Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Αξέχαστες Ιστορίες 47 - Το αίνιγμα της μαύρης άμαξας


Μία πραγματικά απρόσμενη περιπέτεια, γεμάτη ένταση, μυστήριο και τρόμο, είναι αυτή που θα σας θυμίσουμε σήμερα...
Γράφτηκε από τον Κώστα Φωτεινό (ψευδώνυμο του Πότη Στρατίκη) το καλοκαίρι του 1973 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 504 του περιοδικού Μικρός Σερίφης.
Συχνά, οι συγγραφείς των περιοδικών που εξετάζουμε, κατέφευγαν σε διάφορα τεχνάσματα για να ανεβάσουν το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Ένα από αυτά ήταν και η δημιουργία κλίματος φόβου μέσα από τις ιστορίες, κάποιες από τις οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και "μυστηρίου" και να δημοσιευθούν σε άλλα περιοδικά με τέτοια θεματολογία. Στο λεύκωμα "Μικρός Σερίφης, Ένα Ταξίδι από τον Μύθο στον Θρύλο", υπάρχει ολόκληρο κεφάλαιο αφιερωμένο σε αυτού του είδους τις ιστορίες, που κυριολεκτικά αναστάτωναν τους αναγνώστες, ειδικά εκείνους των μικρότερων ηλικιών...
Μία τέτοια ιστορία είναι και αυτή...


Υπόθεση: Στο Μοξ, βρίσκονται οι πέντε μικροί μας φίλοι, όπου κάνει την εμφάνισή της μία μυστηριώδης μαύρη άμαξα που την οδηγεί ένας σκελετός. Οι κάτοικοι διηγούνται στα παιδιά μια παράξενη ιστορία για μια μαύρη άμαξα που όποτε κάνει την εμφάνισή της στην περιοχή συμβαίνουν πάντοτε μεγάλες συμφορές. Την πρώτη φορά που εμφανίστηκε -πριν από πάρα πολλά χρόνια- έγινε ένας μεγάλος σεισμός και το χωριό θάφτηκε κάτω από βράχους μετά από κατολίσθηση! Την δεύτερη φορά επιτέθηκαν Ινδιάνοι και σκότωσαν σχεδόν όλους τους κατοίκους! Το χωριό ξανακατοικήθηκε με τον καιρό, όμως να που τώρα μια μαύρη άμαξα ξαναεμφανίζεται. Οι κάτοικοι είναι τρομοκρατημένοι και όταν αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτοι νεκροί, δεν είναι λίγες οι οικογένειες που μαζεύουν τα υπάρχοντά τους και φεύγουν από το Μοξ. Ο Πεπίτο κρύβεται κάτω από τα τραπέζια, από το φόβο του, την ίδια ώρα που ο Τζιμ προσπαθεί να πείσει τους πάντες ότι δεν υπάρχουν φαντάσματα!...
Κριτική: 3/5

Η περιπέτεια αυτή δημοσιεύθηκε ξανά στα τεύχη 941 και 1387 του ίδιου περιοδικού και μπορείτε σχετικά εύκολα να την εντοπίσετε...


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Το αρχείο της Άγριας Δύσης 2: Οι σκεπαστές άμαξες (Covered Wagons)


Go Westward!
Η δυνατή αντρική φωνή που βγήκε μέσα από το τσίγκινο χωνί ακούστηκε σχεδόν μισό μίλι μακριά... Ο καβαλάρης στεκότανε στη μέση απόσταση από το κεφάλι ίσαμε την ουρά μιας μακριάς φάλαγγας από 250 περίπου αμάξια, που τα έσερναν δυνατά βόδια και ήταν σκεπασμένα με άσπρο χοντρό ύφασμα σε σχήμα κυλίνδρου. Το σύνθημα-προσταγή «Φεύγουμε προς δυσμάς!» έφτασε ταυτόχρονα και στα δυο άκρα της φάλαγγας. Στο κεφάλι στα δυτικά και στην ουρά στα ανατολικά. Φωνές και σφυρίγματα μπερδεύτηκαν οι ήχοι τους στον αέρα. Εκατοντάδες καμουτσίκια κροτάλισαν ταυτόχρονα.
Ο καβαλάρης τσίγκλησε με τα σπιρούνια του τα πλευρά του αλόγου του και κάλπασε στο κεφάλι της φάλαγγας, που είχε αρχίσει να κινείται αργά. Πέντε λεπτά μετά την εκκίνηση της πρώτης άμαξας ξεκινούσε και η τελευταία. Στην πλάτη της φάλαγγας άρχισε να ξεπροβάλλει ο ήλιος σε ένα καφετί μούχρωμα από τον κουρνιαχτό που σήκωναν χιλιάδες πόδια βοδιών και ρόδες αμαξών


Ήταν ένα από τα πολλά wagon-trains, που στα μέσα της δεκαετίας του ‘840 ξεκινούσαν από το Μισσούρι, τη μεσοπολιτεία των ΗΠΑ και κύριο σημείο εκκίνησης των καραβανιών, για την πολιτεία του Όρεγκον στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, στην περιοχή που είχε αρχίζει να χτίζεται ο μύθος του Φαρ Γουέστ, της Μακρινής Δύσης πάει να πει.
Πολλοί πιονέροι στις ΗΠΑ ενώθηκαν στις μαζικές μετακινήσεις προς δυσμάς για διαφόρους λόγους ο καθένας, που ωστόσο όλοι είχαν να κάνουν με την αναζήτηση καλύτερης ποιότητας ζωής. Άλλοι αναζητώντας μεγαλύτερη έκταση γης για καλλιέργειες ή βοσκοτόπια, άλλοι αναζητώντας φθηνότερο κόστος ζωής από αυτό στις ανατολικές πολιτείες, άλλοι αναζητώντας νέες ευκαιρίες για απόκτηση πλούτου.


Ο δρόμος ήταν πια γνωστός και το μονοπάτι που είχε πατηθεί από χιλιάδες πιονέρους πρωτύτερα, παρά τους κινδύνους που έκρυβε στη διαδρομή του από εχθρικές ινδιάνικες φυλές, ήταν η πιο σύντομη διαδρομή. Ήταν η γνωστή πλέον “Λεωφόρος Όρεγκον” και τα 2.000 μίλια περίπου της απόστασης απαιτούσαν ταξίδι που διαρκούσε από τέσσαρις έως έξι μήνες. Τα οκτώ οχυρά του αμερικανικού ιππικού κατά μήκος της διαδρομής, θεωρητικά μόνο προσέφεραν την ασφάλεια στους ταξιδιώτες, γιατί μόνο στις καουμπόικες ταινίες του Χόλιγουντ το ιππικό έφτανε πάντα στην ώρα του. Χωρίς επικοινωνιακά μέσα και με άλογα ως μέσον ταχείας μετακίνησης ήταν ακατόρθωτο να προλάβουν ακόμα και αν το σε κίνδυνο καραβάνι βρισκόταν σε μεγαλύτερη από 50-60 χιλιόμετρα απόσταση μακριά από το οχυρό.
Λίγο αργότερα, μετά την προσάρτησή της στις ΗΠΑ το 1848, θα προστεθεί και η Καλιφόρνια στους προς δυσμάς προορισμούς των καραβανιών, με κυρίαρχο στοιχείο στη σύνθεση των εποίκων τους “ντεσπεράντος”. Τους “απελπισμένους” που αναζητούσαν στο μυθικό Ελ Ντοράντο το χρυσάφι που έκρυβε η γη. Ήταν η εποχή του πυρετού του χρυσού, που χτύπησε με υψηλές θερμοκρασίες το ενδιαφέρον χρυσοθηρών και τυχοδιωκτών, αλλά και παρανόμων να κινηθούν δυτικά.


ΤΟ ΣΚΕΠΑΣΤΟ ΑΜΑΞΙ
Κυριολεκτικά το όχημα για την κατάκτηση της αμερικανικής Δύσης ήταν το σκεπαστό αμάξι, κοντινός συγγενής, αλλά αρκετά νεώτερος της άμαξας τύπου “Κονεστόγκα” που πρωτοχρησιμοποίησαν οι Γερμανοί άποικοι στην Αμερική από τις αρχές του 18ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκαν αργότερα για τις μετακινήσεις στις ανατολικές ακτές των Ηνωμένων Αποικιών της Αμερικής.
Τα Covered Wagons, οι Σκεπαστές Άμαξες, γνωστά επίσης και από την ποιητική παρομοίωσή τους ως “Σκούνες της Στεριάς” υπήρξαν μια πολύ γνώριμη εικόνα στο παλιό Φαρ Γουέστ, καθώς στα μέσα του 19 αιώνα χιλιάδες Αμερικανοί μετατράπηκαν σε εσωτερικούς μετανάστες, διασχίζοντας με αυτά τεράστιες αποστάσεις -για τα μέτρα της εποχής- στα Μεγάλα Λιβάδια προς το Όρεγκον και την Καλιφόρνια.
Είχαν κατασκευαστεί για κοντινές αποστάσεις και για τη μεταφορά εμπορευμάτων και όταν χρησιμοποιήθηκαν για τα μεγάλα ταξίδια της περιπέτειας ουδεμία τεχνική βελτίωση υπέστησαν, ιδιαίτερα στην ανάρτησή τους με συνέπεια τα ταξίδια με αυτά να είναι από απλώς άβολα έως επώδυνα για τα σώματα των επιβατών τους.
Σε αντίθεση με τις stage-coach, δηλαδή τις άμαξες-καμπίνες μεταφοράς το πολύ πέντε-έξι επιβατών, που είχαν τις στοιχειώδεις ανέσεις στα καθίσματα και στη σισπανσιόν τους καθώς και το ότι ανέπτυσσαν μεγαλύτερη ταχύτητα, οι σκεπαστοί αραμπάδες αμερικανικού τύπου ήταν καθαρά αγροτικές άμαξες 5-5,50 μέτρα μήκος και έως 2 μέτρα πλάτος μεταφοράς αγαθών.
Πέντε ή έξι ξύλινες αψίδες ένωναν στα άκρα τους τις πλευρές της καρότσας. Πάνω στις αψίδες τέντωναν καμβά ή άλλο σκληρό ύφασμα και τον στερέωναν με σκοινιά κι αυτόν στις πλευρές του αμαξιού σχηματίζοντας κυλινδρικό σκέπαστρο πάνω από τις άμαξες με ανοίγματα μπρος και πίσω. Η τέντα προσέφερε προστασία στους επιβάτες της άμαξας από τον ήλιο, τη βροχή, αλλά και από τον δυνατό αέρα που συχνά σαρώνει τις απέραντες εκτάσεις των Μεγάλων Λιβαδιών της Δύσης. Εξάλου, δημιουργούσε και μια αίσθηση απομόνωσης σαν την ιδιωτική κατοικία, που είχαν αφήσει πίσω.


Στο όσο τα σκεπαστά αμάξια διέσχιζαν μικρές αποστάσεις και σε καλούς δρόμους τα έσερναν άλογα. Σε εκείνα, όμως που διέσχιζαν τα λιβάδια η κινητήρια δύναμη ήταν συνήθως ένα ζευγάρι ή περισσότερα βόδια. Τα οδηγούσε κάποιος ζευγάς ή κτηνηλάτης, που περπατούσε στην αριστερή πλευρά του ζευγαριού. Ο λόγος που προτιμούνταν τα βόδια από άλλα ζώα ήταν επειδή αυτά μπορούσαν να σύρουν μεγαλύτερο φορτίο και θα χρησιμοποιούνταν κατόπιν και για τις αγροτικές εργασίες στις νέες γαίες όπου θα έστηναν το νέο νοικοκυριό τους. Με τη βοήθειά τους θα μετέτρεπαν τη χέρσα γη σε εύφορα χωράφια. Ήταν το όνειρο αυτό που τους οδηγούσε στην αναζήτηση καλύτερης τύχης.
Εξ άλλου τα βοοειδή στοίχιζαν φτηνότερα από ότι τα μουλάρια και τρέφονταν με το γρασίδι που υπήρχε άφθονο στη διαδρομή. Κάθε άμαξα είχε περισσότερα βόδια από όσα χρειάζονταν για να την σύρουν, προβλέποντας και τις απώλειες σε ζωντανά στη διαδρομή. Ωστόσο και μουλάρια αρκετές φορές χρησιμοποιούνταν μόνο που ο οδηγός καθόταν στην άμαξα και τα καθοδηγούσε με χαλινάρια.


Τα μικρά παιδιά και οι πιο ηλικιωμένοι, καθώς οι ασθενείς και οι τραυματίες ταξίδευαν μέσα στην άμαξα. Μα όσο οι άμαξες δεν είχαν ανάρτηση και οι δρόμοι ήταν κακοτράχαλοι, πολλοί προτιμούσαν να περπατούν πλάι στις άμαξες, εκτός κι αν είχαν άλογα να ιππεύουν.
Σε κάθε αμάξι γενικά αναλογούσαν το πολύ έως πέντε άτομα, ενώ μια καλοστεκούμενη οικονομικά οικογένεια θα μπορούσε να είχε δυο ή τρεις άμαξες, ή μια ομάδα από μοναχικούς θα μπορούσαν να μοιραστούν μια άμαξα.
Κάθε σκεπαστή άμαξα ήταν ένα κινητό νοικοκυριό μιας οικογένειας με τα απολύτως απαραίτητα και τις βασικές προμήθειες διατροφής για ένα ταξίδι που προβλεπόταν πολύμηνο, σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και κακουχίες διασχίζοντας έρημες και συνήθως άγονες εκτάσεις.
Βαρέλια με νερό, που το ανανέωναν σε κάθε προσέγγιση σε ποτάμι, ρουχισμός για τα μέλη της οικογένειας, μαγειρικά σκεύη, εργαλεία για επισκευή των αμαξιών και για αγροτικές εργασίες. Σε αρκετές άμαξες σερνόταν πίσω και ένα άροτρο. Σημαντική ήταν και η πρόβλεψη για τις προμήθειες διατροφής. Παστό κρέας, τουλάχιστο δέκα κιλά για κάθε μέλος της οικογένειας, κότες για τα αβγά τους, ξερά φασόλια, αλεύρι και μερικές λίβρες καφέ υπήρχαν μέσα σε κάθε άμαξα, καθώς και υποτυπώδης φαρμακευτικός εξοπλισμός για την αντιμετώπιση ασθενειών και τραυματισμών.


Τι έτρωγαν;
Τροφή που μπορούσε να διατηρηθεί. Φασόλια και ρύζι, αποξηραμένο κρέας μαγειρεμένο επί τόπου, αλατισμένο μπέικον, αποξηραμένα φρούτα, παξιμάδια που τα μούλιαζαν στο νερό. Με το αποθηκευμένο αλεύρι ζύμωναν ψωμί και πίτες και τα έψηναν σε πυροστιές. Έπιναν καφέ, τσάι και χυμό λεμονιού διατηρημένο με ζάχαρη και εμφιαλωμένο.
Μερικές οικογένειες είχαν μαζί τους και αγελάδες για φρέσκο γάλα και βούτυρο. Δεν τους έλειπε πάντως το φρέσκο κρέας και το ποταμίσιο ψάρι αφού στη διάρκεια του ταξιδιού τους κυνηγούσαν ζώα και πτηνά, ή ψάρευαν πέστροφες. Από Ινδιάνους αγόραζαν επίσης σολομούς και λαχανικά.
Όταν διέσχιζαν τις απέραντες εκτάσεις των λιβαδιών μετακινούμενοι οι άμαξες τους σχημάτιζαν κομβόι, τα wagon trains για αμοιβαία βοήθεια και άμυνα.
Τα σκεπαστά αμάξια και τα “τραίνα” συνταξιοδοτήθηκαν αρκετά πριν από την εμφάνιση των αυτοκινήτων στους ίδιους, αλλά ασφαλτοστρωμένους πλέον δρόμους και των αεροπλάνων στους αιθέρες.
Φτάνοντας στο τέλος του ταξιδιού τα αμάξια ήταν πια άχρηστα και τα αποσυναρμολογούσαν χρησιμοποιώντας τα ξύλα τους για την κατασκευή ελκήθρων και για σαμάρια μουλαριών.


ΤΑ WAGON TRAINS
Ήταν πολύ σπάνιο έως απίθανο να επιχειρούσε μόνη της μια οικογένεια ένα τόσο μεγάλο ταξίδι με μία ή δύο άμαξες. Ο εποικισμός των πιονέρων στα δυτικά πραγματοποιούταν με μαζική μετακίνηση πολλών δεκάδων οικογενειών με τις αντίστοιχες άμαξές τους. Μικρά καραβάνια από μερικές άμαξες ξεκινούσαν από διάφορες περιοχές της ανατολικής ακτής κατά τον Μάρτιο, όπου καθ' οδόν προστίθεντο και άλλες φτάνοντας στο σημείο συνάντησης με καραβάνια από άλλες περιοχές. Στα τέλη Απριλίου που επρόκειτο να ξεκινήσουν για το μεγάλο προς δυσμάς ταξίδι θα είχαν συγκεντρωθεί οικογένειες με 200 έως 300 ανθρώπους συνολικά και 40 έως 60 άμαξες τουλάχιστο, ή γύρω στις 300 άμαξες το πολύ, με 2.000-2.500 πιονέρους και τα ζωντανά τους.


Διασχίζοντας τον Μισσισιπή
Όταν ξεκινούσε το καραβάνι με την μια άμαξα πίσω από την άλλη, επρόκειτο για ένα επίμηκες μετακινούμενο μικρό χωριό, που δεν είχε ωστόσο ούτε το παραδοσιακό σαλούν του, ούτε τον σερίφη του, ούτε το σχολείο (τα παιδιά μάθαιναν κάποια στοιχειώδη, αν υπήρχε δάσκαλος στο καραβάνι, που τα συγκέντρωνε στη μεσημεριανή στάθμευση για το γεύμα). Είχε, όμως τον “δήμαρχό” του. Αυτός ήταν ο εκλεγμένος αρχηγός του καραβανιού. Σε μερικά -όχι σε όλα- υπήρχε και μια άμαξα-εκκλησία εφ’ όσον ανάμεσα στους εποίκους υπήρχε και κάποιος εφημέριος. Στις άλλες περιπτώσεις η κάθε οικογένεια τελούσε από μόνη της τις θρησκευτικές της ανάγκες με συνοπτικές διαδικασίες (κυριακάτικος εκκλησιασμός, γάμοι, βαφτίσια, κηδείες).
Ο σχηματισμός αυτός των δεκάδων σκεπαστών αμαξιών, όπου η μία από την άλλη σχημάτιζαν κονβόι, λεγόταν Wagon Train. Από μακριά θύμιζε σιδηρόδρομο που αργοσερνόταν στην σιδηροτροχιά του. Αν ο δρόμος που ακολουθούσαν εκτεινόταν σε μεγάλο πλάτος, τότε ο σχηματισμός χαλούσε και οι άμαξες απλώνονταν για να αποφύγουν τη σκόνη που σήκωνε η μπροστινή τους άμαξα.
Όταν σταματούσαν για τη διανυκτέρευση ο αρχηγός του καραβανιού έδινε εντολή πριν λύσουν τα ζωντανά, να σχηματίσουν τα αμάξια έναν μεγάλο κύκλο για καλύτερη προστασία των ταξιδιωτών από συμμορίες ληστών και εχθρικές φυλές Ινδιάνων, ενώ οι φωτιές, με καύσιμη ύλη την κοπριά των ζώων, που συντηρούνταν δυνατές ολόκληρη τη νύχτα από τις βάρδιες, απομάκρυναν και τα επικίνδυνα φίδια των λιβαδιών και της ερήμου.
Στα πολύ μεγάλα καραβάνια η στρατοπέδευση έπαιρνε κι άλλους στρατηγικούς σχηματισμούς, όπως λόγου χάρη σχηματίζονταν δυο ή και τρεις κύκλοι αμαξιών σε απόσταση μεταξύ τους, ώστε σε περίπτωση επίθεσης, οι επιδρομής να βάλλονται από διασταυρωμένα πυρά, ή σχημάτιζαν παραλληλόγραμμα για μεγαλύτερο μέτωπο πυρός.
Στα πλαίσια της καθημερινής ζωής στο wagon train, μετά το βραδινό φαγητό και πριν από τον ύπνο, τα παιδιά συνήθιζαν να παίζουν διάφορα ομαδικά παιχνίδια μέσα στην ασφαλή περίμετρο του κύκλου.
Οι ταξιδιώτες κοιμόνταν είτε μέσα στα αμάξια είτε στο ύπαιθρο κάτω από αυτά, είτε σε πρόχειρες τέντες. Βρέφη και παιδιά κοιμόνταν μέσα στα βαγόνια. Σε πολλούς δεν άρεσε να ταξιδεύουν πάνω στα αμάξια, επειδή λόγω του ανώμαλου εδάφους υπήρχαν πολλά τραντάγματα.
Όταν επρόκειτο να διασχίσουν ένα βαθύ ποτάμι έβγαζαν τις ρόδες και τα αμάξια περνούσαν στην απέναντι όχθη επιπλέοντας σαν σχεδίες.
Μερικοί από τους κινδύνους που αντιμετώπιζαν στη διάρκεια του ταξιδιού ήταν τα πανικόβλητα κοπάδια των βουβαλιών, επιθέσεις Ινδιάνων ή οι σπασμένοι τροχοί, καθώς και οι ασθένειες.
Το πρώτο μεγάλο καραβάνι για το Όρεγκον οργανώθηκε το 1843 και το τελευταίο στη δεκαετία του ‘880, όταν το “Σιδερένιο Άλογο”, όπως έλεγαν το τραίνο οι Ινδιάνοι, ανέπτυξε το σιδηροδρομικό του δίκτυο “From coast to coast” δηλαδή από την ανατολική ακτή στη δυτική.


Διασχίζοντας τα στενά μονοπάτια στις όχθες της Αλμυρής Λίμνης

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ
Ο αρχηγός του καραβανιού, ο Captain, ήταν επιφορτισμένος να οδηγήσει τις άμαξες στον τόπο όπου είχε συμφωνηθεί πριν από το ξεκίνημα ότι θα είναι το τέλος του ταξιδιού.
Έπαιρνε τις αποφάσεις για την πορεία, για το πού θα στρατοπέδευαν για διανυκτέρευση, για το σημείο που θα έπρεπε να διασχίσουν ένα ποτάμι, για την αντιμετώπιση απρόβλεπτων και επικινδύνων καταστάσεων και τα μέλη των αμαξών ήταν υποχρεωμένα να υπακούσουν. Δικό του καθήκον ήταν επίσης να σημαίνει το πρωινό εγερτήριο και γενικά στα καθήκοντά του ήταν το καθετί που θα διατηρούσε την πειθαρχία στην ομάδα και θα έκανε πιο εύκολη τη ζωή στο καραβάνι. Αυτόν τον ρόλο τον αναλάμβανε κάποιος μέσα από το καραβάνι κατόπιν ψηφοφορίας από τους υπόλοιπους.


ΙΧΝΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΙ
Στα περισσότερα καραβάνια είχαν μισθωθεί, πριν να ξεκινήσουν, κάποιοι έμπειροι γνώστες της διαδρομής. Συνήθως κυνηγοί γουνοφόρων ζώων και παγιδοθηρευτές, που παράλληλα προμήθευαν με φρέσκο κρέας από το κυνήγι τους τον κινούμενο καταυλισμό. Γνωρίζοντας τα διάφορα μονοπάτια και περάσματα της διαδρομής, ήταν αυτοί πρότειναν στον αρχηγό τη διαδρομή και το πού θα έπρεπε να διανυκτερεύσει με περισσότερη ασφάλεια το καραβάνι. Τέλος, σε περάσματα που ενδεχομένως να καιροφυλακτούσαν εχθρικές ινδιάνικες φυλές, έπαιζαν και τον ρόλο της εμπροσθοφυλακής.


Στα σαράντα περίπου χρόνια που διάρκεσε η περίοδος ακμής των σκεπαστών αμαξιών έγιναν και οι περισσότερες μαζικές μετακινήσεις προς τα δυτικά αλλάζοντας το δημογραφικό τοπίο της δυτικής ακτής, που έως τότε ελάχιστα είχε αναπτυχθεί στα βορειοδυτικά -στον χάρτη σημειώνονταν τεράστιες εκτάσεις με την ένδειξη “ανεξερεύνητη περιοχή”- ενώ στα νοτιοδυτικά κυριαρχούσε το ισπανόφωνο στοιχείο, λόγω του ότι η περιοχή της Καλιφόρνιας έως τα μισά του 19 αιώνα ελεγχόταν από το Μεξικό...


ΣΚΕΠΑΣΤΑ ΒΑΓΟΝΙΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ
Η εποποιία της κατάκτησης της Δύσης συντελέστηκε βασικά από τους εποίκους με τα σκεπαστά αμάξια και η αναφορά τους σε μυθιστορήματα της αμερικανικής λογοτεχνίας είναι αρκετά συχνή ("Westward!", "Oregon Trail", "Covered Wagons" κλπ), ενώ και το κλασικό αμερικανικό γουέστερν κινηματογραφικό είδος αφιέρωσε ταινίες του ή σκηνές σε ταινίες του, κυρίως σε συγκρούσεις καραβανιών με Ινδιάνους μεγεθύνοντας τον μύθο της συμβολής τους στην αμερικανική ιστορία.

ΤΕΛΟΣ

Κείμενο: Γιώργος Βλάχος-Dino
Από το: http://dinothesaurus.blogspot.com


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Νέες εκδόσεις 147 - The Avengers 1


ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΔΩ
ΣΤΟ CLUB ΦΙΛΩΝ "ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ"

Αν είχατε διαβάσει το κόμικ άλμπουμ "Siege-Πολιορκία", που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στα ελληνικά, ήρθε η ώρα να μάθετε και την συνέχειά του. Το πρώτο τεύχος του νέου περιοδικού "The Avengers" έρχεται για να μας γνωρίσει την αρχή μιας νέας εποχής για την κορυφαία ομάδα υπερηρώων! Η εκδοτική Anubis, μέσα από μια μίνι σειρά έξι τευχών, μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε πώς αλλάζουν σταδιακά οι συσχετισμοί στο Σύμπαν της Marvel.
Η ιστορία που δημοσιεύεται σε αυτό το τεύχος έχει τον τίτλο "Οι επόμενοι Εκδικητές" και σε αυτήν διαπιστώνουμε τις δυσκολίες που συναντά ο Στηβ Ρότζερ στην προσπάθειά δημιουργίας (ή ανασύστασης, αν προτιμάτε) της νέας ομάδας των Εκδικητών! Οι τελικές του επιλογές (Thor, Spider-Man, Hawkeye, Captain America, Wolverine, Spider-Woman και Iron Man) βρίσκονται σε ένα γραφείο, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα κοινά τους σημεία, όταν εισβάλει ένας θανάσιμος κίνδυνος από το μέλλον, για να τους υπενθυμίσει ότι οι Εκδικητές είναι οι μόνοι που μπορούν να σώσουν τον κόσμο!...

Εκδόσεις: Anubis
Σελίδες: 32
Τιμή: 2,50 ευρώ

2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

The Woman is Art - Η Γυναίκα Είναι Τέχνη


Ένα blog-φόρος τιμής στο "ασθενές" φύλο

Ένα νέο blog έκανε την εμφάνισή του την 1η Ιανουαρίου του 2012. Πρόκειται για μια προσπάθεια-έκπληξη, καθώς ασχολείται μεν με ένα συνηθισμένο για blog αντικείμενο -την γυναίκα- το κάνει, όμως, με έναν πρωτότυπο τρόπο: παρουσιάζει εικόνες και σχέδια που έχουν δημιουργήσει διάφοροι καλλιτέχνες, διάσημοι και μη και το κάνει οργανωμένα... Με μια ανάρτηση για κάθε μέρα, ευελπιστεί στο τέλος του χρόνου να έχει συγκεντρώσει 365 αναρτήσεις, ουσιαστικά 365 εικόνες με γυναίκες... Ανάμεσα στις κατηγορίες των αναρτήσεων ξεχωρίζουμε τα "Κορίτσια στην Άγρια Δύση" και τα "Κορίτσια των παραμυθιών". Αναφέρουμε, ενδεικτικά, κάποιες κατηγορίες ακόμα: "Πολεμίστριες", "Κορίτσια των σπηλαίων", "Κορίτσια της ζούγκλας", "Μάγισσες", "Κορίτσια και Δράκοι", "Γυναίκες από τη Μέση Γη".
Τα κείμενα των αναρτήσεων δεν είναι πάντα σχετικά με τις εικόνες, η ομορφιά των οποίων όμως είναι τέτοια που αυτό το παραβλέπεις... Πολύ σημαντικό θετικό στοιχείο αποτελεί και η συνήθως υψηλή ανάλυση των εικόνων που βοηθά στο να μην χάνουν τα χρώματά τους. Κάποιοι από τους δημιουργούς, έργα των οποίων έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα: Al Rio, Gil Elvgren, Boris Vallejo, Joseph Michael Linsner, Frank Frazetta, Michael Kaluta, Warren Louw, Jennie Yuen, Gene Colan, Dave Hoover κ.α.


Παραθέτουμε και ένα απόσπασμα από την πρώτη ανάρτηση που δημοσιεύθηκε:
"Εδώ, θα παρουσιάζεται μια εικόνα της Γυναίκας τέτοια, που θα κάνει κάθε γνήσιο αρσενικό να νιώθει όμορφα! Επειδή η Γυναίκα είναι Τέχνη και η Τέχνη είναι Γυναίκα θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε μαζί πώς οι διάφοροι καλλιτέχνες αποθανάτισαν τις μούσες τους (πραγματικές ή φανταστικές, δεν έχει σημασία) πάνω στο χαρτί ή χρησιμοποιώντας τα πλέον σύγχρονα μέσα, με την βοήθεια κάποιου υπολογιστή…
Οι αναρτήσεις είναι πιθανόν να δημοσιεύονται με ελάχιστα ή και καθόλου σχόλια. Είπαμε, άλλωστε, πως σκοπός μας είναι η προβολή ωραίων εικόνων (και όχι φωτογραφιών)…
Δεν θα γίνει καμία κατάχρηση… Μια ανάρτηση, με μία εικόνα την ημέρα. Και για τις μέρες που δεν θα μπορούμε να κάνουμε ανάρτηση, με την πρώτη ευκαιρία θα συμπληρώνουμε τα κενά. Έτσι, στο τέλος του χρόνου, θα έχουμε «ανεβάσει» 365 διαφορετικές εικόνες… 365 διαφορετικές πλευρές του ίδιου έργου Τέχνης… Της Γυναίκας!
Ακολουθήστε μας, λοιπόν, σε αυτό το όμορφο ταξίδι μέσα από πίνακες ζωγραφικής, ασπρόμαυρα ή έγχρωμα σχέδια, κόμικς και εξώφυλλα, στην πορεία μας προς τον τελικό σκοπό: να αποδείξουμε ότι «Η Γυναίκα Είναι Τέχνη»!!!"

Κλείνοντας, να αναφέρουμε ότι κάτι παρόμοιο με αυτό που κάνει τώρα το "The Woman is Art", παρακολουθούσαμε για πολλά χρόνια μέσα από τα εξώφυλλα του ένθετου περιοδικού κόμικς "9", της Ελευθεροτυπίας. Καλή συνέχεια, αγαπητέ συν-bloger, Don Juan!

http://thewomanisart.blogspot.com/


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Νέες εκδόσεις 146 - Κλασικά 231


Στο πολυσέλιδο περιοδικό "Κλασικά" που κυκλοφορεί… ο Μίκυ αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας μία αποστολή στην Ανταρκτική, ο Σκρουτζ θέλει να πραγματοποιήσει ένα κρυφό του όνειρο ενώ ο Ντόναλντ θέλει να γίνει ξανά παιδί, όμως…

Αναλυτικά, οι ιστορίες του τεύχους:
1. Μίκυ Μάους: Αποστολή στην Ανταρκτική
2. Θείος Σκρουτζ: Τα βίντεοκλιπ
3. Μίκυ Μάους: Ηλεκτρονική απειλή
4. Ντόναλντ Ντακ: Μικρός ξανά!
5. Θείος Σκρουτζ: Το κρυφό όνειρο

Εκδόσεις: Τερζόπουλος/Νέα Ακτίνα
Σελίδες: 164
Τιμή: 2€


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Εμείς προτείνουμε... 71 - To μωρό της Ρόζμαρι (Λογοτεχνία)

ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΚΟ ΦΟΡΑ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ...

H Ρόζμαρι και ο Γκάι Γούντχαους μετακομίζουν στο Μπράμφορντ, ένα παλιό κτίριο με λαβυρινθώδη διαρρύθμιση και σκοτεινή ιστορία, χτισμένο σε μια πανέμορφη συνοικία της Νέας Υόρκης. Από τις πρώτες κιόλας μέρες, οι Κάστεβετ, ένα ζευγάρι εκκεντρικών ηλικιωμένων που μένουν στο διπλανό διαμέρισμα, προσπαθούν επίμονα να τους προσεγγίσουν. Παρά τους δισταγμούς της Ρόζμαρι, ο σύζυγός της, που κάνει τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός, αρχίζει να επιζητά τη συντροφιά του ηλικιωμένου ζεύγους.
Σύντομα ο Γκάι επιλέγεται για έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, η Ρόζμαρι μένει έγκυος και οι Κάστεβετ βρίσκονται συνεχώς στο πλευρό της, έτοιμοι να τη βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν. Όμως μια σειρά δυσοίωνων περιστατικών και συμπτώσεων κάνουν την κοπέλα να υποψιαστεί ότι πίσω από τη στοργική συμπεριφορά των νέων της γειτόνων κρύβεται κάτι μοχθηρό και μυστηριώδες...

Ο βραβευμένος συγγραφέας Ira Levin αφηγείται με απαράμιλλη δεξιοτεχνία μια ιστορία σύγχρονου αστικού τρόμου, που αποτελεί ορόσημο στο είδος και ενέπνευσε την ομότιτλη κινηματογραφική ταινία του Roman Polanski με πρωταγωνιστές τη Mia Farrow και τον John Cassavetes.

Συγγραφέας: Ira Levin
Μετάφραση: Ειρήνη Παϊδούση
Σχήμα: 14x20,5
Σελίδες: 256
ISBN: 978-960-497-232-6
Ημερομηνία Εκδοσης: 23/2/2012
Τιμή: €12,90
Εκδόσεις: Anubis

2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Νέες εκδόσεις 145 - Μίκυ 535


Στο νέο τεύχος του Μεγάλου Μίκυ που κυκλοφορεί… ο Μίκυ μαζί με μια δυναμική και όμορφη τυχοδιώκτρια, που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στον υπόκοσμο, έρχονται αντιμέτωποι με μια σπείρα αρχαιοκάπηλων που έκλεψαν ένα ανεκτίμητο κειμήλιο από το Μουσείο του Μίκυ Σίτυ! Ακόμη, η Νταίζυ κάνει ένα πάρτυ μεταμφιεσμένων στο σπίτι της, ενώ ο Ντόναλντ ντύνεται γορίλας, αλλά...

Αναλυτικά, οι ιστορίες του τεύχους:
1. Μίκυ Μάους: Οι κυνηγοί του κλεμμένου θησαυρού
2. Μίκυ Μυστήριο: Βγάλτε τις μάσκες!
3. Ντόναλντ Ντακ: Ο γορίλας του τσίρκου
4. Οι Μικροί Εξερευνητές: Βαριά πεζοπορία
5. Κακός Λύκος: Το ξύπνημα της συνείδησης
6. Μίκυ Μάους: Η χρυσή περικεφαλαία

Εκδόσεις: Τερζόπουλος/Νέα Ακτίνα
Σελίδες: 84
Τιμή: 2,40€

2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Εμείς προτείνουμε... 70 - Ουπς!

Πώς φτάσαμε να χρωστούν όλοι σε όλους και κανείς να μην μπορεί να πληρώσει...

Οι ατρόμητοι τυχοδιώκτες του χρηματοπιστωτικού συστήματος το γλέντησαν για τα καλά με τις περιουσίες όλων μας και τώρα ολόκληρος ο κόσμος πληρώνει τα σπασμένα. Τι έφταιξε; Πώς οδηγηθήκαμε σε αυτή την οικονομική Αγρια Δύση; Το πάθημα έγινε μάθημα ή θα συνεχίσουμε την πορεία προς την καταστροφή σα μανιώδεις καπνιστές που επιβίωσαν από μια καρδιακή προσβολή και το γιορτάζουν με ένα πακέτο τσιγάρα;

Ο βραβευμένος βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος John Lanchester βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο και εξηγεί με τρόπο σαφή και κατανοητό τις αιτίες που μας έφεραν ως εδώ. Με χιούμορ, απλή γλώσσα και ενίοτε καυστική διάθεση μας ξεναγεί στον υπέροχο όσο και μυστηριώδη κόσμο του χρήματος και αποδεικνύει ότι η κοινή λογική παραμένει πάντοτε το καλύτερο εργαλείο για την αντιμετώπιση κάθε δυσκολίας.

"Απίστευτα πνευματώδες."
- The New York Times

"Όλα τα λεφτά."
- The Independent

Συγγραφέας: John Lanchester
Μετάφραση: Νίκος Ηλιάδης
Σχήμα: 14x20,5
Σελίδες: 304
ISBN: 978-960-497-239-5
Ημερομηνία Εκδοσης: 23/2/2012
Τιμή: €12,90
Εκδόσεις: Anubis

2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Εκδήλωση για τον Μικρό Σερίφη


Το Hard Rock Cafe στο Σύνταγμα (Φιλελλήνων 18), θα φιλοξενήσει από τις 22 Μαρτίου έως τις 22 Απριλίου μια μικρή έκθεση αφιερωμένη στον Μικρό Σερίφη. Εκεί θα πωλείται αποκλειστικά και το καινούριο τεύχος. Στην έκθεση θα μπορεί κανείς να δει παλαιά τεύχη περιοδικών, παιχνίδια και φιγούρες από την συλλογή παιχνιδιών του Ιδρύματος Σ.Ο.Φ.Ι.Α. (μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου) και αφιερώματα στον συγγραφέα Πότη Στρατίκη.
Η έκθεση ανοίγει με ένα εντυπωσιακό event στις 22 Μαρτίου 2012, στις 19:00. Στον ίδιο χώρο, μέχρι τις 22 Απριλίου, θα μπορεί κανείς να απολαύσει western menu & drinks (για κρατήσεις: 210 3252742).
Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.sofia-foundation.gr και 210 3218691.



2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Νέες εκδόσεις 144 - Μίκυ Μάους 2380


Στο Μίκυ Μάους που κυκλοφορεί… ο Τζούνιορ μαθαίνει για έναν παλιό θησαυρό και κάνει τα πάντα για να κρατήσει την ύπαρξή του μυστική. Ακόμη, θα καταφέρει αυτήν την φορά η Τζένυ να κερδίσει την καρδιά του Σκρουτζ και πώς ο Ντόναλντ θα θεραπεύσει τα ανιψάκια του από την μανία των Πάπιομον;

Αναλυτικά, οι ιστορίες του τεύχους:
1. Τζούνιορ Ντακ: Η Λέσχη της Σιωπής
2. Σκρουτζ Μακ Ντακ: Αποφασιστική παρέμβαση
3. Σκρουτζ Μακ Ντακ: Γλυκό θρόισμα
4. Φέθρυ: Πάντα στα δύσκολα!
5. Σκρουτζ Μακ Ντακ: Αληθινή αγάπη
6. Ντόναλντ: Η τρέλα των Πάπιομον

Εκδόσεις: Τερζόπουλος/Νέα Ακτίνα
Σελίδες: 100
Τιμή: 1,50€


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Ενημέρωση για το νέο τεύχος του Μικρού Σερίφη


Αθήνα, 24 Φεβρουαρίου 2012

Αγαπητοί φίλοι του Μικρού Σερίφη,
Μιας και η ανακοίνωση της κυκλοφορίας του νέου τεύχους του Μικρού Σερίφη έχει αναστατώσει τους φανατικούς αναγνώστες του Πότη Στρατίκη… θέλουμε να σας ενημερώσουμε σχετικά με την κυκλοφορία του "Κόκκινου Βουνού".
Μετά τις 22 Μαρτίου το τεύχος θα πωλείται στο "Hard Rock Café", Φιλελλήνων 18 στο Σύνταγμα, που είναι ανοιχτό από τις 10 το πρωί ως αργά το βράδυ. Για τους φίλους εκτός Αθηνών από την ημερομηνία 22 Μαρτίου 2012 και μετά θα υπάρχει σχετική φόρμα στην ιστοσελίδα μας για την αγορά μέσω χρεωστικής ή πιστωτικής κάρτας ή με αντικαταβολή.
Μπορείτε να μας στείλετε στο sofia@sofia-foundation.gr ένα mail με τα στοιχεία σας για να αρχίσουμε να ετοιμάζουμε τη λίστα διανομής και με αυτό τον τρόπο να μπείτε και σε μια μυστική κλήρωση… κυκλοφορούν 50 τεύχη ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ ειδικά για τα 50 χρόνια του Μικρού Σερίφη και κάποιοι από εσάς θα είναι οι τυχεροί!
Περισσότερα για την εκδήλωση και τις εκπλήξεις που ετοιμάζουμε, σε λίγες μέρες!
Ξέχασα να σας πω, το τεύχος κοστίζει 5 ευρώ και τα έσοδα θα διατεθούν για την επόμενη προγραμματισμένη έκδοση του Σ.Ο.Φ.Ι.Α.

Καλά Κούλουμα!

Ειρήνη Χαζάπη
Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α.




2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Νέες εκδόσεις 143 - Ντόναλντ 172


Στο νέο τεύχος του Ντόναλντ που κυκλοφορεί… ο Ντόναλντ, γεννημένος για δόξα και μεγαλεία, εισβάλλει στα κινηματογραφικά στούντιο σαν αληθινός σταρ του σινεμά!

Αναλυτικά, οι ιστορίες του τεύχους:
1. Ντόναλντ Ντακ: Ένας ιππότης για όσκαρ!
2. Ντόναλντ Ντακ: Ο εκπληκτικός Σούπερντακ!
3. Χιούη Λιούη & Ντιούη: Η μουσική της διχόνοιας

Εκδόσεις: Τερζόπουλος/Νέα Ακτίνα
Σελίδες: 84
Τιμή: 2€


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Μικρός Σερίφης 1469... Έτοιμο το νέο τεύχος!


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. κυκλοφορεί ΝΕΑ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ του περιοδικού ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ, το «Κόκκινο Βουνό».

Τρίτη και 13, το Νοέμβριο του 1962 έκανε την εμφάνισή του ένα νέο παιδικό περιοδικό που έμελλε να μαγέψει μικρούς και μεγάλους! Με το ψευδώνυμο «Κώστας Φωτεινός» ο Πότης Στρατίκης ξεκίνησε να γράφει τις ιστορίες του Μικρού Σερίφη στην άγρια δύση, σχεδόν για 30 χρόνια μέχρι το Δεκέμβριο του 1991… 20 χρόνια μετά το Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. εκδίδει μια νέα ιστορία του Μικρού Σερίφη, το «το Κόκκινο Βουνό»!


…Δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε καλύτερο τρόπο για να γιορτάσουμε τα 50 χρόνια από το πρώτο τεύχος του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ και να κάνουμε το ντεμπούτο μας στον κόσμο των περιοδικών και των κόμιξ που τόσο αγαπάμε. Ο συλλέκτης και ιδρυτής του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. Συνδέσμου Οργανωμένων Φιλολογικών και Ιστορικών Αρχείων, Ρένος Μιχαηλίδης, έχει παραχωρήσει όλες τις συλλογές προς αξιοποίηση στο Ίδρυμα Σ.Ο.Φ.Ι.Α. με όραμα να εμπλουτίσει Μουσεία, Βιβλιοθήκες, Ερευνητικά Κέντρα... Το Σ.Ο.Φ.Ι.Α. με μια δόση νοσταλγίας και ρομαντισμού ατενίζει το μέλλον και εκπλήσσει μέσα από τις δράσεις του συλλέκτες, φίλους των τεχνών και των γραμμάτων. Το HARD ROCK CAFÉ στο Σύνταγμα, Φιλελλήνων 18, θα φιλοξενήσει στο NIRVANA LOUNGE μία μικρή έκθεση αφιερωμένη στον ΜΙΚΡΟ ΣΕΡΙΦΗ όπου και θα πωλείται αποκλειστικά το νέο τεύχος*. Η έκθεση περιλαμβάνει παλαιά τεύχη περιοδικών, παιχνίδια από τη συλλογή παιχνιδιών του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. (μία από τις μεγαλύτερες του κόσμου!) και αφιερώματα στον συγγραφέα Πότη Στρατίκη. Σύντομα, στις 7 το απόγευμα σε συνεργασία με το Club Φίλων ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ και τους Φίλους του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. ετοιμάζουμε μία εκδήλωση με πολλές εκπλήξεις αφιερωμένη στον Πότη Στρατίκη και τον Μικρό Σερίφη.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας: sofia@sofiafoundation.gr και 210 3218691.

*Τα έσοδα από την πώληση του περιοδικού θα ενισχύσουν την επόμενη έκδοση του Σ.Ο.Φ.Ι.Α. … Ένα ταξίδι μέσα από τις καρτ ποστάλ…
**Για online αγορά www.sofia-foundation.gr


tips
-Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ μαζί με το ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ και τον ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ είναι τα μακροβιότερα και πιο πετυχημένα ελληνικά παραλογοτεχνικά δημιουργήματα. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ κυκλοφορούσε για 30 χρόνια.
-Το νέο τεύχος έχει τον αριθμό 1469 σε συνέχεια από το τελευταίο τεύχος που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1991.
-Το «Κόκκινο Βουνό» εκτυπώθηκε στο ιστορικό τυπογραφείο των Αδερφών Καϊτατζή, σε 1469 αντίτυπα, σε τέσσερα διαφορετικά χρώματα στο εξώφυλλο, ενώ κυκλοφορούν και 31 συλλεκτικά τεύχη με τη σήμανση ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ!
-Τα τεύχη του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ κυκλοφόρησαν σε μικρό και μεγάλο μέγεθος, με την σήμανση της ΑΝΑΤΥΠΩΣΙΣ και σε τόμους!
-Ο κεντρικός ήρωας είναι ο Τζιμ Άνταμς ή Δημήτρης Αδαμόπουλος από την Σπάρτη που έφτασε στην Άγρια Δύση.


-Η παρέα του Τζιμ Άνταμς γνωστή ως «θρυλική τετράδα» ήταν μαζί με τον Τζιμ, η Ντιάνα Μόρισον, ο Πεπίτο Γκονζάλες και ο Τσιπιρίπο!
-Οι πρωτεργάτες του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ ήταν ο συγγραφέας Πότης Στρατίκης, ο εικονογράφος Θέμος Ανδρεόπουλος και ο εκδότης Κώστας Ραμπατζής.
-Η επιτυχία του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ ήταν τόσο μεγάλη που ένα χρόνο μετά οι πρωτεργάτες του περιοδικού κυκλοφορούν το ΜΙΚΡΟ ΚΑΟΥ ΜΠΟΥ με τους ίδιους ήρωες αλλά περισσότερες περιπέτειες! Ακολούθησαν και άλλα αγαπημένα περιοδικά όπως ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ, το ΓΕΡΑΚΙ ΤΟΥ ΤΕΞΑΣ, ο ΓΙΓΑΣ ΤΟΥ ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ και πολλά άλλα… που συνολικά ξεπέρασαν τα 4.000 τεύχη!
-Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ επανέκδιδε ιστορίες από το αρχείου του ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ και του ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΟΥΜΠΟΥ. Τα τρία περιοδικά μαζί έφτασαν να πουλούν περισσότερα από 60.000 τεύχη εβδομαδιαίως.
-Ο Πότης Στρατίκης έφερε στην Ελλάδα το περιοδικό Λούκυ Λουκ και βάφτισε στα ελληνικά το άλογο του Λούκυ Λούκ, Ντόλι, από το όνομα της κόρης του.



2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Επίκαιρες γελοιογραφίες 92: Τώρα ακούγονται και φωνές υποστήριξης...


Κάποιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί...

Του Soloup


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Ο γάιδαρος και το πηγάδι


Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει. Στο τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά. Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.
Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε. Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!
Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού!

Ηθικό δίδαγμα:
Κάποιοι μπορεί να ρίξουν σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια, μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως, κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά, είναι ένα εφαλτήριο!
Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα! Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω! Αξίζει να το εφαρμόσουμε!...


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Εμείς προτείνουμε... 69 - Τα Μονοπάτια της Δόξας (Λογοτεχνία)


Κάποιοι άνθρωποι έχουν όνειρα τόσο θαυμαστά, που όταν καταφέρνουν να τα εκπληρώσουν μένουν για πάντα στην ιστορία. Σε αυτούς συγκαταλέγονται ο Φράνσις Ντρέικ, ο Ρόμπερτ Σκοτ, ο Τσαρλς Λίντμπεργκ, η Έιμι Τζόνσον, ο Έντμουντ Χίλαρι, ο Νιλ Άρμστρονγκ και οι Λιούις και Κλαρκ.
Όμως τι θα συνέβαινε, αν κάποιος άνθρωπος είχε ένα τέτοιο όνειρο και, αφού το πραγματοποιούσε, δεν άφηνε πίσω του αποδείξεις πως είχε εκπληρώσει τη φιλοδοξία του;
Ο Jeffrey Archer, εμπνευσμένος από την πραγματική ιστορία, διηγείται τη ζωή ενός τέτοιου άντρα -του Τζορτζ Μάλορι. Ο Μάλορι είχε πει κάποτε σε έναν Αμερικανό δημοσιογράφο πως ήθελε να ανεβεί στο όρος Έβερεστ «επειδή είναι εκεί». Στην τρίτη του απόπειρα το 1924, σε ηλικία τριάντα επτά ετών, εθεάθη τελευταία φορά σε απόσταση 180 μέτρων από την κορυφή. Το νεκρό του σώμα ανακαλύφθηκε το 1999 και παραμένει ακόμα μυστήριο το αν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει το Έβερεστ ή όχι.
Μόνο όταν διαβάσετε και την τελευταία σελίδα αυτού του εξαιρετικού μυθιστορήματος θα είστε σε θέση να αποφασίσετε αν το όνομα του Τζορτζ Μάλορι θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στη λίστα των θρύλων. Μα σε αυτή την περίπτωση, ένα άλλο όνομα θα πρέπει να αφαιρεθεί...

Ο Archer κατακτά νέα λογοτεχνικά ύψη.
The Times

Ο Archer επιχειρεί να ξετυλίξει το μυστήριο του Μάλορι με δεξιότητα αντίστοιχη εκείνης του Σόμερσετ Μομ.
Daily Mail

Η διήγηση και μόνο είναι αξεπέραστη. Ελάχιστοι λογοτέχνες θα τα κατάφερναν καλύτερα.
Sunday Times



Συγγραφέας: Jeffrey Archer
Μετάφραση: Γιώργος Τζιάκος
Σχήμα: 12,5x18,5
Σελίδες: 464
ISBN: 978-960-497-228-9
Ημερομηνία Έκδοσης: 16/2/2012
Τιμή: €7,50
Εκδόσεις: Anubis

2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Αλλάξαμε e-mail!...


Αγαπητοί μας φίλοι, θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι από σήμερα βρίσκεται στην διάθεσή σας το νέο e-mail του club μας.
Σε αυτό μπορείτε να στέλνετε τα ηλεκτρονικά σας μηνύματα για την επικοινωνία μας. Επίσης, στο νέο e-mail μας, το οποίο είναι ευκολότερα αναγνωρίσιμο, μπορείτε να στέλνετε τις εργασίες σας για δημοσίευση, τα ερωτήματά σας αλλά και τις αιτήσεις εγγραφής στο club μας!
Διορθώστε τώρα στις επαφές του προγράμματος αλληλογραφίας που χρησιμοποιείτε το νέο μας e-mail, για να εξασφαλίσετε την σωστότερη και πιο άμεση επικοινωνία!

mikrosserifis.club@gmail.com


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ


Επίκαιρες γελοιογραφίες 91: Ευτυχώς που μας στηρίζουν...


«Το σχέδιο στήριξης της Ελλάδας βασίζεται σε έναν αυστηρό όρο: προβλέπει την ενίσχυση της επιτήρησης της Ελλάδας και την επιβολή διαρκούς παρουσίας της αποστολής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί τόπου, με στόχο την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα, ώστε να εκσυγχρονίσει τη λειτουργία του Κράτους», δήλωσε ο Ολι Ρεν...

2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Νέες εκδόσεις 142 - Alan Moore: Ιστορίες από το Σύμπαν της DC Comics (Comic book)


Απίστευτα ταλαντούχος... μάγος της γλώσσας... βιρτουόζος των λέξεων... ιδιοφυία... αυτοί είναι απλώς λίγοι από τους χαρακτηρισμούς που συχνά συνοδεύουν το όνομα του Alan Moore. Ο βρετανός δημιουργός θεωρείται ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς κόμιξ όλων των εποχών, έχοντας υπογράψει αριστουργήματα που σημάδεψαν ανεξίτηλα την εξέλιξη του είδους, όπως το WATCHMEN και το V FOR VENDETTA.

Η ανθολογία αυτή περιλαμβάνει εννέα εικονογραφημένες ιστορίες με πρωταγωνιστές διάσημους υπερήρωες της DC Comics, όπως ο Superman, ο Batman και η Wonder Woman, οι οποίες αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της δημιουργικής φαντασίας και του ταλέντου ενός συγγραφέα που άλλαξε για πάντα το χώρο των κόμιξ.

Συγγραφέας: Alan Moore
Μετάφραση: Ηλίας Τσιάρας
Σχήμα: 17x26
Σελίδες: 144
ISBN: 978-960-497-154-1
Ημερομηνία Έκδοσης: 17/02/2012
Τιμή: €18,90
Εκδόσεις: Anubis


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Εμείς προτείνουμε... 68 - Η εφεύρεση του Ουγκό Καμπρέ


Ορφανός, συντηρητής ρολογιών και κλέφτης, ο δωδεκάχρονος Ουγκό ζει ανάμεσα στους τοίχους ενός πολυσύχναστου σιδηροδρομικού σταθμού του Παρισιού. Η επιβίωσή του εξαρτάται από τα μυστικά και την ανωνυμία του. Όταν όμως ο κόσμος του μπλέκεται με τη ζωή ενός παράξενου κοριτσιού και του ιδιοκτήτη ενός μικρού μαγαζιού παιχνιδιών στον σιδηροδρομικό σταθμό, το πολύτιμο μυστικό του Ουγκό κινδυνεύει. Ένα ακατανόητο σχέδιο, ένα πολύτιμο σημειωματάριο, ένα κλεμμένο κλειδί, ένας μηχανικός άνθρωπος και ένα κρυμμένο μήνυμα συναντιούνται στην Εφεύρεση του Ουγκό Καμπρέ.

Η Εφεύρεση του Ουγκό Καμπρέ είναι ένα εκθαμβωτικό κινηματογραφικό ταξίδι από έναν θαρραλέο και καινοτόμο παραμυθά, καλλιτέχνη και συγγραφέα. Ο Μπράιαν Σέλζνικ περιγράφει το βιβλίο του ως εξής: «Oύτε μυθιστόρημα, ούτε εικονογραφημένο βιβλίο, ούτε κόμικ, ούτε γκράφικ νόβελ ή ταινία, αλλά μάλλον ένας συνδυασμός όλων αυτών». Με 284 σελίδες αυθεντικών εικόνων και συνδυάζοντας στοιχεία από εικονογραφημένο βιβλίο, κόμικ και κινηματογράφο, ο Σέλζνικ παραβιάζει την κλασική δομή του μυθιστορήματος για να δημιουργήσει μια τελείως νέα εμπειρία ανάγνωσης.

Η κύρια έμπνευση για το βιβλίο είναι η αληθινή ιστορία του Ζορζ Μελιές, πρωτοπόρου του κινηματογράφου των αρχών του προηγούμενου αιώνα, η ιστορία των ταινιών του που διασώθηκαν και η συλλογή του από μηχανικές κουρδιστές μορφές, τα ονομαζόμενα αυτόματα. Στο τέλος της ζωής του ο Μελιές ήταν απένταρος (αν και οι ταινίες του προβάλλονταν ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες) και δούλευε σ' ένα μαγαζάκι με παιχνίδια στον σιδηροδρομικό σταθμό του Παρισιού. Ο Σέλζνικ ζωγράφισε στο βιβλίο την πραγματική εξώπορτα του Μελιές. Το βιβλίο ήταν για πολλές εβδομάδες στη λίστα των μπεστ σέλερ των «New York Times» και της «USA Today», κέρδισε το Μετάλλιο Κάλντεκοτ για το πιο αξιόλογο αμερικανικό εικονογραφημένο βιβλίο, έφτασε στους τελικούς διεκδικητές του National Book Award, πήρε το βραβείο Καλύτερου Βιβλίου της Χρονιάς από το «Publishers Weekly» και το βραβείο Καλύτερου Εικονογραφημένου Βιβλίου των «New York Times».

Εκδόσεις: Πατάκη
Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη
Σελίδες: 540
Τιμή: 18,50


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Σινεμά και DVD 47 - Hugo (2012)


Σκηνοθεσία: ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ
Σενάριο: ΜΠΡΑΙΑΝ ΣΕΛΖΝΙΚ, ΤΖΟΝ ΛΟΓΚΑΝ
Ηθοποιοί: ΤΖΟΥΝΤ ΛΟ, ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΛΙ, ΕΜΙΛΙ ΜΟΡΤΙΜΕΡ, ΡΕΙ ΓΟΥΙΝΣΤΟΝ, ΣΑΣΑ ΜΠΑΡΟΝ ΚΟΕΝ, ΚΛΟΙ ΜΟΡΕΤΖ, ΣΕΡ ΜΠΕΝ ΚΙΝΓΚΣΛΕΙ, ΑΣΑ ΜΠΑΤΕΡΦΙΛΝΤ
Διάρκεια: 126 λεπτά
Πρεμιέρα: Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου 2012
Είδος ταινίας: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Καταλληλότητα ταινίας: ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ

Υπόθεση: Παρίσι, δεκαετίας του '30. Ένα 12χρονο, ορφανό αγόρι, ο Χιούγκο Καμπρέ, κατοικεί στις εσωτερικές στοές του σιδηροδρομικού σταθμού στο κέντρο της πόλης, φροντίζοντας τα ρολόγια του πολυσύχναστου σταθμού και ζει κλέβοντας από τους πάγκους των καταστημάτων που υπάρχουν στο σταθμό. Σταθερή παρέα του, ένα μυστηριώδες ανθρωπόμορφο μηχάνημα που έχει στο κέντρο του μία υποδοχή για ένα κλειδί σε σχήμα καρδιάς, το οποίο αποτελεί και το μόνο πράγμα που του έχει απομείνει από τον πατέρα του. Όταν ο κόσμος του συνδέεται ξαφνικά -σαν τα γρανάζια των ρολογιών που φροντίζει- με ένα εκκεντρικό κορίτσι που λατρεύει τα βιβλία και τις περιπέτειες κι έναν πικρόχολο γέρο, ιδιοκτήτη ενός μικρού καταστήματος παιχνιδιών στο σταθμό, η μυστική ζωή και το πολύτιμο μυστικό του Χιούγκο που τον συνδέει με το νεκρό πατέρα του, κινδυνεύουν να αποκαλυφθούν...




Έχοντας μεγαλώσει στην περιοχή εκείνη της Νέας Υόρκης που ονομάζεται «Μικρή Ιταλία», κατά τις δεκαετίες του ’40 και του ’50, ο μικρός Μάρτιν Σκορσέζε μεγάλωσε αγαπώντας ουσιαστικά την τέχνη του κινηματογράφου, γεγονός στο οποίο συνέβαλλε τα μάλλα και ο πατέρας του. Έτσι, διαβάζοντας «μονορούφι», τέσσερα χρόνια πριν, το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα του Μπράιαν Σέλζνικ, που έχει αντλήσει την έμπνευσή του από τη ζωή του Ζορζ Μελιές, του πρωτοπόρου κινηματογραφιστή και εφευρέτη που έχει μείνει στην Ιστορία της 7ης τέχνης, μεταξύ άλλων, για το περίφημο Ταξίδι Στη Σελήνη (1902), την πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας στα χρονικά, ο Σκορσέζε αυτομάτως το λάτρεψε. Η ταινία αυτή (Ταξίδι Στη Σελήνη) ήταν η έμπνευση του συγγραφέα Σέλζνικ, που έψαχνε χρόνια να βρει μια ιστορία που να συνδέει ένα παιδί με τον Μελιές, και όταν έμαθε την εμμονή του Μελιές με τα αυτόματα μηχανήματα, η ιστορία άρχισε να βρίσκει την πορεία της… Και το όνομα του πρωταγωνιστή: Χιούγκο, καθώς έμοιαζε απόλυτα Γαλλικό στον Σέλζνικ, ενώ το επώνυμό του, Καμπρέ, έχει τις ρίζες του…(πού αλλού;) στην άλλη γαλλική λέξη που ήξερε ο συγγραφέας, το καμπαρέ. Σχολιάζει ο σκηνοθέτης Μάρτιν Σκορσέζε: «Αυτό που ήταν συγκλονιστικό ήταν το πόσο εύθραυστος ήταν ο μικρός πρωταγωνιστής που ζούσε ολομόναχος πίσω από τους τοίχους ενός σταθμού τρένων, προσπαθώντας να βρει τρόπο να είναι σε επαφή με το νεκρό πατέρα του… Ταυτίστηκα μαζί του. Με την ιστορία του, τη μοναξιά του, τη σχέση του με τον κινηματογράφο, με τη μηχανική της δημιουργικότητας…που φέρνει σε επαφή τον Χιούγκο με τον πατέρα του και τον Μελιές με το παρελθόν και τον εαυτό του».




Το διασκευασμένο σενάριο της ταινίας υπογράφει ο Τζον Λόγκαν (The Last Samurai, Rango), ο οποίος έχει συνεργαστεί ξανά με τον Μάρτιν Σκορσέζε στην ταινία "The Aviator" και ο οποίος βρήκε τα σκίτσα του βιβλίου πολύ βοηθητικά για την επεξεργασία του τελικού σεναρίου, ενώ στη διεύθυνση φωτογραφίας βρίσκουμε τον βραβευμένο δύο φορές με Όσκαρ Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον, ASC (Inglourious Basterds, The Aviator). Την οργάνωση της παραγωγής υπογράφει ο βραβευμένος δύο φορές με Όσκαρ Ντάντε Φερέτι (Sweeney Todd : The Demon Barber of Fleet Street, The Aviator), στα κοστούμια είναι η βραβευμένη με 3 Όσκαρ Σάντι Πάουελ (The Aviator, The Young Victoria) και στη μουσική ο βραβευμένος τρεις φορές με Όσκαρ συνθέτης Χάουαρντ Σορ (The Lord of the Rings trilogy, The Departed). Η ομάδα των παραγωγών περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τον Τζόνι Ντεπ!


Βασισμένο στο εξαιρετικό εικονογραφημένο βιβλίο «Η Εφεύρεση του Ουγκό Καμπρέ» του Μπράιαν Σέλζνικ (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη) το έργο του Σκορσέζε είναι υπέροχο και ανοιχτό, σαν μια πρόσκληση που δεν μπορείς να αρνηθείς.
Δείτε το «Hugo» με όλες σας τις αισθήσεις κι αφεθείτε στην μαγεία του...


2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Αφιέρωμα: Η Κατάκτηση της Δύσης (Μέρος Β')


ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ

Β1. Collana Rodeo
Το πρώτο τεύχος της «Κατάκτησης» κυκλοφόρησε στην Ιταλία τον Ιούνιο 1967 σε ασπρόμαυρη μηνιαία έκδοση 96 σελίδων, σε σχήμα 16Χ21 εκ. και με τιμή 200 λιρέτες. Αρχική πρόθεση των συντελεστών της έκδοσης ήταν αυτή να κυκλοφορήσει σε σχήμα πολυτελές σκληρόδετο των 36 σελίδων, εκ των οποίων το κόμικ θα κάλυπτε τις 24, συνοδευόμενο από διάφορα άρθρα για την Ιστορία της «Άγριας Δύσης». Τελικά προτιμήθηκε το παραδοσιακό paperback σχήμα του Tex –λέγεται πως ο ίδιος ο Bonelli επέμεινε σε αυτό. Καθώς ωστόσο η προετοιμασία της σειράς είχε ήδη ξεκινήσει τα πρώτα τεύχη φτιάχτηκαν πράγματι σε κεφάλαια των 32 σελίδων. Γι’ αυτό το λόγο τα πρώτα τρία τεύχη δεν περιέχουν αυτοτελείς ιστορίες που να αρχίζουν στην πρώτη και να τελειώνουν στην τελευταία σελίδα του βιβλίου αλλά διακόπτουν την ιστορία στην εξέλιξή της με την ένδειξη «συνεχίζεται» (1ο και 2ο τεύχος). Ένα ακόμα ζήτημα που προέκυψε στη συνέχεια ήταν πως οι σχεδιαστές που είχε επιλέξει ο D’ Antonio για να σχεδιάσουν τα τεύχη ή να κάνουν τα τελειώματα των σχεδίων του ίδιου, δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον επιθυμητό ρυθμό παράδοσης. Άλλωστε 96 σελίδες το μήνα δεν είναι και λίγες. Έτσι η σειρά La Storia Del West στεγάστηκε στην ετικέτα (ή υπερσειρά, ας πούμε) Collana Rodeo και όπου υπήρχε καθυστέρηση στην ολοκλήρωση τεύχους της «Κατάκτησης», αναδημοσιευόταν κάποιες από τις πολυάριθμες ιστορίες western του οίκου Bonelli. Τελικά αυτή η επιλογή συνετέλεσε ώστε οι δημιουργοί να απαλλαγούν από το άγχος των χρονικών προθεσμιών και να έχουν την δυνατότητα να επιμεληθούν τις ιστορίες της «Κατάκτησης» με πολύ μεγαλύτερη φροντίδα, έτσι ώστε τελικά να καταστήσουν τη σειρά μοναδική.


Κάποιες από τις σειρές που κάλυψαν τα κενά της «Κατάκτησης» στη συλλογή Rodeo ήταν όπως είπαμε επανεκδόσεις σειρών του Bonelli από τις δεκαετίες του 50 και του 60: Lobo Kid, Rio Kid, Jim Gordon, Il Sergente York, El Kid, Davy Crocket, I Tre Bill, Yuma Kid, Un Ragazzo Nel Far West (Tim Carter, γνωστός στην Ελλάδα ως Τομ). Υπήρξαν ωστόσο και κάποιες νέες ιστορίες, mini-series και one-shots: Wyatt Doyle, Judok, Rick Master, Joselito, Terra Μaledetta κλπ. Τελικά η Συλλογή Rodeo τελείωσε το 1980 στα 162 τεύχη με το τελευταίο τεύχος της «Κατάκτησης» (Το Τέλος Του Δρόμου). Από τα 162 τεύχη της Συλλογής Ροντέο η «Κατάκτηση» καταλάμβανε τα 73. Από τα 73 αυτά στην Ελλάδα μεταφράστηκαν και τυπώθηκαν τα 69. Δεν δημοσιεύτηκαν στην Ελλάδα τα τεύχη 100, 105, 130, 134, για τα οποία θα μιλήσουμε παρακάτω.
Η επιτυχία του Collana Rodeo ήταν πρωτοφανής. Ο εκδότης αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ανατύπωση και επαναδιανομή αρκετών τευχών ενώ η σειρά βρισκόταν ακόμη σε κυκλοφορία. Τα πρωτότυπα τεύχη σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν και τιμολογούνται στην αγορά των μεταχειρισμένων γύρω στα 200€ (τουλάχιστον τα πρώτα της σειράς).


Β2. La Route de l'Ouest
Στη Γαλλία η «Κατάκτηση» κυκλοφόρησε στα πλαίσια της ανθολογίας western "La Route de l'Ouest" (των εκδόσεων Avent & Voy) η οποία έφθασε τα 183 τεύχη από το 1971 έως το 1990. Στη σειρά αυτή φιλοξενήθηκαν ακόμα περιπέτειες όπως Carabina Slim, Captain James, Giddap Joe, Jackaroe, Kenny Star, Kocis κλπ.

Β3. Ελληνικές Εκδόσεις της σειράς
Β3α. Πρώιμες ελληνικές εκδόσεις
Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1972 μέσα στις σελίδες του τεύχους 143 του εβδομαδιαίου εικονογραφημένου περιοδικού της «ΠΗΔΑΛΙΟ ΠΡΕΣΣ», "Ταρζάν", ξεκίνησε να δημοσιεύεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια περιπέτεια της «Κατάκτησης» και συγκεκριμένα το πρώτο τεύχος της. Η σειρά σε αυτή την έκδοση είχε τον τίτλο « Γκρίγκο»[1], ήταν τρίχρωμη και όχι ασπρόμαυρη, και διήρκησε μέχρι το τεύχος 204 του περιοδικού.


Σε κάθε τεύχος "Ταρζάν" υπήρχαν από 8-15 σελίδες της «Κατάκτησης». Στα συνολικά 62 τεύχη "Ταρζάν" που φιλοξένησαν τη σειρά δημοσιεύτηκαν οι 9 πρώτες περιπέτειες της «Κατάκτησης» (μέχρι και τις «Μεγάλες Πεδιάδες») εκτός από το "Χρυσάφι της Καλιφόρνια" που για άγνωστο λόγο παραλείφθηκε. Από το τεύχος 205 του Ταρζάν η σειρά αντικαθίσταται από τον τίτλο «Άγρια Δύση-Λοχίας Πολκ».


Στις 20 Μαρτίου του 1980 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μέδουσα του Π. Κουτρουλάρη το εβδομαδιαίο περιοδικό κόμικς "Σκαθάρι". Ανάμεσα στις σειρές που φιλοξενούσε ήταν και η «Κατάκτηση της Δύσης» (Προς Το Άγνωστο). Ο εκδότης παρουσίαζε τη σειρά ως εξής:
Στην σειρά «Η Κατάκτηση της Δύσης» θα βρείτε την περιπέτεια συνδυασμένη με την πιο αντικειμενική εξιστόρηση της κατάκτησης του Γουέστ, όπου οι Ινδιάνοι δεν είναι πάντα οι «κακοί» και οι λευκοί δεν είναι μόνο «καλοί».
Στα 13 πρώτα του τεύχη το "Σκαθάρι" δημοσίευσε σε συνέχειες το πρώτο τεύχος της «Κατάκτησης». Μάλιστα οι 29 από τις 96 σελίδες του "Προς το Άγνωστο" δημοσιεύτηκαν έγχρωμες! Οι έγχρωμες σελίδες ξεκινούν από το τεύχος 4. Δυστυχώς το περιοδικό Σκαθάρι εξέπνευσε μετά από 17 τεύχη, ήτοι γύρω στους 4 μήνες μετά την κυκλοφορία του.


Β3β. Η έκδοση της Μέδουσα/Μαμούθ
Έξι μήνες πριν η σειρά ολοκληρωθεί στην Ιταλία, ξεκίνησε η ελληνική αυτοτελής έκδοση της «Κατάκτησης», τον Ιούνιο του 1980. Για την εκδοτική αναφέραμε τι συνέβη. Είναι χαρακτηριστικό όμως ότι και στην Ιταλική έκδοση είχαμε αλλαγές επωνυμίας του εκδότη κατά τη διάρκεια της έκδοσης (ξεκίνησε ως εκδόσεις Araldo). Αυτό που έχει ενδιαφέρον στην ελληνική έκδοση είναι η επιλογή του τίτλου «Κατάκτηση τη Δύσης» αντί για το πρωτότυπο «Ιστορία της Δύσης», ίσως γιατί εκείνη την εποχή η ΥΕΝΕΔ πρόβαλε τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά γουέστερν με τον ίδιο τίτλο (How The West Was Won), με τον James Arness και τον Bruce Boxleitner (σειρά η οποία κοσμεί αρκετά από τα εξώφυλλα του "Μπλεκ" εκείνης της εποχής). Πάντως δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα ο τίτλος να οφείλεται στην παλιά, σπονδυλωτή ταινία του 1962. Η ελληνική έκδοση ακολουθεί αρκετά πιστά την έκδοση του Collana Rodeo και προς τιμήν του εκδότη, η σειρά φθάνει στο τέλος της. Μόνο που τελειώνει στα 69 τεύχη και όχι στα 73. Τέσσερα από τα τεύχη της πρωτότυπης σειράς δεν εντάχθηκαν στη δική μας έκδοση. Αυτά ήταν τα εξής:


Α) L'uomo della frontiera (Ο Άνθρωπος των Συνόρων)
Πρόκειται για το 44ο τεύχος της πρωτότυπης σειράς (46ο της "Κόκκινης") που κυκλοφόρησε στο πανηγυρικό τεύχος 100 του Collana Rodeo το 1975. Ο λόγος που δεν κυκλοφόρησε φαντάζομαι πως θα ήταν το γεγονός ότι το πρωτότυπο τεύχος ήταν έγχρωμο, καθότι επετειακό. Η περιπέτεια αυτή τοποθετείται γύρω στο 1868, πρωταγωνιστεί ο Pat MacDonald και αφορά μια από τις πιο παράξενες και συγκλονιστικές περιπέτειες της εποχής, την περίπτωση του αρχηγού των Comanche, Quanah Parker, ο οποίος ήταν γιος μιας λευκής που είχε απαχθεί και ζήσει με τους Comanche, της Cynthia Ann Parker. Πρόκειται για μια ιστορία που ενέπνευσε και την ταινία του John Ford Two Rode Together (ε.τ. Δύο Ιππότες της Κολάσεως) του 1961.


Β) Il seme dell'odio (Ο Σπόρος του Μίσους)
Το 46ο τεύχος της πρωτότυπης σειράς, τεύχος 105 του Collana Rodeo (1976). Πρωταγωνιστεί ο Bill Adams ο οποίος παρακολουθεί για λογαριασμό του προέδρου Grant το μανιασμένο πόλεμο του Cochise, αρχηγού των Chiricahua Apache, εναντίον των αποίκων και του στρατού τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1860. Μια από τις λίγες περιπέτειες της «Κατάκτησης» όπου η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μια γυναίκα, τη Regan MacKenzie. Μια συγκλονιστική ιστορία μίσους και εκδίκησης που καταλήγει με τον βαρύ τραυματισμό του Adams.


Γ) Il giorno del massacre (Ημέρα Σφαγής)
Το 55ο τεύχος της πρωτότυπης σειράς, τεύχος 130 του Collana Rodeo (1978). Βρισκόμαστε στο 1874 και ο Pat MacDonald παρακολουθεί τα γεγονότα που ακολούθησαν το θάνατο του Cochise και το τέλος του πολέμου των Apache με τη σύντομη αρχηγία του Taza ενώ παράλληλα παρακολουθούμε τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του Geronimo.


Δ) Oklahoma (Οκλαχόμα)
Το 56ο τεύχος της πρωτότυπης σειράς, τεύχος 134 του Collana Rodeo (1978). Βρισκόμαστε στα 1875-1876 και παρακολουθούμε την ιστορία του δικαστή Isaac Parker και το τέλος της δράσης της συμμορίας των James και Younger στο Northfield. Κεντρικός χαρακτήρας ο Bill Adams.


Πρέπει να προσθέσουμε ακόμη πως υπάρχουν κάποιες μικροαλλαγές στην αρίθμηση/ διαδοχή των τευχών της ελληνικής έκδοσης σε σχέση με την έκδοση του Collana Rodeo. Πιο συγκεκριμένα δυο είναι οι κύριες αστοχίες στη διαδοχή των τευχών: α) Η ιστορία "Η Ταχυδρομική Άμαξα" πήρε στην έκδοση της Μαμούθ το Νο 18 ενώ κανονικά έπρεπε να πάρει το Νο 16 και να βγει αμέσως μετά την περιπέτεια "Τα Νερά Του Θανάτου" (τχ. 15), και β) Η ιστορία "Το Χαμένο Ποτάμι" πήρε στην έκδοση της Μαμούθ το Νο 51 ενώ κανονικά έπρεπε να πάρει το Νο 45 και να βγει αμέσως μετά την περιπέτεια "Κυνηγοί Ινδιάνων" (τχ. 44). Η ανακατωσούρα αυτή σε συνδυασμό με τα ανέκδοτα τεύχη, προκαλεί ορισμένες στρεβλώσεις στο continuity της ελληνικής έκδοσης. Στο τεύχος 45 βρίσκουμε τον Bill Adams τραυματία χωρίς να έχουμε διαβάσει την περιπέτεια που τραυματίστηκε (η ανέκδοτη εδώ, "Ο Σπόρος του Μίσους"). Στο τεύχος 46 πάλι συναντάμε τον Wes Hardin να είναι ήδη καλός φίλος του Ben MacDonald ενώ η περιπέτεια όπου γνωρίστηκαν ("Το Χαμένο Ποτάμι"), κυκλοφόρησε εδώ πολύ αργότερα (τχ. 51) .


Η πλειοψηφία των τευχών της ελληνικής έκδοσης χρησιμοποιούσε το οπισθόφυλλο για να μας περιγράψει επεισόδια και προσωπικότητες του West που δεν εντάχθηκαν στις ιστορίες της σειράς. Η σελίδα ονομαζόταν "Το Αρχείο Της Δύσης" και υπήρχε στα περισσότερα, όχι όμως σε όλα τα τεύχη της σειράς. Η σελίδα αυτή στην πρωτότυπη έκδοση ονομαζότανε "Galleria Del West". Στη δεύτερη σελίδα επίσης (στο εσώφυλλο) υπήρχαν διάφορα εθνογραφικά στοιχεία για τη ζωή των Ινδιάνων ή την καθημερινή ζωή στο Far West (το τραβουά, τα ινδιάνικα τραγούδια, τα σινιάλα, η σέλα κλπ). Και αυτή η σελίδα υπήρχε στη σειρά της "Collana Rodeo". Θα ήταν αμέλεια να μην αναφερθούμε στην εξαιρετική ρέουσα λογοτεχνική μετάφραση της σειράς και στο υπέροχο lettering. Δυστυχώς δεν αναφέρονται τα ονόματα ούτε του μεταφραστή ούτε του λετερίστα. Να πούμε επίσης πως μετά την ολοκλήρωση της σειράς από τον εκδότη, κυκλοφόρησαν τόμοι των 2 τευχών όπου τα τεύχη προκειμένου να χωρέσουν στο εξώφυλλο του τόμου κυριολεκτικά πετσοκόφτηκαν. Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθούν σε πραγματικά καλή κατάσταση τα τεύχη της «Κατάκτησης». Αυτός, αλλά και το γεγονός ότι κανένας από όσους διάβαζαν τότε το κόμικ και μάζευαν τα τεύχη δε θέλει να τα αποχωριστεί! Χαρακτηριστικά γράφει ένας «οπαδός» της σειράς στο greekcomics.gr:
«Όταν αποφάσισα, αφού δεχόμουν πιέσεις, να αδειάσω το χώρο που έπιαναν τα κόμικς που είχα από μικρός, πέταξα εκατοντάδες τεύχη από διάφορα, αλλά κράτησα σε μια κούτα όλα τα τεύχη από τη «Κατάκτηση της Δύσης» γιατί σκέφτηκα ότι θα ήθελα να τα διαβάσουν τα παιδιά μου».


Β4. Η «Κόκκινη» Έκδοση
To 1984 η σειρά επανεκδόθηκε στην Ιταλία αυτόνομη, σε δικό της τίτλο, σε μια έκδοση που έχει γίνει γνωστή από το χρώμα του εξωφύλλου της ως «κόκκινη» (rossa). Καθότι τα τρία πρώτα τεύχη της σειράς στην αρχική έκδοση δεν ήταν ολοκληρωμένες περιπέτειες αλλά κατέληγαν σε ημιτελείς ιστορίες, ο D’ Antonio πρόσθεσε από 20 έως 30 σελίδες σε κάθε ιστορία κι έτσι τα τρία πρώτα τεύχη ανεπτύχθησαν σε πέντε. Επίσης σχεδιάστηκε μια καινούργια περιπέτεια η οποία πήρε τον αριθμό 2 (Gli Avventurieri). Επομένως ήδη στο ελληνικό τεύχος 1 (Προς το Άγνωστο) και συγκεκριμένα στις τελευταίες σελίδες του διαβάζουμε την τρίτη ιστορία της «Κόκκινης» Έκδοσης. Έτσι η σειρά αριθμεί πλέον 75 τεύχη.
Πιο συγκεκριμένα οι αλλαγές που επέφερε η «Κόκκινη» έκδοση στη σειρά, σε σχέση με όσα γνωρίσαμε από την ελληνική έκδοση:
a. Εννιά σελίδες έχουν προστεθεί στην πρώτη περιπέτεια (Προς το Άγνωστο), η οποία ολοκληρώνεται στις 98 σελίδες και όχι στις 89 όπως στην αρχική έκδοση. Τις νέες σελίδες σχεδίασε ο Renato Polese. Περιγράφουν την επεισοδιακή συνάντηση του Brett με τον Manuel Lisa και τον John Colter το 1807.


b. Όπως είπαμε υπάρχει μια καινούργια περιπέτεια η οποία πήρε τον αριθμό 2. Ονομάζεται Gli Avventurieri (Οι άνθρωποι της Περιπέτειας), πρωταγωνιστεί ο Brett McDonald, εξελίσσεται γύρω στα 1807-1808 και πραγματεύεται τον αδίστακτο ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών γούνας που πυροδοτούν ένα πόλεμο μεταξύ των Blackfoot και των Shoshone (τη φυλή της Sicaweja, δηλαδή). Από ιστορικά πρόσωπα εμφανίζονται οι πιονέροι-κυνηγοί John Colter και Manuel Lisa, όπως και ο τακτικός στη σειρά Jim Bridger. Στο τεύχος αυτό οι MacDonald μετακομίζουν από το Missouri στην κοιλάδα του Ohio.
c. Το τεύχος 3 της «Κόκκινης» Έκδοσης αποτελείται από τις 8 τελευταίες σελίδες του "Προς Το Άγνωστο" και από τις σελίδες 1-68 του τεύχους 2 της αρχικής έκδοσης ("Το Μεγάλο Ποτάμι") με 23 νέες σελίδες στην αρχή της ιστορίας. Το τεύχος έχει πάρει την ονομασία "La grande vallata" ("Η Μεγάλη Κοιλάδα") και πραγματεύεται όπως γνωρίζουμε τον πόλεμο του Tecumseh και του Elkswatawa και τη μάχη στον ποταμό Tippecanoe, γεγονότα του 1811. Επομένως, τίτλος "Το Μεγάλο Ποτάμι", δεν υπάρχει στην «Κόκκινη» έκδοση.


d. Το τεύχος 4 της «Κόκκινης» έκδοσης ονομάζεται "Gli invasori" ("Οι Εισβολείς"). Περιλαμβάνει υλικό που στην Ελλάδα είχε δημοσιευτεί στα τεύχη 2 και 3 της σειράς και συγκεκριμένα την περιπέτεια όπου ο Brett MacDonald μαθαίνει ότι η υγεία της Sicaweja έχει χειροτερέψει και αποφασίζει να εγκαταλείψουν την κοιλάδα του Ohio για το Texas. Περιέχει επίσης μια νέα πρώτη σελίδα και 56 ακόμα συμπληρωματικές σελίδες που εξιστορούν τις πρώτες μέρες των MacDonald στο Texas και το χτίσιμο της φάρμας τους.
e. Το τεύχος 5 της «Κόκκινης» έκδοσης είναι το ελληνικό τεύχος 3 (Άλαμο), εμπλουτισμένο όμως με νέες σελίδες (ένα εισαγωγικό νέο δισέλιδο και μια εφτασέλιδη ιστοριούλα με τον Pat να υπερασπίζεται τη καπνισμένη ακόμα γη του από μια ορδή Comanche) ώστε να φθάνει τις 96 (μαζί πάντα με την μικρή περιπέτεια με τον Samuel Colt, η οποία άλλωστε υπήρχε και στην πρωτότυπη έκδοση).
Τα υπόλοιπα τεύχη διατηρούν τη σειρά τους όπως ακριβώς στην έκδοση του Collana Rodeo, μόνο που το αρχικό τεύχος 4 είναι τώρα το 6, το 5 είναι το 7 και πάει λέγοντας. Ακόμη μια αλλαγή έγινε στα εξώφυλλα, μερικά από τα οποία αποδόθηκαν σε διαφορετικό τεύχος από ότι στην αρχική έκδοση.


Β5. Άλλες εκδόσεις
Το 1981 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Sonzogno ένας σκληρόδετος τόμος μεγάλου σχήματος και έγχρωμος με υλικό από την «Κατάκτηση» και συγκεκριμένα με ιστορίες που αφορούσαν τους ινδιάνικους πολέμους. Ο τόμος λεγόταν "Guerrieri del West" ("Πολεμιστές της Δύσης") και περιείχε τα τεύχη 2 και 138 του Collana Rodeo (2 και 54 της ελληνικής έκδοσης ). Η «Κόκκινη» έκδοση θυμίζω ξεκίνησε να βγαίνει το 1984.


Τον Ιούνιο του 1983, τριάμισι χρόνια μετά την ολοκλήρωση της σειράς, στο τεύχος 11 του περιοδικού Orient Express δημοσιεύτηκε αυτό που σήμερα θεωρείται ο επίλογος της «Κατάκτησης»: μια μικρή –δωδεκασέλιδη– έγχρωμη ιστορία, γραμμένη φυσικά από τον D’Antonio, με τίτλο "Η Συνέντευξη". Η ιστορία εξελίσσεται στα 1893 και στο πρώτο καρέ βλέπουμε τους τάφους του Brett και της Sicaweja και ένα… αυτοκίνητο να κατευθύνεται προς στο ράντσο των MacDonald. Ένας δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από τον 89χρονο Pat MacDonald που αναλογίζεται κυρίως πάνω στους Ινδιάνικους Πολέμους.


Τον Μάρτιο του 1988 η κόκκινη έκδοση άρχισε να κυκλοφορεί σε τόμους των 2 τευχών υπό τον τίτλο Raccolta Storia del West. Τα εξώφυλλα ξαναέγιναν με διαφορετικό logo για την έκδοση αυτή, που ολοκληρώθηκε σε 37 τόμους (ο τελευταίος περιείχε τρία τεύχη).
Το 1994 κυκλοφόρησαν στη σειρά Oscar Mondadori δύο τόμοι των πέντε τευχών ο καθένας. Ο πρώτος ονομαζόταν "Oltre la frontiera" ("Πέρα από τα Σύνορα") και περιείχε τα 5 πρώτα τεύχη της «κόκκινης» σειράς και ο δεύτερος "Sceriffi and fuorilegge" ("Σερίφηδες και Παράνομοι") και περιείχε τα τεύχη 45,50,58,69 και 71 της ίδιας σειράς, ήτοι τα τεύχη 43, 45, 63 και 65 της ελληνικής έκδοσης, συν το ακυκλοφόρητο εδώ "Oklahoma".
Τέλος τον Ιούνιο του 2003 οι εκδόσεις "If", στα πλαίσια μιας σειράς επανεκδόσεων κλασικών τίτλων του Bonelli (και όχι μόνο) αρχίζουν εκ νέου τη κυκλοφορία της «κόκκινης» σειράς της «Κατάκτησης» σε πολυτελείς τόμους των δύο τευχών έκαστος.


Β6. Η έγχρωμη έκδοση
Τον Φεβρουάριο του 1995, η εκδοτική "Hobby & Work" κυκλοφόρησε τη σειρά (όπως αυτή διαμορφώθηκε οριστικά με την «κόκκινη» έκδοσή της) σε μεγάλο σχήμα (21Χ29 αντί για το πρωτότυπο 16Χ21) και μάλιστα έγχρωμη υπό τον τίτλο "Il Selvaggio West" ("Η Άγρια Δύση"). Για πρώτη φορά το όνομα του δημιουργού D’ Antonio κοσμεί τα εξώφυλλα της σειράς. Για ένα νέο αναγνώστη που θέλει να αποκτήσει ολοκληρωμένη τη σειρά αυτή είναι η πιο οικονομική λύση, αρκεί να γνωρίζει ιταλικά βέβαια. Ωστόσο η χαμηλή ποιότητα του χαρτιού και του χρώματος -προκειμένου να διατηρηθεί η τιμή χαμηλά- χαρακτηρίζουν την έκδοση αυτή, την οποία οι φανατικοί της σειράς προσπερνούν.

Β7. Ξένες Εκδόσεις
Η σειρά όπως είδαμε κυκλοφόρησε στην Ελλάδα, τη Γαλλία (από δύο εκδοτικές) αλλά και στη Νορβηγία, τη Φιλανδία και φυσικά την Σουηδία, όπου εκτός του κόμικς είχε πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία και η (επαναλαμβάνω, άσχετη με το κόμικς), τηλεοπτική "Κατάκτηση της Δύσης". Ακόμη, κυκλοφόρησε και έκανε αίσθηση στη Βραζιλία, την ενωμένη Γιουγκοσλαβία και το Ισραήλ. Να σημειωθεί πως ο Έλληνας εκδότης στο promotion της σειράς το 1981 αναφέρει πως η «Κατάκτηση» είχε ήδη κυκλοφορήσει ή κυκλοφορούσε τότε σε 40 χώρες!

Το άρθρο αναδημοσιεύεται εδώ από την ιστοσελίδα http://www.greekcomics.gr, κατόπιν άδειας του συντάκτη, bonadrug.
Επιμέλεια παρουσίασης: adamsjim.
Το αφιέρωμα θα ολοκληρωθεί σε 5 μέρη.



2012
ΕΤΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
1962-2012
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...