Τετάρτη 4 Μαΐου 2011
Αξέχαστες Ιστορίες 33 - Και ο Τζιμ... πεθαίνει!
Είναι γνωστό σε όλους τους φίλους της Θρυλικής Τετράδας ότι τα περιοδικά που δημοσίευαν τις ιστορίες του Τζιμ Άνταμς και της παρέας του, εκτός από έντονη δράση, περνούσαν στους αναγνώστες και ηθικά-κοινωνικά μηνύματα. Μία τέτοια περιπέτεια με έντονη την αίσθηση του προβληματισμού είναι και αυτή που σας παρουσιάζουμε σήμερα. Και πιο συγκεκριμένα, μέσα από την περιπέτεια αυτή βλέπουμε πόσο πολύ κακό μπορεί να κάνει η απληστία στον άνθρωπο.
Η ιστορία γράφτηκε από τον Κώστα Φωτεινό (Πότη Στρατίκη) το έτος 1974 και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 570 του περιοδικού "Μικρός Σερίφης".
Υπόθεση: Δύο φίλοι, ο Τζόε Μάρβελ και ο Μπομπ Ράιαν, ψάχνουν πολλούς μήνες για διαμάντια, σε μια περιοχή που τους είχαν πει ότι υπήρχαν πολλά. Κι εκεί που έχουν απογοητευτεί κι ετοιμάζονται να τα παρατήσουν όλα και να φύγουν, ανακαλύπτουν το πρώτο διαμάντι! Όμως, αντί αυτό να τους κάνει να χαρούν και να συνεχίσουν την έρευνα, η απληστία τους σπρώχνει να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο, για να κρατήσει ο καθένας την περιοχή για λογαριασμό του! Μετά από μια σύντομη μάχη, που δεν βγάζει κανένα νικητή, συμφωνούν να απομακρυνθούν από την περιοχή και στο προσεχές διάστημα να προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να σκοτώσει ο ένας τον άλλο! Έτσι, ο καθένας τους, ψάχνει συμμάχους που θα τον βοηθήσουν σ’ αυτόν τον πόλεμο, χωρίς όμως να αναφέρουν σε κανέναν άλλο το λόγο για τον οποίο πολεμούν.
Τα θρυλικά παιδιά του νόμου, θα εμπλακούν σ’ αυτήν την ιστορία, όμως ο Τζιμ θα πέσει στα χέρια του Τζόε Μάρβελ, ο οποίος θα τον παραδώσει στους Ινδιάνους με τους οποίους έχει συμμαχήσει. Και οι Ινδιάνοι, θα… σκοτώσουν το Ελληνόπουλο…
Κριτική: 4/5
Η περιπέτεια αυτή δημοσιεύθηκε ξανά στα τεύχη 1007 και 1453, κι έτσι δεν είναι και τόσο δύσκολο να την εντοπίσει κανείς...
Το εξώφυλλο που δημοσιεύουμε είναι από το τεύχος 1453 και η πρώτη σελίδα της ιστορίας από το τεύχος 570.
Π.Π.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Έχω διαβάσει την ιστορία που παρουσιάζεις σήμερα adamsjim από τις νεότερες βέβαια εκδόσεις. Δεν την καλοθυμάμαι, αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές με τους τίτλους τους οι περιπέτειες εκείνης της εποχής, έκαναν την καρδιά μας να χτυπά δυνατά! Δεν πιστεύαμε βεβαίως πως είναι δυνατόν να πεθάνει κάποιο από τα παιδιά, αλλά μέχρι να τελειώσει η ανάγνωση μια αγωνία την είχαμε!
Εγώ μια φορά τα χρειάστηκα για τα καλά όταν ο Ομάρ Ατατούρκ παραλίγο να σκοτώσει τον Τζίμ και μάλιστα μέσα στο Ώστιν! «Και τώρα η σειρά σου Τζιμ Άνταμς…» έλεγε το χαρτάκι που βρήκε ο Τζίμ στην πόρτα του δωματίου του!
Συγκλονιστικό το επεισόδιο που αναφέρεις, Bill! Έτσι όπως τα λες ήταν... Κι αυτό ήταν η μεγάλη επιτυχία των ιστοριών αυτών (και των συγγραφέων τους, βεβαίως-βεβαίως). Βυθιζόσουν τόσο πολύ στην πλοκή που παρασυρόσουν και αγωνιούσες μαζί με τους ήρωες! Όταν διαβάζαμε, δεν πιστεύαμε ότι ο Τζιμ ήταν αθάνατος... Όταν κλείναμε το τεύχος, ήμασταν σίγουροι γι' αυτό!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας φίλοι μου. Απο πού μπορώ να βρώ το πιο πάνω? Κανονικό η σκαναρισμένο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου φίλε Άκη! Τεύχη του Μικρού Σερίφη διατίθενται σε διάφορα site στο διαδίκτυο. Αν κάνεις μια προσεκτική αναζήτηση μπορεί να βρεις και το συγκεκριμένο. Επίσης, από συζητήσεις μπορείς να ανιχνεύσεις και τα σημεία στα οποία βρίσκονται παλαιοβιβλιοπωλεία που πωλούν τέτοια περιοδικά. Καλή επιτυχία!
ΑπάντησηΔιαγραφή