Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Ακύρωση του Διαγωνισμού Διηγήματος λόγω επίθεσης "μαϊμούδων" στην ψηφοφορία


Η αρχικές σκέψεις για τον Διαγωνισμό Γουέστερν Διηγήματος
Όταν αποφασίσαμε να διοργανώσουμε έναν ανοιχτό, πρωτότυπο διαγωνισμό γουέστερν διηγήματος μέσω του blog αυτού, το κάναμε με σκοπό την προβολή του συγκεκριμένου είδους ιστοριών τις οποίες αγαπάμε αλλά και για την προβολή του ίδιου του blog, καθώς φανταζόμασταν ότι θα ήταν υπέροχο να πετύχει ο διαγωνισμός και να συνεχίσουμε να διοργανώνουμε ανά τακτικά χρονικά διαστήματα παρόμοιους διαγωνισμούς. Δυστυχώς, η ανταπόκριση των εν δυνάμει συγγραφέων ήταν πάρα πολύ μικρή (ίσως φταίει και το γεγονός ότι δεν καταφέραμε να προβάλουμε και να διαφημίσουμε αρκετά την όλη προσπάθεια), οπότε οι συμμετοχές κυμάνθηκαν αριθμητικά σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα. Επειδή δεν θέλαμε να φανεί πως δεν υπάρχει καθόλου ενδιαφέρον, αποτανθήκαμε στα μέλη του Club μας και ζητήσαμε απ' όσους θέλανε να γράψουν και να μας στείλουν τα διηγήματά τους. Η αλήθεια είναι πως πολλοί εκδήλωσαν αρχικά ενδιαφέρον και αν και λάβαμε σχετικά γρήγορα τις πρώτες συμμετοχές, οι περισσότεροι καθυστερούσαν πολύ να παραδώσουν τα έργα τους. Δόθηκαν συνεχείς παρατάσεις στην ημερομηνία υποβολής των διηγημάτων -και αυτό από μόνο του είναι ένα αρνητικό στοιχείο για τον οποιοδήποτε διαγωνισμό. Τελικά, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε οκτώ συμμετοχές, ενώ υπήρξαν και τουλάχιστον άλλες τρεις που έμειναν απ' έξω λόγω χρονικών περιθωρίων. Η αλήθεια είναι πως το επίπεδο των ιστοριών που λάβαμε, από λογοτεχνικής άποψης, κυμαινόταν σε αρκετά καλό επίπεδο -αν εξαιρέσεις κάποια διηγήματα με εμφανείς αδυναμίες που έπρεπε να υποστούν κάποια στοιχειώδη επιμέλεια πριν δημοσιευθούν. Οι επιμέλεια έγινε και τα διηγήματα δημοσιεύθηκαν στο blog με την σειρά που παραλαμβάνονταν, χωρίς κανένας από τους δημιουργούς να εκφράσει κανένα παράπονο για τους κανόνες ή την διαδικασία.

Η ψηφοφορία και η προβολή της
Όταν έγινε φανερό ότι τα υπόλοιπα διηγήματα θα καθυστερούσαν πάρα πολύ, ο διαγωνισμός έκλεισε και ξεκίνησε η διαδικασία της ψηφοφορίας. Μια ψηφοφορία που βασίστηκε σε συγκεκριμένο gadget που προσφέρει η ίδια η πλατφόρμα του Bloger, στην οποία ανήκει και το δικό μας blog. Η προθεσμία της ψηφοφορίας ορίστηκε περίπου στους πέντε μήνες και αμέσως άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες ψήφοι. Θελήσαμε να δώσουμε την δυνατότητα στο κοινό να μπορεί να ψηφίσει περισσότερα του ενός διηγήματα κι έτσι -όποιος ήθελε- μπορούσε να ψηφίσει ακόμα και όλα τα διηγήματα (η πρώτη ψήφος που καταχωρήθηκε, για παράδειγμα, ήταν η δική μας και ψηφίσαμε και τις οκτώ ιστορίες). Παράλληλα, δημιουργήσαμε στο Facebook την σελίδα του Club μας, με σκοπό να προβάλουμε όσο μπορούμε και τον διαγωνισμό.

Τα παρατράγουδα της ψηφοφορίας
Η ψηφοφορία είχε πάρει τον δρόμο της και, με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, οι επισκέπτες έδειχναν το ενδιαφέρον τους για τις δημοσιευμένες ιστορίες. Δεκαπέντε περίπου μέρες πριν το κλείσιμο της διαδικασίας παρατηρήθηκε -εντελώς ξαφνικά- μια μαζική ψήφιση ενός συγκεκριμένου διηγήματος (περίπου 50 ψήφοι την ημέρα!). Έτσι, το διήγημα αυτό, που μέχρι τότε βρισκόταν στην τέταρτη θέση της ψηφοφορίας, πέρασε πρώτο και με μεγάλη διαφορά από το αμέσως επόμενο. Από την πρώτη ημέρα που έγινε αντιληπτό αυτό, ως διαχειριστής του blog, επικοινώνησα με τον συγγραφέα της συγκεκριμένης ιστορίας (δεν θα δηλώσουμε εδώ το όνομά του αλλά στο εξής θα τον αναφέρουμε ως Μεγάλο Συγγραφέα / Δεν Γνωρίζω Εγώ Από Κομπιούτερ) και του εξέθεσα τον προβληματισμό μου. Εκείνος, πολύ καλός φίλος και μέλος του Club, εξεπλάγην (ευχάριστα μεν) από την εξέλιξη αυτή και μου δήλωσε ότι δεν ξέρει τι έχει γίνει, ότι αυτός δεν γνωρίζει από κομπιούτερ κι ότι έχει έρθει σε επαφή με πάρα πολύ κόσμο (φίλους και συγγενείς του, ακόμα και από την Αμερική), ζητώντας τους να μπουν στην σελίδα μας και να ψηφίσουν το διήγημά του. Επειδή δεν είχα κανέναν λόγο να μην τον πιστέψω, θεώρησα ότι πράγματι συνέβαινε κάτι τέτοιο -άσχετο εάν αλλοιώνονταν έτσι η ποιότητα της ψηφοφορίας. Επειδή, όμως αυτό συνεχίστηκε για αρκετές ημέρες, σε αντιστάθμισμα, προσπάθησα να ενεργοποιήσω κι εγώ φίλους, συναδέλφους και συγγενείς, λέγοντάς τους να ψηφίζουν όλα τα άλλα διηγήματα εκτός του πρώτου. Αποτέλεσμα; Να πέσουν τόσες ψήφοι εκείνες τις μέρες, όσες δεν είχαν πέσει τους προηγούμενους τεσσεράμισι μήνες! Σε επαναληπτική επικοινωνία με τον Μεγάλο Συγγραφέα / Δεν Γνωρίζω Εγώ Από Κομπιούτερ, εκείνος αποποιήθηκε κάθε ευθύνης για τις ψήφους που λάμβανε, συνεχίζοντας να δηλώνει άγνοια (όπως έλεγε, αυτός δεν έμπαινε καν στο κομπιούτερ για να δει την πορεία της ψηφοφορίας). Εγώ συνέχισα να του έχω εμπιστοσύνη, σε σημείο που είχα αρχίσει να πιστεύω ότι κάποιος παρείσακτος χάκερ είχε αποφασίσει να μας χαλάσει την ψηφοφορία, έτσι για την πλάκα του. Όσο πλησιάζαμε στην ημερομηνία λήξης της ψηφοφορίας, μέσα από το Facebook ανεβάζαμε συνεχώς αναρτήσεις-συνδέσεις προς όλα τα διηγήματα, εκτός του πρώτου. Το ιδιαιτέρως περίεργο ήταν πως όσες ακριβώς ψήφους φαινόταν να κερδίζει το δεύτερο διήγημα, τις ίδιες ακριβώς έπαιρνε και το πρώτο, διατηρώντας έτσι την ίδια ακριβώς απόσταση ασφαλείας κάθε μέρα!

Διάτρητες οι ψηφοφορίες στο διαδίκτυο
Συζητήσαμε το θέμα με πολλά μέλη του Club αλλά και με φίλους γνώστες της πληροφορικής και... όλα έγιναν πιο ξεκάθαρα. Φυσικά, μας είπαν κάποιοι, υπάρχει η δυνατότητα να μπορεί ο οποιοσδήποτε να μπαίνει και να ψηφίζει όσες φορές θέλει σε μια ψηφοφορία στο ίντερνετ! Οι ψηφοφορίες αυτές έχουν συνήθως μόνο έναν βασικό κανόνα ασφαλείας: αναγνωρίζουν τον κωδικό του υπολογιστή σου και δεν σε αφήνουν να ψηφίσεις για δεύτερη φορά. Ένας γνώστης, όμως, μπορεί να αλλάζει τον κωδικό του υπολογιστή του κάθε φορά που μπαίνει στο ίντερνετ και έτσι να μην αναγνωρίζεται από κάποια ιστοσελίδα με ψηφοφορία. Για του λόγου το αληθές, μας έδειξαν τον τρόπο που θα μπορούσαμε να το κάνουμε και εμείς. Ήταν προφανές ότι η ψηφοφορία μας είχε "ακυρωθεί" από μόνη της σαν διαδικασία, οπότε την τελευταία μέρα αποφασίσαμε να κάνουμε ένα τεστ: ρίξαμε πενήντα μετρημένους ψήφους σε διάφορα διηγήματα, ανάμεσα στα οποία ήταν πάντα και το δεύτερο. Ως δια μαγείας, το διήγημα του Μεγάλου Συγγραφέα / Δεν Γνωρίζω Εγώ Από Κομπιούτερ, πήρε ακριβώς πενήντα ψήφους! Περίτρανη απόδειξη ότι δεν ψηφίζανε οι φίλοι και συγγενείς του...

Υπομονή και εκνευρισμός
Μετά την λήξη της ψηφοφορίας "κατεβάσαμε" τα τελικά αποτελέσματα από το blog και δεν κάναμε καμία ανακοίνωση σχετική με τον διαγωνισμό (φυσικά έχουμε κρατήσει την ψηφιακή απεικόνιση όλων των στοιχείων). Συζητήσαμε το θέμα εκτενώς με τα πιο ενεργά μέλη του Club και καταλήξαμε πως αν θέλαμε να υπάρξουν αποτελέσματα από την ψηφοφορία, θα έπρεπε να καταχωρήσουμε ως τελική την κατάταξη που είχαν τα διηγήματα πριν το τελευταίο δεκαπενθήμερο. Οι περισσότεροι, δε, πρότειναν τον αποκλεισμό του πρώτου διηγήματος, ως ύποπτου (τουλάχιστον) για αλλοίωση των αποτελεσμάτων. Εγώ δεν ήθελα να αποκλείσουμε το διήγημα γιατί εξακολουθούσα να πιστεύω ότι μπορούσε να μην έχει καμία σχέση ο συγγραφέας με το όλο ζήτημα. Παρόλα αυτά, δεν συζήτησα ξανά το θέμα μαζί του, περιμένοντας εκείνον να με ρωτήσει σχετικά. Ο καιρός περνούσε και κανένα ενδιαφέρον δεν έδειχνε από μεριάς του, ενισχύοντας την πεποίθησή μου ότι δεν ήταν ο "ένοχος", αφού δεν φαινόταν να νοιάζεται για τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας. Όμως, ακόμα κι αν αυτός κατάφερνε να κρύψει το ενδιαφέρον και τον εκνευρισμό του από την μη ανάδειξή του σε νικητή, δεν μπόρεσε να κρυφτεί το ίδιο και ο κολλητός του. Πολύ καλός φίλος και εκείνος, μέλος του Club, με επιχειρηματική παρουσία στον χώρο των περιοδικών (τον οποίο πάντα στηρίζαμε πάντα μέσα από αυτή τη σελίδα), του οποίου και το δικό του όνομα δεν θα το δηλώσουμε εδώ αλλά στο εξής θα τον αναφέρουμε ως Μεγάλο Επιτυχημένο Εκδότη / Συγγραφέα. Σε τηλεφωνική επικοινωνία, μου επιτέθηκε προσωπικά, χωρίς λόγο φαινομενικά, χρησιμοποιώντας προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και λέγοντάς μου ότι έχω καβαλήσει το καλάμι(;) και ότι μόνο όταν τους χρειάζομαι(;) τους παίρνω τηλέφωνο... Ποιο καλάμι και πότε ακριβώς τους χρειάστηκα, δεν μου το εξήγησε... Αντιθέτως, σε κατοπινή επικοινωνία (τον πήρα εγώ για να μου εξηγήσει τους λόγους της συμπεριφοράς του), μου ζήτησε εμμέσως συγνώμη, λέγοντας πως είναι πιεσμένος και είπε μια κουβέντα παραπάνω. Το δέχτηκα, πέρασε καιρός...
Και φτάνουμε στην τελευταία μου επικοινωνία με τον Μεγάλο Συγγραφέα / Δεν Γνωρίζω Εγώ Από Κομπιούτερ, την προηγούμενη εβδομάδα. Με την σκέψη ότι έπρεπε επιτέλους το θέμα να ξεκαθαρίσει (γιατί -αν μη τι άλλο- χρωστάγαμε κάποια εξήγηση και στους επισκέπτες του blog), του τηλεφώνησα και έφερα το θέμα της κουβέντας στην ψηφοφορία. Μου επανέλαβε ξανά τα ίδια, ότι αυτός δεν γνωρίζει από υπολογιστές για να έχει κάνει κάτι και ότι είχε επικοινωνήσει με τριακόσιους συγγενείς του(!) για να μπουν και να τον ψηφίσουν! Όταν άρχισα να του λέω ότι υπήρχε η σκέψη για ακύρωση της ψηφοφορίας, με... πήρε και με σήκωσε! Έγινε έξαλλος, άρχισε να φωνάζει και να με κατηγορεί ότι θέλω να ακυρώσω επίτηδες την ψηφοφορία, επειδή εκείνος βγήκε πρώτος, ότι έχω καβαλήσει το καλάμι (σας θυμίζει κάτι αυτό;) και να προσέξω καλά, να μην τολμήσω να κάνω κάτι τέτοιο, γιατί θα πει σε όλους τους κοινούς μας γνωστούς ότι εγώ έστησα την ψηφοφορία (πώς γίνεται να στήνεις μια ψηφοφορία και να βγαίνεις τρίτος;) και ότι αυτός μπορεί να μην γνωρίζει από κομπιούτερ, όμως έχει κρατήσει ηλεκτρονικά όλα τα αρχεία κάθε ημέρας της ψηφοφορίας(!), στα οποία φαίνεται ότι εγώ έμπαινα και ψήφιζα όλα τα άλλα διηγήματα εκτός από το δικό του (όπα, όπα) και τέλος ότι θα με κάνει ρεζίλι ακόμα και στον κο Στρατίκη!... Μόνος του τα έλεγε όλα αυτά και το μόνο που κατάφερα να ρωτήσω ψελλίζοντας -πριν μου κλείσει στα μούτρα το τηλέφωνο- ήταν αν όλα αυτά τα έλεγε σε μένα, τον φίλο του... Προφανώς και σε μένα τα έλεγε, μόνο που από καιρό, μάλλον, δεν με θεωρούσε πια φίλο του και ας υποκρινόταν το αντίθετο. Θα πρέπει, όμως, να του πει ο Μεγάλος Επιτυχημένος Εκδότης / Συγγραφέας και κολλητός του ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γνωρίζει κάποιος που παίρνει πενήντα ψήφους την ημέρα ότι δεν τον ψήφισε κανείς, παρά μόνο αν ο ίδιος έχει ρίξει και τους πενήντα ψήφους στον εαυτό του!...

Ποιος έχασε τελικά;
Σίγουρα όχι εγώ προσωπικά. Μάλλον γλίτωσα από κάποιους υποκριτές που μου το έπαιζαν φίλοι και που ποιος ξέρει τι προβλήματα θα μπορούσαν να μου δημιουργήσουν στο μέλλον. Περιττό να δηλώσω μέσα από εδώ ότι δεν πρέπει να τολμήσουν ξανά να έρθουν σε επαφή μαζί μου. Επίσης, καλό θα ήταν να αποφύγουν να γράψουν σχόλιο με το πραγματικό τους προφίλ σε αυτή την ανάρτηση. Για να τους προστατέψω δεν ανέφερα παραπάνω τα ονόματά τους, ούτε δημοσιεύω την τελική λίστα κατάταξης της ψηφοφορίας (στην οποία θα φαινόταν ο νικητής που την έστησε -γιατί είπαμε, δεν στήνει ο τρίτος την ψηφοφορία). Φυσικά, ας διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και ας μην με προκαλέσουν άλλο, γιατί δεν θα διστάσω να "ανεβάσω" και τα υπόλοιπα στοιχεία...
Αν έχασαν εκείνοι κάτι; Μάλλον, ναι. Είχε συμφωνηθεί με φιλικό εκδοτικό οίκο να τυπωθούν σε ένα βιβλίο όλα τα διηγήματα του διαγωνισμού και να κυκλοφορήσει πανελλαδικά σε όλα τα βιβλιοπωλεία. Ας κρίνουν και οι δυο τους αν τους συνέφερε κάτι τέτοιο.
Αν έχασε το Club μας κάτι; Αναμφισβήτητα, ναι. Και το Club μας, και το blog. Αξιοπιστία, σεβασμό, διαφήμιση, αναγνώριση. Μόνο ζημιά μας έκανε αυτή η υπόθεση...

Τι μέλλει γενέσθαι;
Ειλικρινά, έχω απογοητευθεί πάρα πολύ. Αν βγάζουν τέτοια κακία οι άνθρωποι με τους οποίους θεωρείς ότι συμπορεύεσαι σε έναν κοινό σκοπό, ο οποίος είναι τελικά ένα χόμπι, τότε αυτό σου κόβει και την διάθεση να συνεχίσεις να ασχολείσαι με αυτό. Όταν δημιούργησα αυτό το Club -και αργότερα το blog- το έκανα από αγάπη για τα περιοδικά των παιδικών μου χρόνων και τους δημιουργούς αυτών. Ατελείωτος χρόνος αφιερωμένος στο Club, στο Magazine που εκδίδουμε (και το οποίο τα πρώτα 15-20 μέλη το προμηθεύονταν δωρεάν, μέχρι το πέμπτο τεύχος, με προσωπικό κόστος) και στην επικοινωνία με όλα τα μέλη.
Πραγματικά, αξίζουν όλα αυτά;
Τις επόμενες μέρες θα υπάρξουν κι άλλες ανακοινώσεις.

Η Διαχείρηση

33 σχόλια:

  1. Λυπηρό ως γεγονός. Πολύ λυπηρό. Στο συγκεκριμένο χώρο είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι άνθρωποι που προσπαθούν πραγματικά να διατηρήσουν ζωντανή τη φλόγα των αγαπημένων μας περιοδικών. Όταν λοιπόν κάποιοι εξ αυτών προβούν σε κινήσεις-αντιδράσεις όπως οι παραπάνω αυτό σημαίνει ότι ενδιαφέρονται μόνο για τη προσωπική τους προβολή κ για τίποτε παραπάνω. Η ομάδα μας είναι μικρή και τώρα δίνεται ακόμα μικρότερη. Καλύτερα μικρότερη πάντως παρά μικρόψυχη. Λυπάμαι για όλα αυτά, μα όπως και είπα σε προσωπική συνομιλία μου με το διαχειριστή της σελίδας, τα κοινά χόμπι δε μας κάνουν απαραίτητα κ φίλους....ελπίζω εμείς να συνεχίσουμε πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι κρίμα, οι τόσο καλές προθέσεις του διαχειριστή αυτού του blog, να αντιμετωπίζονται με αυτό το τρόπο. Τον γνωρίζω προσωπικά, και δεν έχω καμία αμφιβολία περί αυτού. Προσωπικά έχει όλη μου τη στήριξη.
    Χρήστος Νάστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κρίμα που μια τόσο ωραία προσπάθεια είχε αυτά τα αποτελέσματα.
    Προφανώς κάποιοι από εμάς δεν έχουμε αποβάλει κάποιες κακές συνήθειες που είχαμε σαν παιδιά.
    Αποτέλεσμα να χαλάσει κάτι όμορφο.
    Ήταν μικρής συμμετοχής κι εμβέλειας γι αυτό και δεν έπρεπε και να χαλάσει. Άξιζε όλη αυτή η ταλαιπωρία;
    Δεν πρέπει να χαλάσει όλη αυτή η συντροφιά για αυτό το λόγο. Όλα αυτά πρέπει να τα δούμε ως ένα κακόγουστο αστείο, γιατί περί τούτου πρόκειται. Κρίμα να χαλάσουν φιλίες, και όχι μόνο…
    Όταν ήμασταν παιδιά μαλώναμε, παρεξηγούμασταν, χτυπιόμασταν και χωρίζαμε με θυμό το απόγευμα. Μα την επομένη ήμασταν πάλι μαζί. Πάλι παρέα, πάλι παιχνίδι.
    Έτσι μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να έχουμε ανοχή, υπομονή και να υποχωρούμε. Μαθαίναμε να είμαστε ομάδα, φίλοι με όσα ελαττώματα κι αν είχαμε.
    Μάθαμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο. Ένα συγνώμη έφτανε. Ας μην ήταν προφορικό. Η στάση μας ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας το έδειχνε.
    Μπορούμε και τώρα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  4. Πολύ κρίμα που δεν μπρόρεσε να ευδοκιμήσει και να καθιερωθεί ένας τόσος πρωτότυπος διαγωνισμός. Θα ήταν πολύ καλή διαφήμιση και για το blog και για το Club.

    Θα συμφωνήσω με το Τζο το γεράκι. Πρόκειται για μία ανώριμη και ανάρμοστη συμπεριφορά από τη μεριά του μέλους του Club! Ενήλικοι άνθρωποι είμαστε, είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να κερδίσουμε σε ένα διαγωνισμό; Σιγά... στο κάτω - κάτω η συμμετοχή είναι αυτή που μετράει.

    To μόνο καλό στην υπόθεση αυτή είναι ότι έμαθες το ποιόν αυτών των ανθρώπων νωρίς και σχετικά αναίμακτα και όχι αργότερα που μπορούσαν να σου προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα. Το ξέρω ότι απογοητεύτηκες πολύ Παναγιώτη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσεις να ασχολείσαι με το χόμπυ μας. Όπως λένε ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μην απογοητεύεστε συνσχίστε
    Ένας σχετικά καινούριος φίλος του blog

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απίστευτη συμπεριφορά από ανθρώπους-μέλη του club. Αυτό λέγεται πόλεμος εκ των έσω. Προφανώς και οι συγκεκριμένοι κύριοι έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό για την προσωπική προβολή τους και μόνο, γι' αυτό και τους ενόχλησε που τα διηγήματά τους (δεν τα λες και αριστουργήματα...) δεν τα πήγαιναν καλά. Λυπηρό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαχαχα !! Πραγματικά είναι αστεία η όλη κατάσταση !! Να ξέρετε φίλοι μου πως αυτή δεν είναι συμπεριφορά ανθρώπων που απλά ξύπνησε η μισαλλοδοξία μέσα τους να νιώσουν νικητές ενός διαγωνισμού (ΟΧΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΒΛΑΚΕΣ) . Αν ήταν απλά αυτό θα χρειαζόταν απλά να τους δικαιολογήσουμε . Όχι όμως ... Είναι προφανές οτι μιλάμε για ανθρώπους που δυσκολεύονται πολύ να σχετιστούν με αλλους και που αξίες όπως η συντροφικότητα , ο σεβασμός , η φιλία που για εμας φαντάζουν απλά πράγματα (και όχι ουαου!! πόσο γαμάτος είμαι που λέω αλήθεια και έχω ενα φίλο) , γι αυτούς τους ανθρώπους είναι πολύ δύσκολες. Γιατί τους είναι δυσβάσταχτες μέσα στην φρικιαστική μοναξιά που έχουν μάθει να ζουνε . Κάνουν λοιπόν αυτο που ξέρουν καλύτερα , χωρίς να φταίνε πραγματικά . Τα κάνουν όλα μαντάρα γύρω τους για να συνεχίσουν να ζούνε μόνοι! Τα άλλα ειναι πραγματικα πολύ δύσκολα ! Αυτοί λοιπόν αδερφέ μου και φίλοι δεν χρειάζονται δικαιολογία ... χρειάζεται να συνεχίσουμε υπηρετώντας αξίες που μας δίδαξαν και οι αγαπημένοι χάρτινοι ήρωες μας , συνεχίζοντας την ενασχόληση μας με τα χόμπι μας για να φορτίζουμε μπαταρίες στους χαλεπούς αυτούς καιρούς , και σε αυτούς τους ανθρώπους απλά να δείξουμε κατανόηση και (όσων αφορά εσάς που είσαστε πιο κοντά τους ) αν αυτο δεν είναι βαρύ για τον ψυχισμό σας , αγάπη και μία δεύτερη ευκαιρία στην φιλία και στον αλληλοσεβασμό . Όπως λέει και ο Λεό , και το ξέρεις καλά Πάνο αγαπάς κάποιον οχι για να σου ανταποδώσει την αγάπη , αλλά αγαπάς για να αγαπάς ////////

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και λίγα λόγια για τον διαγωνισμό .... Έγώ χάρηκα πολύ που έγραψα (σύντομα θα στείλω ιστορία με δράκους που είναι το φόρτε μου) , το χαρήκαν φίλοι μου άσχετοι με τον χώρο , ήταν μία υπέροχη προσπάθεια και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια όλοι ... Και από τη στιγμή που τα πράγματα ήρθανε έτσι νικητές είμαστε όλοι !!!!! Καλύτερα γιατί ήμουν τρίτος ... χαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πραγματικα οταν εχεις τετοιους φιλους τι τους θελεις τους εχθρους.
    Φιλο μην πεις κανενα εαν πρωτα δεν φας ενα καραβι αλατι μαζι του.
    Τον Ποτη Στρατικη τον σκεφτηκε αραγε κανενας τι αποψη εχει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σχέση έχει ο κ. Στρατίκης με όλα αυτά;

      Διαγραφή
    2. Πραγματικα οταν εχεις τετοιους φιλους τι τους θελεις τους εχθρους.
      Φιλο μην πεις κανενα εαν πρωτα δεν φας ενα καραβι αλατι μαζι του.
      Τον Ποτη Στρατικη τον σκεφτηκε αραγε κανενας τι αποψη εχει;

      Αυτό το άρθρο προέρχεται από το: ... ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ Club Φίλων ...: Ακύρωση του Διαγωνισμού Διηγήματος λόγω επίθεσης "μαϊμούδων" στην ψηφοφορία http://mikrosserifis.blogspot.com/2015/05/blog-post_9.html#ixzz3bL4WKzI7
      CLUB ΦΙΛΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΣΕΡΙΦΗ
      Under Creative Commons License: Attribution

      Καταχωρώ εδώ το παραπάνω σχόλιο, για να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα και σε περίπτωση που ο συντάκτης του θελήσει μελλοντικά να το αφαιρέσει…

      Διαγραφή
    3. Τον Γιάνη Βαρουφάκη τον σκέφτηκε άραγε κανείς τι άποψη έχει;
      Φίλοι μου, μην προσπαθείτε να καταλάβετε. Από την ειρωνική απάντηση που δίνει ο… NIKOS-ΝΙΚΟΣ φαίνεται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην αντιληπτική του ικανότητα. Όταν σου λένε όλοι ότι ο ήλιος ανατέλλει το πρωί κι εσύ απαντάς πως ο ελέφαντας της Σουμάτρας κινδυνεύει με εξαφάνιση, τότε… κάτι δεν πάει καλά.
      Προφανώς, πάντως, θεωρεί κι αυτός (όπως και ο φίλος του) ότι αν βάλουν μπροστά το όνομα του κου Στρατίκη θα με/μας φοβίσουν. Δηλαδή, τι; Θα πούνε στον άνθρωπο τι έχουν κάνει και θα τους υποστηρίξει; Ίσως να σκέφτονται να παραποιήσουν το θέμα και να του το θέσουν με «δικά τους λόγια», όμως ποιος ο πραγματικός λόγος να το κάνουν αυτό; Τι ενδιαφέρει αυτή η υπόθεση τον κο Στρατίκη; Είναι πασιφανές ότι το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι να πλήξουν την προσωπική μου εικόνα και μόνο αυτό.
      Το πιο καλό γι’ αυτούς (και προς το συμφέρον τους) θα ήταν να το αφήσουν το θέμα να ξεχαστεί και να μην επανέρθουν, όμως δεν μπορούν να το συνειδητοποιήσουν αυτό (η αντιληπτική ικανότητα που λέγαμε)…

      Διαγραφή
    4. Από τα λίγα, βέβαια, που είπε ο… NIKOS-ΝΙΚΟΣ, μπορεί να καταλάβει κανείς και την άποψη που έχει περί φιλίας. Ε, ναι, εντάξει, εμείς δεν φάγαμε ένα καράβι αλάτι μαζί του, οπότε γιατί να περιμένουμε να μας βλέπει σαν φίλους; Το κακό είναι ότι δεν μας τα είχε πει αυτά εξαρχής κι εμείς συνεχίζαμε, μέχρι πρόσφατα, να τον βλέπουμε σαν φίλο…

      Διαγραφή
  10. Πραγματικά φίλε NIKOS-NIKOS τι σχέση μπορεί να έχει , θές να μας εξηγήσεις ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Διάβασα πολύ προσεκτικά, όλα τα σχόλια και η θλίψη μου είναι μεγάλη. Η ιστορία αυτή θα έπρεπε να λήξει με αμοιβαίες εξηγήσεις των δυο φίλων σε μια συνάντησή τους και όχι να καταλήξει σε διαδικτυακό πόλεμο. Λυπάμαι ειλικρινά για όλα όσα διαβάζω και πιστεύω ότι στο χώρο μας δεν περισσεύει κανείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ο Ποτης Στρατικης γνωριζει το ποιον και των τριων μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρακολούθησα την εξέλιξη του διαγωνισμού, υποστήριξα σχεδόν όλα τα διηγήματα και τα ψήφισα. Είναι αλήθεια ότι μου φάνηκε πολύ παράξενη η μαζική υπερψήφιση του τέταρτου διηγήματος τις τελευταίες μέρες της ψηφοφορίας. Διάβασα, φυσικά και όλα τα παραπάνω.
      Για μένα τα πράγματα είναι απλά, ένα κι ένα κάνουν δύο: παραποίησε ο συγκεκριμμένος συγγραφέας την ψηφοφορία ή όχι; Το γνωρίζατε εσείς κύριε ΝΙΚΟΣ ότι συνέβη αυτό και το υποστηρίξατε ή το αποκρύψατε; Προσπαθείτε να αποδείξετε κάτι σήμερα εδώ πέρα ή όχι; Και εξηγείστε μου -γιατί δεν το καταλαβαίνω- τι νόημα έχει η δημιουργία παρόμοιου διαγωνισμού διηγήματος στο προσωπικό σας blog.
      Και τέλος... Μην συνεχίζεται να αναφέρετε το όνομα του κου Στρατίκη, (δεύτερη παρέμβασή σας και αντί να αναφερθείτε σε όλα τα παραπάνω, χρησιμοποιείτε το όνομα κάποιου που δεν έχει καμία σχέση με τα γεγονότα) γιατί κάποιος μπορεί να το εκλάβει πως το χρησιμοποιείτε ως μοχλό πίεσης ή σανίδα σωτηρίας...
      Μήπως τελικά θα ήταν προτιμότερο να μην εμφανιστείτε καθόλου εδώ πέρα, μιας και ο ίδιος ο διαχειριστής ακόμα δεν σας είχε κατονομάσει;

      Διαγραφή
  13. Οταν πριν τρια χρονια ελαβα μερος στο διαγωνισμο πιστευα οτι θα γενιοταν μια νεα γενια συγγραφεων του Μικρου Σεριφη. Δεν πιστευα ποτε οτιθα κατεληγε σε μια διαμαχη για το ποιος θα ειναι το πνευματικο παιδι του κου Στρατικη. Προτεινω για να δουμε ποιος εκανε εαν εκανε νοθεια μια μονομαχια μεταξυ των δυο διεκδικητων. Ο νεος διαγωνισμος εχει ονομαστικη ψηφοφορια οποτε θα δουμε την αληθεια. Δεν υποστηριζω κανενα.
    Με εκπλησει παντως το οτι υιοθετησανε αρκετοι ανωνυμοι κατηγοριες εναντιον μο διχως να διερωτηθουν αν βγαινει νοημα απο οσα εγραψε ο. Ανταμς. Το ονομα μου το ξερετε.
    Νικολαος Δ. Ζωης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Νικόλαε Δ. Ζώη, μάλλον επιλέγετε εσκεμμένα να μην κρατάτε καμία επαφή με την πραγματικότητα...
      Συνεχίζετε να απαντάτε λέγοντας "άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε" και για τον φόνο κουβέντα. Το αν βγαίνει νόημα απ' όσα έγραψα παραπάνω, προφανώς και δεν θέλετε να το καταλάβετε εσείς, ευτυχώς όμως το καταλαβαίνουν όλοι οι άλλοι.
      Καλείται κάποιον να λάβει μέρος σε μια ψηφοφορία που... εγγυάστε εσείς την εγκυρότητά της! Καταντάει τραγελαφικό το όλο θέμα…
      Επίσης, δεν έχετε καταλάβει πως όλα τα υπόλοιπα μέλη που έγραψαν διήγημα για τον διαγωνισμό, το έκαναν για την χαρά της συμμετοχής και για την εμπειρία. Κανένας δεν είχε βάλει αυτοσκοπό να αναδειχθεί ως μεγάλος νικητής για να πουλήσει μούρη στους συγχωριανούς του. Άρα, βάλτε τον φίλο σας να ανταγωνιστεί το δικό σας διήγημα, για να του δώσετε τη χαρά της νίκης!

      Διαγραφή
    2. "Δεν πιστευα ποτε οτιθα κατεληγε σε μια διαμαχη για το ποιος θα ειναι το πνευματικο παιδι του κου Στρατικη."

      Αυτό πάλι από που βγαίνει;;;;;;
      Μάλλον φτάνουμε στην ουσία της υπόθεσης κύριε Ζώη. Δεν έχετε καταλάβει ότι όσο μιλάτε εκτίθεστε… Η ζήλια, λοιπόν κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά…
      Ουδέποτε διεκδίκησα ούτε εγώ, ούτε κανένα άλλο από τα δραστήρια μέλη του Club τον παραπάνω τίτλο. Προφανώς, όμως, δεν συνέβαινε το ίδιο και μ’ εσάς τους δύο. Πρέπει να σας πει κάποιος, όμως, πως το να βγαίνεις για καφέ μ’ έναν συγγραφέα, δεν σε κάνει και πνευματικό του παιδί…
      Όσο για το τι έχω κάνει εγώ προσωπικά για την υπόθεση του Μικρού Σερίφη, του Μικρού Κάου-μπόυ και των δημιουργών τους, αφήστε να το κρίνουν όλοι οι υπόλοιποι φίλοι…
      Και ο τίτλος του πνευματικού παιδιού, χάρισμά σας!...

      Διαγραφή
    3. Και για να τελειώνουμε...
      Επειδή ο διάλογος στο διαδίκτυο μαζί σας δεν ήταν καμμία στιγμή πρόθεσή μου, σας παρακαλώ μην συνεχίσετε την συζήτηση. Πέρα από το ότι δεν σας κάνει καλό, πλέον έχουν βγάλει όλοι τα συμπεράσματά τους.
      Καλώ και τους υπόλοιπους φίλους να μην σας απαντούν πια, γιατί δεν έχει κανένα νόημα η κουβέντα μαζί σας.

      Διαγραφή
  14. Ευχαριστω τοΤζο το Γερακι τον. Corum. και το Νικο Νικολαιδη για τα ωφελιμα σχολια τους.
    Οσο θιγεται η υποληψη. Don Juan θα απαντω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εξακολουθώ να παρατηρώ μια πολύ μεγάλη ένταση στις εκατέρωθεν απαντήσεις μεταξύ των δυο φίλων, που ως φίλους τους γνώρισα και σαν τέτοιες εξακολουθώ να τους θεωρώ. Το αν θα απαντήσει ή όχι κάποιος αναγνώστης σε σχόλιο σε δημόσιο διάλογο (όπως επιλέξατε και οι δυο σας να μετατραπεί η όποια διαφωνία σας) δεν είναι κάτι που μπορεί να επιβληθεί με "εντολή" της διαχείρισης αγαπητέ μου φίλε Παναγιώτη. Και εσύ όμως, φίλτατε Νίκο Ζώη δεν χρειάζεται να απαντάς σε οτιδήποτε (άποψή μου). Οι συνεχείς ειρωνίες που διαβάζω εδώ, οι προκλήσεις και οι έμμεσες "μπηχτές" μόνο κακό κάνουν. Όχι στη δημόσια εικόνα σας μόνο, όσο και στο εγχείρημα (την αναβίωση του ελληνικού κόμικ, του βασισμένου στις παλιές αξίες και αρχές που γνωρίσαμε οι πιο παλιοί) για την οποάι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ πασχίσατε και εξακολουθείτε να πασχίζετε. Με προσωπική φιλία και ευγνωμοσύνη για όσα κάνατε (και) για μένα, σας καλώ να φιλιώστετε και πάλι. Διότι, όπως είπα και πιο παλιά, ουδείς περισσεύει εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκο σε θεωρώ υπόδειγμα φίλου,
      δεν θα είχα αντίρρηση στο να υπάρξει εξομάλυνση της κατάστασης.
      Ειπώθηκαν βαριές κουβέντες εναντίον εμού και του Θεοδόση.
      Με τον Παναγιώτη μας συνδέουν 10 χρόνια. Μαζί με τον Θεοδόση, οι τρείς μας πρώτη φορά συναντήσαμε τον κο. Στρατίκη.
      Κάθε φορά που γινόταν μία εκδήλωση ήμασταν παρόντες.
      Στο Λεωκράτη μίλησα θετικά υπέρ του να αναλάβει ο Παναγιώτης το Μικρό Σερίφη που βγάλανε.
      Ξαφνικά, χωρίς να ερωτηθούν όσοι ξόδεψαν χρόνο για να γράψουν ένα διήγημα, ακυρώθηκε ένας διαγωνισμός.
      Ξαφνικά, συνιστάται σε άτομα να μην μου απαντούν.
      Φίλοι είναι δύσκολο να ξαναγίνουμε, τουλάχιστον ας μην υπάρχει ο πόλεμος.
      Σε ευχαριστώ,
      Νίκος Ζώης

      Διαγραφή
  16. Ελπίζω τουλάχιστον στο τελευταίο, σε πρώτη φάση. Που θα είναι ένα θετικό βήμα, το οποίο, σταδιακά, μπορεί να οδηγήσει και στο ευκταίο. Γνωρίζω και τους τρεις σας, είστε έντιμοι, ειλικρινείς και ευγενικοί άνθρωποι και δε σας ταιριάζει να είσαστε "χώρια".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε Νίκο Νικολαΐδη, η εκτίμηση που σου έχω είναι απεριόριστη, δεν χρειάζεται να αναφέρω εδώ όλα μου τα αισθήματα για σένα. Δεν υπάρχει «ένταση», απλώς κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν για να μην υπάρχουν «σύννεφα». Με αφορμή την παρέμβασή σου, μου δίνεται η ευκαιρία να αναφέρω κάποια πράγματα ακόμα. Θα συμφωνήσεις μαζί μου, φαντάζομαι, ότι δεν είναι καλό να ξυπνάω ένα πρωί και να δέχομαι φραστική επίθεση άνευ φανερής αιτίας, από κάποιον που θεωρούσα πολύ καλό φίλο. Και λίγο καιρό αργότερα να δέχομαι χειρότερη και πιο χυδαία επίθεση με απειλές από τον δεύτερο πολύ καλό φίλο, μόλις συνειδητοποίησε πως δεν έπιασε η κομπίνα που πήγε να κάνει στον διαγωνισμό.
      Μετά το δεύτερο περιστατικό, μάρτυς μου ο Θεός, προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον κο Ζώη για να ζητήσω εξηγήσεις, όμως το τηλέφωνό του ήταν κλειστό. Δεν ξέρω αν βρήκε ποτέ τις κλήσεις μου, όμως ακόμα και αν δεν τις βρήκε, ως φίλος όφειλε να επικοινωνήσει κι εκείνος μαζί μου για να μιλήσουμε πάνω στο θέμα που προέκυψε (είμαι σίγουρος ότι είχαν μιλήσει με τον άλλο και του είχε πει τι είχε συμβεί). Άφησα αρκετές ημέρες να περάσουν περιμένοντας μια επικοινωνία, πριν αποφασίσω να δημοσιοποιήσω το θέμα. Ακόμα και τότε, όμως, δεν ανέφερα τα ονόματά τους, πράγμα που έκανε ο ίδιος (δεν ξέρω αν ήθελε και ο άλλος να το κάνει).

      Διαγραφή
    2. Το να έρχεται σήμερα ο κος Ζώης, τάχα θιγμένος, χωρίς ουσιαστικά να παίρνει θέση πάνω στο τι έχει συμβεί και ζητώντας επαναλήψεις του διαγωνισμού (σκεπτόμενος όσους ξόδεψαν χρόνο για να γράψουν!) δεν τον καθιστά «αθώο»… Το πόσο σεβάστηκε και ο ίδιος αυτόν τον διαγωνισμό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς αναζητώντας το τεύχος #6 του περιοδικού «Ο Θρύλος του Φαρ-Ουέστ», στο οποίο δημοσίευσε το διήγημα που είχε στείλει στον διαγωνισμό (με αλλαγμένο τίτλο), χωρίς να το αναφέρει σε κανέναν! Αλήθεια, πόσο θράσος χρειάζεται για να το παίζεις θιγμένος και αδικημένος, όταν ο ίδιος δεν έχεις σεβαστεί τίποτα;
      Στο θέμα της ανάρτησης τους ζήτησα να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να μην με προκαλέσουν γιατί θα βγουν κι άλλα στην επιφάνεια. Ο κος Ζώης δεν λέει να μαζευτεί. Στο χέρι του είναι το «τουλάχιστον ας μην υπάρχει ο πόλεμος», που λέει…

      Διαγραφή
    3. Όσο για τα υπονοούμενα με τα οποία προσπαθεί να περάσει σε όσους μας διαβάζουν, ότι έχει μεσολαβήσει ή ότι έχει βοηθήσει εμένα, απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι πραγματικοί μου συνεργάτες που γνωρίζουν όλες τις κινήσεις μου. Στις εκδηλώσεις ερχόταν γιατί ήθελαν οι ίδιοι να έρθουν και όχι γιατί τους παρακαλούσα εγώ. Μάλιστα, τους ανέβαζα στο βήμα με δική μου πρωτοβουλία για να πουν δυο λόγια για τα περιοδικά, για να προβάλω τους ίδιους, εκτός κι αν πιστεύουν ότι ο Μικρός Σερίφης και ο Μικρός Κάου-μπόυ έχουν ανάγκη την δική τους προβολή… Επίσης, με τον Λεωκράτη είχα μιλήσει εγώ πρώτη φορά για το περιοδικό, μετά από επαφή μέσω κοινού φίλου…
      Αντίθετα, εάν θέλει κάποιος να διαπιστώσει ποιος έχει βοηθήσει ποιον τα τελευταία χρόνια, δεν έχει παρά να κάνει μια αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο, χρησιμοποιώντας τα ονόματα των δύο αυτών κυρίων, το όνομα των εκδόσεων του κου Ζώη ή τα ονόματα των περιοδικών που εκδίδει… Την ίδια εποχή που σε όλα τα υπόλοιπα σάιτ σχετικά με τα κόμικς, τα σχόλια για τα εν λόγω έντυπα ήταν τουλάχιστον υποτιμητικά…
      Δεν πειράζει, κύριε Ζώη… Σας εύχομαι καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνετε και καλές επιτυχίες σε εσάς και τον φίλο σας (και αυτό, ειλικρινά, δεν εσωκλείει καμία δόση ειρωνείας). Αρκεί, φυσικά, να μείνετε μακριά από εμένα…

      Διαγραφή
  17. Ξαναείπα εδώ, ότι η δημόσια παράθεση κατηγοριών δεν προσφέρει κάτι. Λυπάμαι πάρα πολύ για όσα διαβάζω... Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω, ούτε, φυσικά, θα επανέλθω. Καλή συνέχεια λοιπόν από μένα, στις δυο 'αντιμαχόμενες' (δυστυχώς) πλευρές και εύχομαι να μην το μετανιώσετε που χαλάσατε τη φιλία σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εφόσον κατηγορούμαι συνεχώς παρακαλώ τον οποιοδήποτε θέλει να μου πει που θέλει να του στείλω αποδείξεις ως προς το ότι:

    1. Στις 22.4.2015 όταν ο Π. Π. μου ζήτησε στο facebook να του στείλω τον αριθμό του κινητού μου, το έκανα αμέσως.

    2. Την ιστορία που υπέβαλα στο διαγωνισμό, είχα διευκρινίσει τον Π.Π., πριν τη βάλω στο 6ο τεύχος του Θρύλου Του Φαρ - Ουέστ, ότι τα δικαιώματα copyright της ιστορίας μου είναι δικά μου όχι δικά του και συμφώνησε στο να γίνει.

    3. Ο τσακωμός που είχα με τον Π.Π. ήταν γιά άλλο θέμα όχι για το διαγωνισμό, πολύ σοβαρότερο, αλλά σεβόμενος πολλούς φίλους δεν θα αναφερθώ σ'αυτό προς το παρόν.

    4. Χαίρομαι ιδιαίτερα εάν δεν σε πρότεινα εγώ, όπως λέγεις, στο Λεωκράτη.

    5.Ουδέποτε σε υποχρέωσα να αναρτήσεις κάτι για τις εκδόσεις Λεωπαλαίοντες, σε ευχαριστώ δημοσίως για την προβολή.

    Όπως βλέπετε αγαπητοί για όσα γράφονται τελικά στόχος είμαι εγώ.

    Έγινε ένας διαγωνισμός και ήλπιζα ότι μια ημέρα ο Π.Π. θα εξέδιδε έστω σε περιορισμένο αριθμό, ένα τόμο που να περιλαμβάνει όλες τις ιστορίες μας. Ποιός κανονισμός του διαγωνισμού προέβλεπε την ακύρωσή του;, Κανένας.
    Είναι κρίμα που δεν θα τυπωθούν ποτέ όλα μαζί.

    Η στενοχώρια λοιπόν που μας πότισε η ακύρωση του διαγωνισμού αυτού δεν θα έπρεπε να καταβάλει όλους εμάς που συμμετείχαμε.
    Για αυτό προχώρησα στο διαγωνισμό μέσω της ιστοσελίδας μου, με κανόνες διαφάνειας όμως.

    Η προσπάθειά μου θα είναι να δώσω χαρά σε όλους, δίνοντας στο κάθε συμμετέχοντα ένα τόμο με τα πρώτα πέντε διηγήματα.

    Εύχομαι Παναγιώτη να βγάλεις ένα τόμο με όλα τα διηγήματα ασχέτως ποιός βγήκε πρώτος στο διαγωνισμό. Πιστεύω ότι αυτή θα ήταν μια καλή κίνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αντίθετο του πολέμου δεν είναι η ειρήνη. Είναι η δημιουργία.
      Jonathan Larson, 1960-1996.

      Φτάνει ως εδώ.
      Καλή συνέχεια σε όλους...

      Διαγραφή
  19. Παναγιώτη πραγματικά αυτό είναι το τέλος αυτής της κουβέντας.
    Εύχομαι να μην μας επηρεάζουν αρνητικές σκέψεις αλλά μόνο το καλό.
    Ο Μεγαλοδύναμος να μας φωτίζει πάντα να διακρίνουμε το σωστό μονοπάτι.
    Καλή τύχη και ειρήνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...