Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Αξέχαστες Ιστορίες 45 - Οι τρεις ένοχοι


Σήμερα θα θυμηθούμε μία από τις παλαιότερες ιστορίες που δημοσιεύθηκαν στον Μικρό Σερίφη. Γράφτηκε από τον Κώστα Φωτεινό (ψευδώνυμο του Πότη Στρατίκη) και την διαβάσαμε αρχικά στο τεύχος 76 του περιοδικού, το μακρινό 1964!

Υπόθεση: Στην κωμόπολη Μπλου Μπελ, στην οποία φτάνουν τα τέσσερα παιδιά, γίνεται ένας φόνος! Νεκρός είναι ο Ροκ Φίνις, ένας καβγατζής που κανένας δεν τον χώνευε και πολλοί θα ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση. Ο τοπικός σερίφης συλλαμβάνει τον Στηβ Πέρκινς, έναν νεαρό κάου-μπόυ με τον οποίο είχε τσακωθεί λίγες ώρες πριν ο Φίνις. Ο Πέρκινς ορκίζεται ότι είναι αθώος, όμως ο σερίφης τον βάζει στη φυλακή. Ο Τζιμ έχει την εντύπωση πως άλλος είναι ο ένοχος και έρχεται σε ρήξη με τον τοπικό αντιπρόσωπο του νόμου. Καθώς το θρυλικό παιδί αρχίζει να ερευνά τα γεγονότα, οι υποψίες του στρέφονται σε τρεις συγκεκριμένους ανθρώπους… Ο πρώτος από αυτούς ονομάζεται Φιλ Κάμερον και είναι εκείνος που βρήκε το πτώμα σε ένα απομονωμένο σημείο του κοντινού δάσους. Ο δεύτερος είναι ο Μπαρτ Ήλσον, το δαχτυλίδι του οποίου ανακάλυψε ο Τσιπιρίπο κοντά στο νεκρό. Ο τρίτος είναι ο Τζέηλ Κρούγκερ, που βρέθηκαν ίχνη από τα παπούτσια του σ' εκείνο το σημείο. Το να διαπιστώσει τελικά ο Τζιμ ποιος από αυτούς είναι ο ένοχος, δεν είναι καθόλου εύκολο... Και τα πράγματα, όσο περνούν οι ώρες, περιπλέκονται ακόμα περισσότερο!
Κριτική: 3/5


Μία από τις ωραιότερες ιστορίες εκείνης, της πρώτης περιόδου του περιοδικού. Οι νεότεροι αναγνώστες είχαν την ευκαιρία να την διαβάσουν στις δύο επανεκδόσεις που ακολούθησαν πολύ αργότερα, στα τεύχη 828 και 1275.
Δημοσιεύουμε μια εικόνα από το εσωτερικό του τεύχους 76 (σχέδιο Θέμου Ανδρεόπουλου), καθώς και εξώφυλλο μιας από τις επανεκδόσεις, στις οποίες όπως παρατηρούμε, εκτός από το χρώμα του φόντου που έχει αλλάξει, έχει αντιστραφεί και το σχέδιο. Το ίδιο εξώφυλλο είχε και η τελευταία έκδοση της ιστορίας, στο τεύχος 1275.

4 σχόλια:

  1. Δεν έχω διαβάσει τη συγκεκριμένη ιστορία, οπότε δε μπορώ να διαφωνήσω και στη βαθμολογία, χα-χα!!! Υπέροχο το αρχικό εξώφυλλο, μικρό έργο τέχνης που ουδεμία σχέση έχει με τα σύγχρονα καρα-επεξεργασμένα αντίστοιχα...Πότε θα δούμε ένα βιβλίο λεύκωμα, αφιερωμένο στη τέχνη του μεγάλου Ανδρεόπουλου????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μη νομίζεις ότι δεν έψαξα για να βρω ένα τεύχος που να μην το έχεις διαβάσει... Αμάν, πια, βαρέθηκα την κριτική των κριτικών μου!!!
    Μακάρι να βλέπαμε το λεύκωμα που λες... Εδώ, βέβαια, δεν έχουμε δει ακόμα άλλα κι άλλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν την θυμάμαι την συγκεκριμένη ιστορία. Θα πρέπει να την ξαναδιαβάσω για να σας πω κι εγώ αν συμφωνώ με την κριτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα περιμένω και την δική σου άποψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...