Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011
Αξέχαστες Ιστορίες 27 - Ο εφιάλτης του Μοντέρεϋ
Στο Μοντέρεϋ φτάνουν τα παιδιά μια μέρα και μαθαίνουν από το σερίφη και την αρραβωνιαστικιά του ότι την περιοχή λυμαίνεται μία συμμορία κακοποιών που δημιουργεί προβλήματα με ληστείες και φόνους. Οι κάτοικοι της περιοχής τα έχουν βάλει με τον αντιπρόσωπο του νόμου, παρόλο που ο ίδιος είχε εξοντώσει έναν χρόνο πριν μια άλλη φοβερή συμμορία που δρούσε στην περιοχή με αρχηγό τον τρομερό Ξαβέριο. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Ξαβέριο δεν πέθανε αλλά επέστρεψε για να τους εκδικηθεί! Ο Τζιμ θα στήσει μία παγίδα στους κακούργους όμως δεν έχει ιδέα τι θα αντιμετωπίσει. Πολύ γρήγορα ο Πεπίτο θα εξαφανιστεί και θα βρεθεί αιχμάλωτος σε ένα άγνωστο σπίτι, παρέα με ένα... φάντασμα! Τουλάχιστον, έτσι πιστεύει στην αρχή το κωμικό Μεξικανόπουλο, μέχρι ο άλλος να του εξηγήσει πως είναι ο ίδιος ο... Ξαβέριο! Οι εκπλήξεις είναι απανωτές και το τέλος απροσδόκητο…
Κριτική περιπέτειας: 4/5
Η ιστορία αυτή δημοσιεύθηκε αρχικά τον Οκτώβρη του 1974, στο τεύχος 572 του Μικρού Σερίφη, ενώ ξανακυκλοφόρησε στα τεύχη 1009 και 1455. Γράφτηκε από τον Κώστα Φωτεινό (Πότη Στρατίκη) και ήταν μια από εκείνες τις ιστορίες που διέγειραν την παιδική μας φαντασία. Η σελίδα με την βινιέτα που δημοσιεύουμε προέρχεται από την πρώτη έκδοση...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΑΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΔΕ ΘΑ ΤΗΣ ΕΒΑΖΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 3/5.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως και να έχεις δίκιο. Απλά με κάποιες ιστορίες είμαστε περισσότερο συναισθηματικά δεμένοι επειδή έτυχε να τις διαβάσουμε σε πολύ μικρή ηλικία και να τις θυμόμαστε ακόμα. Η συγκεκριμένη ήταν μία από τις πρώτες ιστορίες των παιδιών που διάβασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην έχω διαβάσει κι εγώ αυτή την ιστορία. Μια ιστορία στο κλασσικό στυλ του κου Στρατίκη. Θυμάμαι πάντως ότι είχε και αρκετό γέλιο, εκεί που ο Πεπίτο φοβόταν το... φάντασμα του Ξαβέριο!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ βεβαίως την έχω διαβάσει. Θα συμφωνήσω με τον adamsjim πως παρ' ότι κάποιες από τις ιστορίες δεν διεκδικούν δάφνες, εν τούτοις δεν παύουν να μας ελκύουν και να μας γοητεύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή