Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Τα γουέστερν που αγαπήσαμε 15 - Το τελευταίο τρένο για τη Γιούμα (3:10 to Yuma) - 2007


Ένα σύγχρονο αλλά παράλληλα κλασικό γουέστερν! Σύγχρονο ως προς τον τρόπο σκηνοθεσίας... Κλασικό ως προς τους "τύπους" που χαρακτηρίζουν τις επιτυχημένες ταινίες του είδους...

Ο Νταν Έβανς (Κρίστιαν Μπέιλ) είναι ένας τίμιος και νομοταγής πολίτης. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, στον οποίον συμμετείχε ως ελεύθερος σκοπευτής, ο Νταν επιστρέφει πίσω με ένα σακατεμένο πόδι, και με τη μικρή αποζημίωση που του δίνεται αποφασίζει να νοικιάσει ένα ράντζο στην Αριζόνα, όπου μετακομίζει μαζί με τη γυναίκα του Άλις και τους δυο γιούς του. Οι ελπίδες όμως για μια νέα αρχή εξανεμίζονται μπροστά στις σκληρές συνθήκες ζωής και την ανεξέλεγκτη διαφθορά της Δύσης. Μετά από μια περίοδο ξηρασίας, η γη του Νταν χερσεύει, το κοπάδι του αποδεκατίζεται και ο ίδιος βυθίζεται στα χρέη, οδηγώντας την οικογένειά του στα όρια της πείνας. Στο μεταξύ ο ιδιοκτήτης του ράντζου, αναγνωρίζοντας τις προοπτικές του νέου σιδηρόδρομου, προσπαθεί να ξεφορτωθεί τους Έβανς. Ο Νταν συνεχίζει να παλεύει με τη γη του, ελπίζοντας ότι η τύχη του θα γυρίσει, αλλά με στεναχώρια συνειδητοποιεί πως ο 14χρονος γιος του Γουίλ (Λόγκαν Λέρμαν), του δείχνει ολοένα και λιγότερο σεβασμό. Γοητευμένος από τα μυθιστορήματα που περιγράφουν τις περιπέτειες των ληστών της Άγριας Δύσης, ο Γουίλ αντιμετωπίζει τον πατέρα του με όλο και μεγαλύτερη περιφρόνηση και στο τέλος, ακόμα και η γυναίκα του Άλις φτάνει να αμφιβάλει για τις αποφάσεις του.



Όμως η μοίρα δίνει στο Νταν μια ευκαιρία, με τη σύλληψη του επικηρυγμένου Μπεν Γουέιντ (Ράσελ Κρόου), που είναι ένας ζωντανός θρύλος για την εποχή του: γεννημένος αρχηγός, με εξαιρετικές στρατηγικές ικανότητες, ο Γουέιντ και η συμμορία του έχουν θησαυρίσει με τις δεκάδες ληστείες τους στο Southern Pacific Railroad, αφήνοντας πίσω τους πολυάριθμους νεκρούς. Μετά από την αιματηρή ληστεία μιας άμαξας μισθοδοσίας της εταιρίας σιδηροδρόμων, ο διαβόητος παράνομος συλλαμβάνεται σε μια μικρή κωμόπολη, ενώ η συμμορία του καταφέρνει να ξεφύγει. Αντί να εκτελεστεί επί τόπου, αποφασίζεται να μεταφερθεί στην ομοσπονδιακή φυλακή της Γιούμα, για να καταδικαστεί και να εκτελεστεί παραδειγματικά. Μόνο που το τρένο των 3:10 για τη Γιούμα περνά από μια άλλη πόλη, δύο μέρες δρόμο μακριά. Στην ομάδα συνοδείας που οργανώνεται, συμμετέχει και ο Νταν Έβανς, ο οποίος χρειάζεται απεγνωσμένα τα χρήματα από αυτή τη δουλειά για να σώσει τη φάρμα του. Με τη συμμορία του Γουέιντ στο κατόπι, το ταξίδι μόνο εύκολο δε θα είναι...



Μέσα στο γενικότερο κλίμα αναβίωσης των διαφόρων επών της Αγριας Δύσης, ο James Mangold («Walk the Line», 2005) απαντά στα αφαιρετικά αντι-γουέστερν των ημερών με ατόφιο συναίσθημα, διασκευάζοντας ένα παραδοσιακό δείγμα του είδους. Βασισμένο σε διήγημα που έγραψε ο Elmor Leonard το 1953, το «3:10 To Yuma» του 1957, του Delmer Daves, δεν είχε ηχηρά ονόματα στο καστ, αλλά έμεινε στην ιστορία σαν ένα "ενήλικο" γουέστερν, στα χνάρια του «High Noon», όπου ένας απλός άνθρωπος πρέπει να παραμείνει πιστός στις αρχές του και ν' αποκρούσει όλους τους πονηρούς πειρασμούς. Το remake του Mangold, σέβεται το πρωτότυπο στο μεγαλύτερο μέρος του και, παρά τις μικρές προσθέσεις του, δεν ξεστρατίζει από την ιστορία. Με άλλα λόγια, φροντίζει και το κρατάει στο επίπεδο ενός κλασικού γουέστερν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: ξεκάθαρα όρια καλού και κακού, "αδιάβροχοι" ήρωες στο χαλάζι των σφαιρών, ρομαντικοί κώδικες ανδρείας και τιμής.



"Το καλύτερο γουέστερν μετά τους ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΟΥΣ"
- Bruce Westbrook HOUSTON CHRONICLES


"Όλοι οι κώδικες της κλασικής φόρμας του γουέστερν είναι εδώ, η δράση, οι ήρωες, οι κακοί και οι καλοί, η "ληστεία" της άμαξας, η επικήρυξη, η προδοσία, η αλληλεγγύη καθώς και η τελική μονομαχία. Η εξέλιξη σκάβεται "βαθιά" προετοιμάζοντας τον θεατή λεπτό προς λεπτό, προς το λυτρωτικό τέλος με επαγγελματική αυξομείωση της έντασης... Αυτή η κλιμάκωση είναι που σου κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο... Επίσης η ιστορία απηχεί σε μεγάλο βαθμό και την κοινωνική συνείδηση, την έννοια του δικαίου και ξεχασμένων ηθικών αξιών και κανόνων της Άγριας Δύσης"
- Δημήτρης Παπαμίχος




Ηθοποιοί: Alan Tudyk, Christian Bale, Sean Hennigan, Gretchen Mol, Peter Fonda, Logan Lerman, Johnny Whitworth, Russell Crowe, Dallas Roberts, Jason Henning, Luke Wilson, Girard Swan, Ben Foster
Σκηνοθέτης: James Mangold
Παραγωγή: Cathy Konrad
Εταιρείες Παραγωγής: Relativity Media, Tree Line Films
Μοντάζ: Michael McCusker
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Phedon Papamichael
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Greg Berry
Μουσική: Marco Beltrami
Διάρκεια: 117'
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008

4 σχόλια:

  1. Έξοχο γουέστερν σίγουρα το κορυφαίο του είδους εδώ και πολλά χρόνια. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στη στρωτή, καθαρή σκηνοθετική φόρμα,στην εμβάθυνση των χαρακτήρων καθώς και στις πολύ καλές ερμηνείες του πρωταγωνιστικού δίδυμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω σε όλα! Ένα πραγματικό γουέστερν που χαίρεσαι να το βλέπεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάλιστα, είναι από τα ελαχιστότατα remake που είναι ανώτερο της πρώτης ταινίας! Κ πιο ολοκληρωμένο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...