμπόι δε μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία της Μπελ Σταρ, της όμορφης και μυστηριώδους τραγουδίστριας των σαλούν. Με το προκλητικό της ντεκολτέ, τα ατέλειωτα πόδια της και τα γαλάζια σαν τον ουρανό της Δύσης μάτια της, η Μπελ ξεσηκώνει κάθε βράδυ τους παράνομους της Ντέζι Τάουν. Βαθιά μέσα της όμως ονειρεύεται να ξεφύγει από τα νύχια του Πατ Πόκερ και να δημιουργήσει οικογένεια με έναν πραγματικό άντρα.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΟΣΤΙΝ ΚΟΥΠΕΡ (ΖΑΝ-ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΜΠΑΛΜΕ)
Ένας ισχυρός κτηματίας, ο Κυβερνήτης Όστιν Κούπερ είναι το δεξί χέρι του Προέδρου αλλά και νονός του Λούκυ Λουκ, και μάλλον τον γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο. Ζεστός και γοητευτικός, έχει την ενέργεια ενός καουμπόι και το κύρος ενός πολιτικού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΟΥΙΝΣΤΟΝ ΤΖΕΪΜΣΟΝ (ΑΝΤΡΕ ΟΥΜΑΝΣΚΙ)
Ο Πρόεδρος Τζέιμσον ενσαρκώνει την ιδέα της νέας Αμερικής. Θέλει να ενώσει την Ανατολή με τη Δύση μέσω του σιδηρόδρομου και τίποτα δε θα τον σταματήσει. Καθισμένος στην αναπηρική του καρέκλα, με ένα πούρο ανάμεσα στα χείλη του, κυβερνά τον τόπο με πεισματικό σθένος και αψεγάδιαστη ακεραιότητα. Και ο μοναδικός που εμπιστεύεται για να επιλύσει μια εθνική κρίση είναι ο Λούκυ Λουκ.

ΝΤΟΛΙ (ΜΠΡΟΥΝΟ ΣΑΛΟΜΟΝΕ)
Αυτό το πανέμορφο καθαρόαιμο, ξανθό και γενναίο άλογο, είναι ο πιο πιστός φίλος του Λούκυ Λουκ και ο σταθερός του σύντροφος σε όλες του τις περιπέτειες. Μαζί μοιράζονται κάθε επιτυχία και μία κονσέρβα φασόλια κάτω από τον έναστρο ουρανό. Ο Ντόλι είναι κάτι παραπάνω από ένα συνηθισμένο άλογο, και αυτή είναι η μόνη αλήθεια… βγαλμένη από την καρδιά ενός γνήσιου τετράποδου φίλου.


Από το http://www.comicdom.gr

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Τζερόνιμο Στίλτον. Ένας ήρωας λίγο διαφορετικός...


Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΙΚΗ με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουν τα βιβλία ενός διάσημου συγγραφέα παιδικών βιβλίων και πολύ καλού τους φίλου, του ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ ΣΤΙΛΤΟΝ.
Ο Τζερόνιμο Στίλτον (Geronimo Stilton) είναι ένας διακεκριμένος διανοούμενος, διευθυντής ενός μεγάλου εκδοτικού οίκου και μιας καθημερινής εφημερίδας. Αλλά το μεγάλο του πάθος είναι το γράψιμο, και όλα τα βιβλία του έχουν γίνει μπεστ-σέλερ στη χώρα του, την Ποντικόννησο. Μάλιστα πήρε και το βραβείο "Πόντιτζερ" για το βιβλίο του: Το Μυστήριο του Χαμένου Θησαυρού.
Ο Τζερόνιμο πήρε επίσης το πρώτο βραβείο ΄Αντερσεν του 2001 ως προσωπικότητα της χρονιάς.
Τον ελεύθερο χρόνο του ο Τζερόνιμο παίζει γκολφ και συλλέγει κρούστες από παρμεζάνες του δέκατου έβδομου αιώνα.
Τώρα τα βιβλία του κατακτούν και τον υπόλοιπο κόσμο.Ήδη έχουν εκδοθεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Στην γειτονική μας μόνο Ιταλία έχουν πουληθεί πάνω από 1.000.000 αντίτυπα!
Για την Ελλάδα επέλεξε εμάς να εκδόσουμε τα βιβλία του, ενώ μας υποσχέθηκε ότι θα έρχεται συχνά στη χώρα μας και θα έχουμε την τιμή να τον φιλοξενούμε στον εκδοτικό μας οίκο, όπου θα συστεγάζονται και τα δικά του γραφεία.



Τα πρώτα βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει είναι:

1. ΤΡΕΛΑ... ΤΡΕΛΑ ΠΑΤΙΝΙΑ
2. ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΑΤΕ ΣΤΗ ΡΟΚΑ ΤΑΚΑΝΙΑ
3. ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟΥ ΜΑΤΙΟΥ
4. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ ΑΠΟ ΤΥΡΙ
5. ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΦΤΑΙΓΕ ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΚΡΕΜΑ
6. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΛΤΟΝ, ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ ΣΤΙΛΤΟΝ
7. Ο ΤΡΑΠΟΛΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΒΑΜΠΙΡ
8. ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΩΝ ΓΑΤΩΝ ΠΕΙΡΑΤΩΝ
9. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΚΟΔΑΜΟΥ
10. ΕΝΑ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΟ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΤΥΡΙΟΥ
11. ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ
12. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ
13. ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΙΛΤΟΝ!
14. ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΖΟΥΓΚΛΑ
15. ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΚΟΝΤΑΣ
16. ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ



Από την ηλεκτρονική σελίδα των Εκδόσεων Στρατίκη
www.stratikis.gr

Ας νιώσουμε τα Χριστούγεννα!


Τέτοιες ημέρες, εορταστικές ο προβληματισμός μπροστά στη σελίδα γίνεται πιο έντονος. Πόσοι αλήθεια έχουμε καταλάβει πως σε λίγες ημέρες έχουμε Χριστούγεννα;
Πόσοι έχουμε καταφέρει να ξεφύγουμε για λίγο από το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας και να ανοίξουμε το βλέμμα μας και την καρδιά μας μπροστά στη γέννηση του Χριστού;
Ελάχιστος ο ελεύθερος χρόνος που μας έχει απομείνει και φροντίζουμε και αυτόν να τον διαθέσουμε για τις -επίσης αγχωμένες- αγορές της τελευταίας στιγμής για τα δώρα και το εορταστικό τραπέζι.
Στριμωγμένοι σε μια ουρά ενός σούπερ-μάρκετ, πίσω από τη βιτρίνα ενός πολύχρωμα φωταγωγημένου καταστήματος, όρθιοι στο ρεβεγιόν ενός μοντέρνου μπαρ. Ζητούμε απλώς το περισσότερο μιας και τα έχουμε όλα.
Πιο πολλά φαγητά στο τραπέζι, πιο πολλά ποτήρια κρασί, περισσότερα δώρα για ανάγκες επίπλαστες, πιο πολλές ώρες διασκέδαση.
Τα Χριστούγεννα βέβαια δεν είναι εκεί. Δεν είναι στα ιλουστρασιόν χαρτιά, δεν είναι στο ποιο μπαλκόνι θα είναι πιο έντονα στολισμένο, δεν είναι στα ξέφρενα ξενύχτια και τα υπερμεγέθη γεύματα. Βέβαια ο καθένας ξέρει μόνο για τον εαυτό του που είναι τα πραγματικά δικά του Χριστούγεννα.
Όμως τα πραγματικά Χριστούγεννα -όσο κοινότοπο και αν ακούγεται- δεν γίνονται χωρίς μια ειλικρινή ευχή (και όχι καυγάδες για τη σειρά στο κατάστημα και παράπονα μετά την ταλαιπωρία από το συνωστισμό), χωρίς την κατανυκτική πρωινή λειτουργία ανήμερα των Χριστουγέννων πριν το πρώτο φως ανατείλει (και όχι μόνο για το πώς θα βρούμε θέση σε κάποιο νυκτερινό κέντρο για το ρεβεγιόν), χωρίς οικογενειακό τραπέζι και σπιτικές μυρουδιές (και όχι με ντελίβερι, κέτερινγκ και τους παππούδες στο δώμα), χωρίς δώρα αγάπης (απλά και συμβολικά).
Ειδάλλως δεν μιλάμε για Χριστούγεννα αλλά απλά για διακοπές.
Φέτος ας νιώσουμε Χριστούγεννα.
Θερμές ευχές!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ
Από το http://diogenis-press.blogspot.com

Βρέθηκαν κομμένες σκηνές του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος»!

Έναν κινηματογραφικό θησαυρό φέρεται να βρήκε στα αρχεία της η Warner Bros. Ο μάγος των ειδικών εφέ, Ντάγκλας Τρέμπουλ, ανακοίνωσε ότι ανακαλύφθηκε μια μπομπίνα με τα 17 λεπτά υλικού που είχε κόψει ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ από το «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος».


Αμέσως μετά την πρεμιέρα, το 1968, ο Κιούμπρικ έκρινε ότι η ταινία ήταν "πλαδαρή" και τη ξαναμόνταρε. Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, οι σκηνές που κόπηκαν θεωρούνταν χαμένες. Τώρα, ορισμένες από αυτές ξαναβγαίνουν στο φως, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί πως και πότε θα μπορέσει να τις δει το ευρύ κοινό.
Πολλοί πιστεύουν ότι η επανακυκλοφορία της ταινίας με τις έξτρα σκηνές θα ήταν "ιεροσυλία", αφού ο τελειομανής Κιούμπρικ είχε επιλέξει να τις αφαιρέσει. Έτσι, θεωρείται πιο πιθανό να συμπεριληφθούν σε μία μελλοντική έκδοση σε DVD και Blu-ray, ως έξτρα υλικό ή να αποτελέσουν τη βάση για ένα ντοκιμαντέρ.
Το "χαμένο" υλικό βρέθηκε σε άριστη κατάσταση σε ένα αλατωρυχείο στο Κάνσας. Τα κινηματογραφικά στούντιο συνηθίζουν να αποθηκεύουν παλιά φιλμ σε ορυχεία, καθώς το σελιλόιντ είναι ευαίσθητο στο φως και στην υγρασία.

Από το http://www.enet.gr

Ορφανός ο Ροζ Πάνθηρας...

Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο πρωτομάστορας του αμερικανικού σλάπστικ, Μπλέικ Έντουαρντς. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει ορισμένες από τις πιο αγαπημένες κωμωδίες των τελευταίων δεκαετιών,όπως τον «Ροζ Πάνθηρα» και τις συνέχειές του, το «10» και το «Βίκτορ, Βικτόρια».


Ο Έντουαρντς ξεκίνησε την καριέρα του γράφοντας σενάρια για το ραδιόφωνο. Συνεργάστηκε, μάλιστα, με τον Όρσον Ουέλες στη ραδιοφωνική εκπομπή του "Πολέμου των Κόσμων", τη διαβόητη φάρσα που έβγαλε το 1938 στους δρόμους τους Αμερικανούς, καθώς τους έπεισε ότι δέχονται εισβολή από Αρειανούς.
Μεταπήδησε στην τηλεόραση, όπου έγραψε ιστορίες με ντετέκτιβ και υπέγραψε, το 1958, την αστυνομική σειρά "Πίτερ Γκαν". Εκεί συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το συνθέτη Χένρι Μαντσίνι, που θα γινόταν τις επόμενες δεκαετίες το άλτερ έγκο του, γράφοντας τη μουσική για τις μεγάλες επιτυχίες του.
Το 1961 σκηνοθέτησε το "Πρόγευμα στο Τίφανις", την κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Τρούμαν Καπότε, μια ταινία που έκανε την Όντρει Χέμπορν σταρ και διαχρονικό πρότυπο κομψότητας.
Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε ο Ροζ Πάνθηρας. Ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του, η ταινία που απογείωσε την καριέρα του και η αρχή μιας θυελλώδους συνεργασίας με τον Πίτερ Σέλερς.
Έντουαρντς και Σέλερς έδωσαν ζωή στο γκαφατζή επιθεωρητή Κλουζό ακόμη έξι φορές, ενώ συνεργάστηκαν και στο "Πάρτι", το 1968. Ο Έντουαρντς έβρισκε ανυπόφορα τα ξεσπάσματα του κυκλοθυμικού και ανασφαλή Σέλερς, γνώριζε όμως ότι η κινηματογραφική χημεία τους ήταν συνταγή επιτυχίας.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, είχε κάποτε πει ότι ο μοναδικός φόβος που έχει για την κόλαση είναι πως αν υπάρχει, θα τον περιμένει εκεί ο Πίτερ Σέλερς.
Ήταν παντρεμένος από το 1969 με την ηθοποιό, Τζούλι Άντριους.

Από το http://www.enet.gr

Νέες εκδόσεις 22 - Ρεμπέτικο (Comic Book)


ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ (το κακό βοτάνι)
του David Prudhomme
Σελίδες: 104 (έγχρωμες), Τιμή: 16,00 ευρώ

Οι ρεμπέτες, το ρεμπέτικο και το κακό βοτάνι. Στις σελίδες ενός πολυβραβευμένου κόμικς, υπογεγραμμένου από τον David Prudhomme. Στα καρέ της ένατης τέχνης, αυτό το σύμπαν με το αναρχικό πνεύμα, αυτή η μουσική που ένωσε την Ανατολή με τη Δύση. Η γοητεία των λιμανιών, ο πόνος της ξενητιάς, οι τσάρκες των ξενύχτηδων, οι χαμένοι έρωτες. Ολα μαζί σε ένα ανεπανάληπτο άλμπουμ, το «ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ».
Μην περιμένετε βέβαια κάποια στεγνή μουσικολογική ανάλυση, διανθισμένη με εικόνες. Το «Ρεμπέτικο» διηγείται γλέντια, σαματάδες, μπλεξίματα με την αστυνομία, ιστορίες και αμαρτίες της καθημερινής ζωής μουσικών και απλών ανθρώπων. Και μας ταξιδεύει πίσω στο 1936, σε μια κρίσιμη καμπή όχι μόνο για τις νότες αλλά για την Ελλάδα ολόκληρη.



Τα βραβεία του «ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ»:
Μεγάλο Βραβείο «Ματιές στον Κόσμο», Φεστιβάλ Κόμικς της Ανγκουλέμ (2010)
Βραβείο Διεθνούς Φόρουμ Κινηματογράφου και Λογοτεχνίας του Μονακό (2010)
Μεγάλο Βραβείο «Χτυποκάρδι», Φεστιβάλ Κόμικς του Σεν Μαλό (2009)

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Αξέχαστες Ιστορίες 22 - Φλόγες στο ποτάμι


Η ιστορία αυτή δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 387 του περιοδικού Μικρός Κάου-μπόϋ, τον Αύγουστο του 1973! Είναι γραμμένη από τον μετρ του είδους, Γιώργο Μαρμαρίδη και αναδημοσιεύθηκε άλλες τρεις φορές στο περιοδικό Μικρός Αρχηγός (τεύχη 273, 597, 826). Είναι μια πολύ δυνατή περιπέτεια με πρωτότυπο σενάριο.
Υπόθεση: Οι τέσσερις φίλοι φτάνουν στο Τρίνιτυ Ροκς με αποστολή να συναντήσουν έναν ομοσπονδιακό αστυνόμο για να συνεργαστούν μαζί του και να συλλάβουν τον Μαύρο Καβαλάρη που τρομοκρατεί την περιοχή. Εκεί, όμως, συλλαμβάνονται ως καταζητούμενοι! Και, προς μεγάλη τους έκπληξη, διαπιστώνουν ότι όλη η πόλη είναι γεμάτη με τις επικηρύξεις τους!... Όλοι τους θεωρούν επικίνδυνους παρανόμους. Το χειρότερο είναι ότι οι γραμμές του τηλέγραφου είναι κομμένες, ενώ ο ομοσπονδιακός αστυνόμος –ο μόνος που θα μπορούσε να επιβεβαιώσει την ταυτότητά τους– έχει εξαφανιστεί από παντού… Ποιος έχει στήσει αυτή τη σατανική πλεκτάνη εναντίον τους και γιατί;
Κριτική περιπέτειας: 4/5.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Ας θυμηθούμε... 3 - Χάι Σάπαραλ / The High Chaparral


Μια από τις πλέον αγαπημένες σειρές που απολαύσαμε στην Ελληνική τηλεόραση, την εποχή που η τελευταία έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα.

Αντιγράφω και μεταφράζω από τη διεθνή ιστοσελίδα IMDB:

Η οικογένεια Cannon διοικεί το ράντσο "High Chaparral" στην Arizona της δεκαετίας του 1870. Ο αρχηγός της οικογένειας Big John επιθυμεί να επιβάλει την κυριαρχία τους παρά την εχθρότητα κάποιων ινδιάνικων φυλών. Σ' αυτό έχει τη συμπαράσταση του αδελφού του, Buck και του γιου του, Billy Blue. Όταν η μητέρα του Blue σκοτώνεται (στο πρώτο επεισόδιο), ο John ενισχύει τη θέση της φαμίλιας με τη σύμπραξη των ερυθρόδερμων Montoya καθώς παντρεύει την κόρη του Victoria... (η συνέχεια επί της μικρής οθόνης).




Back: Mark Slade, Linda Cristal, Leif Erickson, Cameron Mitchell, Henry Darrow
Front: Rudolfo Acosta, Bob Hoy, Roberto Contreras, Ted Markland, Don Collier, Jerry Summers

Και για να το θυμηθούμε καλύτερα:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...