Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Αξέχαστες Ιστορίες 61 - Η πόρτα της κολάσεως


Το 1971 ο "Μικρός Σερίφης" αλλάζει σχήμα και κυκλοφορεί πλέον στο ίδιο φορμάτ με αυτό του "Μικρού Κάου-μπόυ". Μία από τις πρώτες περιπέτειες που δημοσιεύθηκαν τότε στο περιοδικό, είναι και αυτή που εξετάζουμε σήμερα. Είναι γραμμένη από τον συγγραφέα Κώστα Φωτεινό (ψευδώνυμο του Πότη Στρατίκη) και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο τεύχος 411 του Μικρού Σερίφη, ενώ αναδημοσιεύθηκε άλλες δύο φορές στα τεύχη 848 και 1294 του ίδιου περιοδικού. Το εξώφυλλο και οι εσωτερικές σελίδες που δημοσιεύουμε ανήκουν στο τεύχος 411.

Σχολιασμός 1: Corum
Διάβασα αυτή την ιστορία όταν ήμουν μικρός αλλά την ξαναδιάβασα και πριν λίγα χρόνια. Παρόλο που δεν πρόκειται για καμία ιδιαιτέρως σπουδαία ιστορία, εντούτοις διαβάζοντάς την, καταλαβαίνει κανείς για ποιο λόγο μας άρεσε αυτό το περιοδικό. Ο συγγραφέας περνάει -πολύ έντεχνα- μηνύματα για αξίες και ιδανικά που η σημερινή κοινωνία τα έχει λίγο ξεχασμένα.

Υπόθεση: Όταν μια συμμορία αναζητά ένα πρώην μέλος της, τρομοκρατώντας ένα ολόκληρο χωριό, είναι δουλειά για τον Τζιμ Άνταμς να αναλάβει να τον βρει και αυτόν και εκείνους! Τελικά, το θρυλικό Ελληνόπουλο στέκεται τυχερό, καθώς ο τραυματισμένος παράνομος κρύβεται στο σπίτι ενός Έλληνα, τον οποίο επισκέπτεται για να τον γνωρίσει. Η τύχη του, όμως, σταματάει εκεί, γιατί όταν ο κακούργος τον απειλεί με τη ζωή των τριών μικρών παιδιών του πατριώτη του, ο Τζιμ δεν διστάζει να πετάξει το όπλο του και να μείνει ως όμηρός του, προσπαθώντας να τον πείσει να μην τους κάνει κακό... Στο μεταξύ, οι τρεις φίλοι του, τον αναζητούν εναγωνίως...

Την αξέχαστη αυτή ιστορία την διάβασα στο τεύχος 1294 του Μικρού Σερίφη.
Κριτική: 3/5


Σχολιασμός 2: adamsjim
Όταν είσαι παιδί και διαβάζεις ένα περιπετειώδες περιοδικό, είναι συνηθισμένο φαινόμενο να ταυτίζεσαι εύκολα με τον ήρωα-πρωταγωνιστή. Τα κατορθώματά του σε εξιτάρουν, σου δημιουργούν δυνατά συναισθήματα και συχνά βάζεις τον εαυτό σου στην θέση εκείνου. Ζεις την περιπέτεια από... μέσα και όταν αυτή τελειώνει, νιώθεις κι εσύ μια ανακούφιση. Τα κατάφερες κι αυτή τη φορά... Παίρνεις δυνάμεις για την επόμενη ιστορία και... ανοίγεις το επόμενο τεύχος.
Όλα αυτά, βέβαια, με την προϋπόθεση ότι ο ήρωας-πρωταγωνιστής θα είναι ικανός να σου εμπνεύσει όλα αυτά τα συναισθήματα. Ο Τζιμ Άνταμς, είναι γεγονός, πως τα κατάφερνε πολύ καλά σε αυτό το τομέα. Δυνατός, μαχητικός, με υψηλή αίσθηση του καθήκοντος, να παίρνει γρήγορες αποφάσεις σε καταστάσεις που οι περισσότεροι δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν. Κάποια τέτοια πράγματα μας έκαναν να τον αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο. Στην ιστορία αυτή, το θρυλικό παιδί δεν διστάζει να αφήσει έναν κακούργο να τον αιχμαλωτίσει, για να μην κινδυνεύσει μια οικογένεια... Κατ' εξοχήν αλτρουιστής, όπως αρμόζει σε έναν πραγματικό ήρωα...

Υπόθεση: Στο Νόρτον, κάποιοι αναζητούν εναγωνίως έναν τραυματία. Δεν διστάζουν να μπουν ακόμα και στο μπαρ του χωριού και να απειλήσουν όλους τους κατοίκους πως αυτός που κρατάει κρυμμένο τον τραυματία θα βρει τον μπελά του! Στο μπαρ βρίσκονται και τα τέσσερα θρυλικά παιδιά του νόμου, που αποφασίζουν να μάθουν τι κρύβεται πίσω από αυτή την υπόθεση. Ο Τζιμ επισκέπτεται τον γιατρό του Νόρτον, ελπίζοντας ότι ο τραυματίας μπορεί να έχει ζητήσει τη βοήθειά του. Δυστυχώς, ο γιατρός δεν μπορεί να τον βοηθήσει, όμως από αυτόν το παιδί μαθαίνει πως υπάρχει και ένας Έλληνας στο χωριό, ο Κρις. Το θρυλικό Ελληνόπουλο αποφασίζει να περάσει από το σπίτι του πατριώτη του, χωρίς να γνωρίζει ότι ο τραυματίας που αναζητά κρύβεται εκεί! Μάλιστα, κρατάει ομήρους τα παιδιά του Κρις, θέλοντας να τον πείσει να μην κάνει καμιά κουταμάρα και τον προδώσει... Ο Τζιμ υποψιάζεται ότι κάτι δεν πάει καλά στο σπίτι του πατριώτη του, όμως πριν προλάβει να αποφασίσει για το πώς θα χειριστεί την κατάσταση, αναγκάζεται να παραδοθεί στον κακούργο για να μην κάνει εκείνος κανένα κακό στα παιδιά...


Την αξέχαστη αυτή ιστορία την διάβασα στο τεύχος 848 του Μικρού Σερίφη.
Κριτική: 4/5

ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ
ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΫ!
Εσύ, το απέκτησες;

4 σχόλια:

  1. Από τις ιστορίες που-δυστυχώς-δεν έχω διαβάσει. όμορφο εξώφυλλο πάντως....θα το βρω που θα μου πάει...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το έχω ξαναπεί. Οι εικόνες από τα περιοδικά εκείνης της εποχής μου ξυπνούν αναμνήσεις. Όχι οπωσδήποτε σχετικές με τα ίδια τα περιοδικά αλλά με τα παιδικά μου χρόνια γενικότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...